Niektórzy miłośnicy wędkarstwa zimowego praktykują połowy szprota na walleye. Takie łowienie jest uważane za skuteczne, popularne i dość lekkomyślne. W rezultacie człowiek uzyskuje satysfakcję moralną, zwłaszcza że można złapać dość ciężki okaz.
Różni wędkarze używają tulki na różne sposoby: niektórzy zakładają ją na trójnik drążka balansu, a inni na osobne haczyki słupka. W artykule poruszona zostanie kwestia techniki połowu szprotów, a także wyposażenia takich wędek. Ale najpierw trzeba wiedzieć, gdzie zimą szukać sandacza.
Gdzie szukać walleye zimą?
Szczupak jest uważany za łowcę zasadzek, który znajduje się na obszarach, gdzie występują zarośla roślinności wodnej lub inne podwodne przeszkody, zarówno naturalne, jak i sztuczne. Tutaj ukrywa się i czeka na swoją potencjalną ofiarę. Jeśli chodzi o sandacz, to może on wędrować przez zbiornik w poszukiwaniu drobnych ryb. Taka szkoła sandacza ma z reguły zamknięty kształt, przechodząc przez ciekawe miejsca w zbiorniku.
Na trajektorii jego ruchu są takie miejsca:
- Doły i wzgórza (teren trudny).
- Koryazhnik.
- Brwi.
- Kamienie denne i inne przedmioty.
Zimowe taktyki łowienia walleye
Aby określić taktykę łowienia sandaczy zimą, trzeba znać jego trasę. Z reguły doświadczonym rybakom, zwłaszcza na znanym stawie, udało się zbadać trasę jego ruchu. W tym samym czasie część wędkarzy zaczyna aktywnie poszukiwać miejsca postojowego, a inni wiercą dziury bezpośrednio na jej trasie i czekają, aż sandacz przyleci w swoje ulubione miejsce. Oczywiście więcej połowów trafia do aktywnych wędkarzy, a ci, którzy są w ciągłym oczekiwaniu, muszą tylko podziwiać przyrodę. Chociaż dzieje się to na odwrót, ponieważ trudno jest zrozumieć zachowanie ryb każdego dnia. Z reguły ryby są nieprzewidywalne, a sandacz nie jest wyjątkiem: może po prostu ukryć się gdzieś w głębinach i nie reagować na żadną przynętę. Dlatego metoda łowienia sandacza zależy od samego rybaka: który wybierze, zostanie to wypracowane.
Sprzęt do łowienia sandacza zimą
Złowienie sandacza na szprota zimą jest możliwe przy użyciu takiego sprzętu:
- Na wędkę na przynętę pionową.
- Na bramie.
- Na poczcie.
Każda z opcji zakłada użycie określonego zestawu.
Obróbka pionowa
Rola martwej ryby w tym przypadku schodzi na dalszy plan, ponieważ cały proces łowienia ma na celu użycie sztucznych przynęt, takich jak:
- Łyżka.
- Saldo.
- Bokoplav.
- Rura.
- Silikon.
- Rattlin.
Rolą tulki jest zaciekawienie drapieżnika zapachem małej rybki i zwabienie go na główną przynętę.
Wędka może mieć następującą konstrukcję:
- Wędka o wielkości od 50 do 70 cm ze sztywnym batem i lekką, wygodną rączką.
- Lekki, ale duży kołowrotek, spinający z małym kołowrotkiem lub prosty bezwładnościowy.
- Średnica żyłki dobierana jest w zakresie od 0,22 do 0,28 mm. Żyłka jest koniecznie monofilamentowa, ponieważ plecionka boi się niskich temperatur (na mrozie po prostu staje się „drewniana”).
- Sztuczna przynęta z listy, do której haczyka jest przyczepiona w całości lub w części tulka. Hak jest mocny i ostry. Pożądane jest, aby była to koszulka.
Zherlitsa na sandacza
Na dźwigar można złowić nie tylko szczupaka, ale także sandacza, jeśli wybierzemy odpowiedni sprzęt. Z reguły do łowienia z dźwigarem używa się żywej ryby (żywej przynęty). Jeśli używana jest martwa ryba, sprzęt nazywa się „postavush”.
