Dolny bieg DIY

Początkujący wędkarze wychodzą z założenia, że ​​przy pomocy sprzętu dennego można złowić tylko te ryby, które prowadzą tryb życia dennego. W rzeczywistości tak nie jest.

Wędki denne mogą mieć różne rozwiązania konstrukcyjne. Niektóre konstrukcje są generalnie używane bez wędki, a dobrze znana „gumka” to także sprzęt dolny.

Zestaw dolny z wędką

Najpopularniejszy sprzęt, zwany „zakidushką”, jest protoplastą dobrze znanego feedera i innego sprzętu, takiego jak spinning.

Zwykła zakidka może składać się z dowolnego rodzaju wędki, a także z kołowrotka, na który można nawinąć do 100 metrów żyłki. Na końcu żyłki przyczepiony jest ciężarek oraz kilka smyczy z haczykami. Jeśli sekcja wędziska jest wyposażona w cienką, czułą szczytówkę, uzyskuje się feeder, który jest w stanie reagować na najmniejsze dotknięcie ryby.

Nowoczesne feedery wyposażone są w kilka szczytówek o różnej sztywności, co pozwala na stosowanie ciężarków o różnej masie. Obecność takich szczytów pozwala łowić zarówno w nurcie, jak iw spokojnej wodzie.

Super sprzęt do połowu amurów, karpi, szczupaków, sumów, sandaczy. Życiowa porada

Zestaw dolny bez wędki

Istnieje kilka projektów, które nie mają prętów. Zamiast wędki zastosowano kołowrotek o takiej konstrukcji, który umożliwia przechowywanie i transport sprzętu, a także pozwala na zamocowanie go na brzegu zbiornika. Taki sprzęt jak „gumka” jest szeroko stosowany przez wędkarzy do łowienia dennego. Swoją nazwę zawdzięcza temu, że jego konstrukcja zawiera gumowy amortyzator. Pozwala na holowanie złowionej ryby bez wyciągania zestawu z wody.

Pomimo prostoty konstrukcji, chwytalność „gumy” jest na najwyższym poziomie. Na drugim miejscu pod względem chwytności można umieścić zestaw dolny „ring”. Niestety można go używać tylko z łodzią. Wystarczająco interesujący sprzęt z następującą zasadą działania. Na dnie zbiornika, w obiecującym miejscu, opuszcza się podajnik z jedzeniem na grubej żyłce. Pozostanie na dnie do końca połowu. Następnie na dno opuszcza się cieńszą żyłkę z przewodami i przystawkami. W takim przypadku używany jest pierścień o określonej wadze. Przyciąga żyłkę haczykami bliżej podajnika i utrzymuje je w jednym miejscu. Jest to szczególnie prawdziwe w obecności prądu, gdy haczyki z przynętą pod wpływem prądu mogą przemieścić się z koszyczka na nieokreśloną odległość.

Ta metoda łowienia ma jedną wadę. Sprzęt nie pozwala na szybką zmianę punktu wędkarskiego. Musisz albo dobrze znać charakter zbiornika i topografię dna, albo możesz po prostu mieć szczęście.

Instalacja zakidushki

Aby mieć zakidushkę, musisz zaopatrzyć się w następujące dane:

• żyłka o wymaganej grubości;
• ciężarek ołowiany;
• smycze i haczyki;
• sygnalizator brania (dzwonek).

Zamiast pręta wystarczą drewniane patyczki, zaostrzone z jednej strony. Umożliwi to wbijanie ich na brzeg, zapewniając tym samym niezawodne mocowanie sprzętu. Pewne mocowanie jest niezbędne w warunkach, gdy ma się złowić okaz szczupaka lub suma. Dlatego wybór żyłki kieruje się zasadą „im grubsza tym lepsza”. Zwykle wystarcza średnica żyłki 0,4-0,5 mm, a także długość 50 metrów. Poza tym trudno jest rzucić „zakidushku” rękami.

Kształt i ciężar obciążnika dobiera się w zależności od charakteru zbiornika. Jeśli jest prąd, ciężarek wybiera się jako cięższy, jeśli nie ma prądu, jest lżejszy. Ale ciężar obciążnika powinien być na tyle duży, aby „zakidushka” mogła zostać rzucona jak najdalej. Jeśli dno jest solidne, pójdzie ciężarek o dowolnym kształcie, a jeśli jest błotnisty, lepiej użyć płaskiego ciężarka.

Z reguły na „zakiduszce” montuje się nie więcej niż 4 smycze z haczykami, dzięki czemu nie ma zbędnych haczyków. Idealna opcja to nie więcej niż 2 odprowadzenia. Wielkość haczyków zależy od rodzaju ryby i jej wielkości. Jeśli „zakidushka” jest zamontowana na sumie, to haczyki mają odpowiednią wielkość.

Jak wyposażyć wędkę denną (donka, a nie feeder!) [Salapinru]

Montaż „gumki”

Ten sprzęt zawiera następujące elementy:

• żyłka żyłkowa o średnicy 0,3-0,5 mm i długości do 100 m;
• gumka „węgierska” (okrągła) do 10 m długości;
• plecionka o grubości 0,2 mm i długości do 20 m;
• sygnalizator brań (dowolny projekt).

