Po odłożeniu spinningów i innego letniego sprzętu do wiosny wielu wędkarzy kontynuuje łowienie zimą, w tym okoni. Wędkarstwo zimowe zasadniczo różni się od wędkarstwa letniego, ale przynosi nie mniej pozytywnych emocji niż wędkarstwo letnie. Różnica między wędkarstwem zimowym polega na tym, że potrzebujesz zupełnie innego sprzętu i przynęty, chociaż zasada łowienia jest taka sama. Głównym zadaniem jest sprowokowanie drapieżnika do ataku. W tym okresie okonie łowione są różnymi przynętami zimowymi, w tym balanserem. Jeśli rybak wie, jak prawidłowo go używać, tego pasiastego drapieżnika można złapać całkiem sporo i przyzwoitej wielkości. Pod tym względem balanser jest bardzo popularny wśród miłośników zimowego łowienia okoni. Ten artykuł ma na celu nauczenie początkujących korzystania z wyważarki.
Balanser na okonie
Aby złapać okonia, musisz wybrać odpowiednią wyważarkę. Niektórzy rybacy robią je własnymi rękami, podobnie jak inne przynęty. Zresztą można znaleźć prawdziwych rzemieślników, którzy robią wyważarki w domu i sprzedają je na rynku. Takie przynęty nie są gorsze od modeli przemysłowych, a czasem nawet lepsze od nich. Aby okoń zdecydował się na branie, musisz wybrać przynętę o odpowiednim rozmiarze i kolorze. Jak wybrać odpowiednią wyważarkę, możesz dowiedzieć się z tego artykułu.
Zrównoważyć rozmiar i wagę pręta
Wybierając taką przynętę należy przede wszystkim skupić się na jej rozmiarze i wadze, od których bezpośrednio może zależeć skuteczność każdego łowienia. W wyniku prób i błędów wędkarze doszli do wniosku, że drążek równoważący ma 3-4 cm długości i waży 4-6 g, idealny do łowienia średnich i dużych okoni. Mniejsze balansery zbierają więcej „drobnych”, a większe są bardziej odpowiednie do łowienia szczupaków. Mimo to czasami duże okazy zaczynają dziobać małe przynęty.
Kolor balansera
Niektórzy wędkarze twierdzą, że kolor przynęty nie wpływa na wykonanie połowu. Niestety, takie stwierdzenia są całkowicie błędne. Okoń nie zwraca uwagi na kolor balansu w dwóch przypadkach:
- Z dużą aktywnością gryzienia, gdy okoń tak naprawdę nie dotyka przynęt i gryzie wszystko, co jest mu oferowane.
- W przypadku, gdy okoń w ogóle nie chce dziobać, niezależnie od wielkości i koloru przynęty.
Kiedy okoń zaczyna dotykać przynęty, przychodzi moment, kiedy decydujący może być kolor przynęty. Zapaleni miłośnicy wędkarstwa podlodowego twierdzą, że najbardziej odpowiednim kolorem balansera jest kolor przypominający ponury. Sugeruje to, że okoń żywi się głównie tym „maleństwem”.
Przykłady kolorów do łowienia okoni, które wykazały najlepsze wyniki brania:
- Kolor okonia;
- Szkarłatne i bordowe odcienie;
- Kolor FT;
- Kolor BSR.
- Wabiki z czerwoną głową (Red Head).
Trudno powiedzieć, który z powyższych kolorów jest bardziej chwytliwy. Chodzi o to, że wszystkie wykazują niesamowite wyniki pod względem chwytalności. Udowodniono już, że woblery tego samego rozmiaru, ale o różnych kolorach, działają na różne sposoby. Dlatego jeśli ktoś będzie twierdził, że kolor przynęty nie wpływa na wydajność połowu, najprawdopodobniej jest w tym słabo zorientowany. Aby sprawdzić, czy kolor jest bardzo ważny, wystarczy przeprowadzić kilka eksperymentów.
TOP-3 najlepszych balanserów na okonie
Lucky John Classic
Niezastąpiona przynęta na duże okonie. Cieszy się dużą popularnością wśród miłośników zimowego łowienia drapieżnika w paski. Bardziej preferowane będą kolory 13H i 15H.
Rapala jigging rap
Ta przynęta zawsze pomoże ci złapać okonia z lodu. Można powiedzieć, że wszystkie kolory działają, ale warto zdecydować się na takie kolory jak SSD, FP, BYR, P i GT. Długość balansera to około 5 cm i jest przeznaczona do łowienia dużych okoni.
Mistrz Nilsa - Jigger
Balanser Eo, według indywidualnych odbiorców, jest najbardziej skuteczny. Mimo to zajmuje dopiero trzecie miejsce w rankingu chwytliwych przynęt na okonie. Uważa się, że najlepsze kolory to srebrno-niebieski i zielono-żółto-czerwony. Posiada przedłużoną koszulkę, którą często zastępuje zwykła koszulka.