Ciekawy! Sprzęt na sandacza zależy od warunków połowu.
Tam, gdzie nie ma przepływu lub jest on za mały, wystarczy zwykła instalacja typu „szczupak”:
- Na linii o średnicy 0,3-0,35 mm zamocowany jest przesuwny obciążnik. Masę obciążnika dobiera się w taki sposób, aby żywa przynęta znajdowała się na wysokości 30 cm od dna i tam była trzymana.
- Do spodu ładunku przymocowany jest silikonowy korek, który można przesuwać. Zmieni to odległość do haka. Nie potrzebujesz specjalnej smyczy do łowienia sandaczy (np. Szczupaka). Sandacz nie jest w stanie ugryźć żyłki.
- Na końcu zestawu musi być zaczepiony hak. Jak wiecie, trójnik jest bardziej haczykowaty, a jednoargumentowy jest łatwiejszy do wyjęcia z ust.
W obecności prądu Zherlitsa ma zupełnie inny sprzęt:
- Na końcu głównej żyłki przyczepiony jest ładunek o takiej masie, że sprzęt może utrzymać prąd.
- W odległości 30 cm od ładunku smycz mocowana jest za pomocą potrójnego krętlika.
- Do smyczy przypięty jest hak.
Podczas łowienia na dźwigar oprócz tulki wykorzystuje się również inne gatunki ryb. Na przykład:
- Naiwniak.
- Posępny.
- Verkhovodka.
- Mała płoć itp.
Sandacz
Jak wspomniano powyżej, postvush to ta sama zherlitsa, tylko martwa ryba jest używana jako przynęta. Jeśli jest prąd, konstrukcja słupka jest taka sama jak w nawiewnikach. Podczas łowienia w stojącej wodzie, a także w obecności słabego prądu, instalacja słupka odbywa się w następujący sposób:
- Do końca żyłki przywiązana jest ciężka główka jigowa o grubości 0,2 mm.
- Powyżej od jiga lub jiga - główka 30-40 cm, dołączona jest krótka smycz z haczykiem.
- Tiul jest zakładany zarówno na jig, jak i na haczyk.
Lodowa część postawy składa się z zimowej wędki wyposażonej w duży kołowrotek inercyjny, mocny bicz i jasną (stosunkowo) dużą osłonę.
Postavushi, gdzie tulka jest używana jako przynęta, są instalowane w kilku kawałkach, co daje znacznie większy efekt, ponieważ pozwala łowić na dużym obszarze. Zgodnie z prawem każdy wędkarz powinien mieć ich nie więcej niż pięć. Po instalacji są omijane godzina po godzinie i stopniowo bawią się razem z nimi. Aby to zrobić, przynęta jest odrywana od dołu o około 40 cm i opuszczana na dno.
Większość wędkarzy łowiących drapieżnika na dźwigary ćwiczy łowienie w dziurach łyżką lub jigiem. W ten sposób czas płynie znacznie szybciej, a połów może być większy.
Jak sadzić tiul
Aby złapać sandacza na szprota, musisz wiedzieć, jak prawidłowo sadzić tę martwą rybę. Niektórzy, szczególnie niedoświadczeni rybacy, próbują wyselekcjonować i zasadzić większe i grubsze ryby, mając nadzieję, że przyciągną one drapieżnika. Jak pokazuje praktyka, ryba dłuższa niż 5 centymetrów nie jest całkowicie połknięta przez drapieżnika. Dlatego odnotowuje się bezczynne brania, w wyniku których sandacz po prostu odgryza część ryby bez połykania haczyka.
Podczas łowienia w stojącej wodzie wskazane jest przyklejenie tiulu za ogon, ponieważ sandacz połyka zdobycz z głowy. Po wykonaniu skutecznego haczyka hak z łatwością przebije pysk drapieżnika. Najważniejsze jest, aby zdążyć z zamiataniem.
Podczas łowienia w nurcie ryba jest sadzona w poprzek ciała. W tej pozycji martwa ryba będzie bardziej przypominać żywą rybę, szybującą w słupie wody pod wpływem prądu.
Zimowe wędkowanie na Wołdze na tulkę w Ilyince.PASJA NA PIERWSZYM LODZIE. Zimą łowienie walleye na żywą przynętę