Z reguły sprzęt jest mocowany na rolce o określonym kształcie, która jest wycinana ze sklejki o grubości 6 mm. Kształt kołowrotka powinien zapewniać mocowanie sprzętu na brzegu.

Jako ciężarek możesz użyć zwykłej cegły lub jej części. Pozwoli to zaoszczędzić pieniądze. Jednocześnie należy pamiętać, że wystarczy ładunek o wadze 1 kg. Ładunek z gumowym amortyzatorem łączy się za pomocą kawałka liny o długości 1-1,5 metra. Lina jest potrzebna do rzucania sprzętu z brzegu. Jeśli jest jednostka pływająca, ładunek można zabrać na dowolną odległość. W takim przypadku ciężarek można przymocować bezpośrednio do gumki.

Następnie do gumki mocowana jest główna żyłka wędkarska. Po wycofaniu się z gumowego amortyzatora z 1 do 2 metrów tworzy się 5-6 pętli w odległości 30-50 cm od siebie. Te pętle będą następnie musiały przymocować smycze za pomocą haczyków. Zwykle mocowanie odbywa się na zasadzie pętli do pętli, chociaż istnieją inne opcje. Na przykład możesz użyć zapięć (karabinków). Jak pokazuje praktyka, obecność niepotrzebnych elementów może odstraszyć ryby.

Długość amortyzatora może się różnić w zależności od sprawności fizycznej wędkarza. Im dalej od brzegu można rzucić sprzęt, tym dłuższa jest gumka do mocowania sprzętu. Należy wziąć pod uwagę czynnik, który zwiększa rozmiar gumy od 3 do 5 razy.

Jak zrobić osła z podajnikiem?

Aby zwiększyć szanse na złowienie ryb, do zestawu dennego dodaje się koszyczek zanętowy. Co więcej, podajnik w tym czasie działa jak obciążnik, co jest bardzo wygodne. Klasyczna instalacja z podajnikiem wygląda następująco:

1. Korzystając z koszyczka należy ostrożnie i rozważnie potraktować proces wyboru wędki. Podczas łowienia na wędkę działa kilka obciążeń: waga przynęty, waga podajnika z pokarmem i złowiona ryba.
2. Używana jest żyłka o grubości 0,3-0,4 mm, która znajduje się na mocnym kołowrotku, który może pomieścić do 150 m żyłki.
3. Z reguły preferowane są kołowrotki znanych i niezawodnych producentów.
4. Podajnik dobiera się w zależności od charakteru dna zbiornika.

Popularne typy podajników

Bardzo popularny jest podajnik typu „sprężynowego”. Służy do łowienia spokojnych ryb i wykazuje dobrą skuteczność. Zalety tego projektu to:

• ten podajnik jest stosunkowo tani;
• ma akceptowalną skuteczność;
• można go łatwo zrobić w domu;
• nadaje się do łowienia zarówno na rzece, jak i na jeziorze;
• możesz go użyć do złowienia spokojnych ryb.

Makushatnik

To bardzo prosty i przystępny cenowo dolny bieg, którego skuteczność została udowodniona od wielu lat. Został nazwany tak, ponieważ używa makuha jako paszy. Bardzo często taki sprzęt służy do łowienia karpi.

Stojak górny będzie można kupić w wyspecjalizowanym sklepie, ale można kupić gotowe brykiety na stelaż górny. Jest to jednak główny element zestawu, a sposób dopasowania brykietu zależy od wyobraźni samego wędkarza. Czasami rybacy nie fantazjują zbyt wiele i uciekają się do elementarnego mocowania brykietu od góry za pomocą gumki.

Drugim elementem zestawu jest ciężarek. Można to też naprawić w najprostszy sposób. Ciężar i kształt obciążnika dobiera się do konkretnego zbiornika. A trzeci element to smycze z haczykami, które po prostu chowają się w górnej części, bez żadnej przynęty. Czasami po prostu używają piankowych kulek, aby utrzymać haczyki w zawieszeniu.

Sutek

Smoczek jest jednym z rodzajów przyponów dennych. Zasada jego działania opiera się na fakcie, że karaś lub karp niejako zasysa rzekome przedmioty spożywcze. Strukturalnie smoczek jest wykonany w postaci podajnika, w który przynęta jest mocno wbijana, a haczyki z przynętą lub bez są zamaskowane w przynęcie. Karaś, po znalezieniu przedmiotu pokarmowego, zaczyna powoli zasysać zawartość karmnika. W rezultacie zasysa również haczyki z jedzeniem. Kiedy odkrywa ciała obce, próbuje się ich pozbyć, ale jest już za późno.

Najprostsza konstrukcja smoczka składa się z nasadki spod plastikowej (5 litrowej) butelki oraz drutu nawleczonego równolegle do powierzchni nasadki, do którego przymocowana jest linka główna oraz smycz z haczykami. Nawiasem mówiąc, może być kilka odprowadzeń (do 6 sztuk). Smycze powinny być bardzo krótkie, aby nie mogły się skręcać razem.

Złap korek (sutek). Chwytanie za smoczek (wtyczkę). Zrób to sam

Zrób „Banjo” własnymi rękami

Jest często używany przez wędkarzy podczas łowienia w stojącej wodzie. Ten sprzęt to nic innego jak przeciętna pochodna koszyczka i smoczka.

Taki sprzęt jest łatwy do wykonania:

1. Musisz zdjąć pokrywkę z 5-litrowego plastikowego pojemnika.
2. Po bokach pokrywy wykonuje się otwory, po czym wkłada się pustą rurkę.
3. Ładunek jest przymocowany do dna pokrywy w dowolny możliwy sposób.

Instalacja sprzętu

Jak zrobić podajnik szlamu Banjo? Instalacja w linii. Moje wędkowanie.

Główna żyłka przechodzi przez małą rurkę, na końcu której przymocowana jest smycz z haczykami. Jeśli klasyczny smoczek nie należy do sprzętu sportowego, to smoczek wykonany w tej technologii zamienia się w sprzęt sportowy.

Donk do nocnego łowienia ze wskaźnikiem świetlnym

Wykonanie zestawu dennego ze wskaźnikiem brania to kolejny krok w poprawie komfortu łowienia. Aby to zrobić, musisz mieć:

1. Plastikowy pojemnik na jogurt.
2. Dwie baterie pastylkowe.
3. Przełącznik.
4. Czujnik pochylenia.
5. Jedna dioda LED i jeden układ scalony.

Technologia wytwarzania

• W pokrywie pojemnika wierci się otwór o średnicy 6 cm, do którego wkłada się śrubę, a od zewnątrz mocuje spinacz.
• Do korpusu pojemnika nawija się do 50 metrów żyłki o odpowiedniej średnicy. Do jej końca przymocowany jest karabinek z krętlikiem.
• Następnie wykonywany jest wskaźnik brania i mocowany do diody LED.

ŚWIATŁO WSKAŹNIKA ZGryzania domowej roboty. Wędkarstwo. Leonid Timo

Produkcja czujników przechyłu

Głównym elementem sygnalizatora brań jest czujnik przechyłu, który jest wykonany w następujący sposób?

1. Pobiera się metalową rurkę o średnicy 8 mm i długości 15 mm.
2. Część boczna wycięta z blachy aluminiowej.
3. Druga ściana boczna wykonana jest z materiału izolacyjnego (plastik lub tekstolit).
4. W środek drugiej ściany bocznej wkręca się małą śrubkę, do której przylutowana jest folia.
5. Następnie rozpoczyna się montaż czujnika. Ściana boczna wykonana z materiału izolacyjnego jest przymocowana do rury za pomocą kleju.
6. Wnęka rurki jest wypełniona małymi metalowymi kulkami lub kawałkami drutu miedzianego.
7. W kolejnym kroku do rury mocuje się pierwszą ścianę boczną.
8. Uchwyt na dwie baterie należy wyciąć z mosiądzu. Wszystkie elementy są izolowane kambrykiem.
9. Na koniec płytka z mikroukładem i diodą LED jest przyklejona, po czym jest instalowana na pokrywie.

Instalacja na lądzie

Sygnalizator i koszyczek na donka do nocnego łowienia.

Po przybyciu do zbiornika należy odciąć mały kołek i wbić go w ziemię. Wskaźnik jest przymocowany do kołka spinaczem do papieru. W górnej części kołka tworzy się szczelina, przez którą przechodzi żyłka. Podczas gryzienia kołek ugnie się i czujnik zostanie uruchomiony.

Donka z podstępem

Konstruując takie urządzenia należy zawsze pamiętać, że takie urządzenia nie należą do sportów wędkarskich. Niemniej jednak mogą zwiększać szanse na złowienie ryb. Aby sprzęt okazał się samozacinający, wystarczy zamiast smyczy założyć kawałek gumki, która posłuży jako mechanizm zapewniający samoczynne zacięcie ryby. Jednocześnie guma musi być wystarczająco mocna, w przeciwnym razie, gdy gryzie duży okaz, może nie wytrzymać.

Normalny smoczek, o którym mowa w tym artykule, również powoduje, że ryby same się żerują. Ułatwia to waga podajnika. Im większa waga, tym większy efekt samo przycinania.

Uniwersalny zestaw dolny

Sprzęt denny, taki jak feeder, to praktycznie sprzęt uniwersalny. Doświadczeni wędkarze używają takiego sprzętu do połowu karasia, karpia, leszcza, sandacza, płoci, krąpu, okonia itp.

Taką rybę można złowić tylko mocnym, niezawodnym spinningiem. Lepiej jest użyć podajnika, ponieważ jest przeznaczony do takich warunków połowu.

Z reguły w arsenale doświadczonego wędkarza znajduje się kilka rodzajów koszyczków przeznaczonych do określonych warunków połowu.

Użycie określonego sprzętu jest podyktowane zachowaniem określonego gatunku ryb. Dlatego bardzo ważne jest, aby wybrać sprzęt do złowienia konkretnej ryby, na przykład karpia, karaś, leszcza itp.