Wideo „Łapanie balanserów na okonie”
TOP-2 balanserów w OKUN! Potrzebujesz tylko 2 balansów, aby łowić okonie WSZĘDZIE!Technika łapania okoni na balanser zimą
Niezależnie od chwytliwej przynęty, którą wędkarz ma na sprzęcie, należy jej używać mądrze. W końcu wyważarka to kawałek metalu z haczykami, który musi być prawidłowo podawany i prawidłowo trzymany w słupie wody. Aby okoń zaatakował przynętę, należy określić głębokość jej zanurzenia oraz technikę gry w zależności od warunków łowienia. Jeśli początkujący wędkarz potrafi powtórzyć to, co jest napisane w tym artykule, to bardzo szybko nauczy się obsługi tej przynęty do zimowego łowienia okoni.
Podstawą każdej techniki jest pauza.
Nie jest wcale trudno nauczyć się przesuwania drążka równoważącego pod wodą za pomocą pewnych ruchów drążkiem. Już na pierwszej wyprawie na lód można spodziewać się pozytywnego wyniku, a jeśli weźmie się pod uwagę, że takich wyjazdów w okresie zimowym będzie dużo, to na pewno nadejdzie. Jeśli jest to znajomy zbiornik wodny, możesz szybko dostosować się do jego podwodnych mieszkańców. Jeśli zbiornik jest nieznany, podczas łowienia będziesz musiał szukać odpowiedniego podejścia do pasiastego drapieżnika.
Tak czy inaczej, cała tajemnica skutecznego łowienia pod lodem polega na organizowaniu przerw w grze przynętą. Faktem jest, że prawie wszystkie ukąszenia drapieżnika są przeprowadzane podczas przerw. Wszystkie inne sztuczki mają na celu przekonanie drapieżnika, że przed nim znajduje się mała, zraniona rybka. Ponieważ okoń czuje, że ofiara jest dość łatwa, rzuca się na nią, czekając, aż zatrzyma się lub zawiśnie w swobodnym spadku. Co dziwne, ale okoń zawsze atakuje w miejscu, w którym zaczepiony jest haczyk lub trójnik. Pomimo tego, że wyważarki są przeznaczone do łapania dużych okoni, z trudem pozbędziesz się „drobiazgów”. Dlatego musisz być przygotowany na to, że w połowie będzie obecny mały okoń.
Technika wędkowania
Każda technika łowienia za pomocą równoważni zaczyna się od tego, że opada na dno. Ponadto warunek ten jest obowiązkowy zarówno dla doświadczonych wędkarzy, jak i początkujących. To rodzaj pozycji startowej przynęty, skąd balanser rozpocznie swój ruch. Faktem jest, że zimą prawie wszystkie ryby znajdują się na głębokości i bliżej dna, niezależnie od głębokości. Zabawa w przynętę zaczyna się od głębokości 15-20 cm mniejszej niż głębokość zbiornika w miejscu połowu. Głębokość należy określić natychmiast, ponieważ jest to bardzo ważne. W okresach ocieplenia pręgowany drapieżnik może wznieść się do górnych warstw wody i należy to zawsze brać pod uwagę.
Zaczynając od tej głębokości wykonuje się krótkie drganie pręta. Po trzech lub czterech szarpnięciach przynęta gwałtownie podnosi się na wysokość około 30 cm, po czym przechodzi na bok. Takie ruchy mogą zainteresować drapieżnika. Pauza po każdym typie szarpnięcia (krótkim i długim). Dokładnie w tym okresie okoń może zaatakować przynętę.
Jeśli w ciągu trzech minut nie ma ugryzień, możesz przejść na inną technikę, nie tak ostrą. W tym celu belka równoważąca powoli podnosi się, kołysząc się jednocześnie z boku na bok. Podnosząc przynętę 60 centymetrów w górę, szczytówka opada, a przynęta układa się w słupie wody do pozycji wyjściowej. Takie ruchy powtarzają się nie dłużej niż 5 minut, jeśli nie ma ukąszeń, możesz bezpiecznie przejść do następnego dołka. Otwory są wykonane w odległości 5 lub 7 metrów od siebie. Przy takim rozmieszczeniu dziur trudno jest przejść obok okonia, zwłaszcza jeśli zamierza on dziobać.
Wędkarstwo zimowe to ciągłe poszukiwanie miejsca na okonie, a do tego może być konieczne wywiercenie dużej liczby otworów.
Pięć sposobów animowania paska równowagi
Okoń, jak każdy inny drapieżnik, uwielbia aktywną i prawdziwą grę w przynętę. Tylko w tym przypadku możesz liczyć na jego ugryzienie. Jednocześnie może atakować przynętę, która wykonuje absolutnie bezsensowne ruchy. Aby aktywować ukąszenia, możesz użyć pięciu podstawowych technik karmienia i animowania paska równowagi:
- Dzięki takiemu podejściu możliwe jest obudzenie u drapieżnika prawdziwego apetytu, jeśli jest on pasywny . Aby to zrobić, opuść przynętę na dno, a następnie delikatnie podnieś ją na wysokość około metra. Następnie balanser również powoli obniża się do swojego pierwotnego miejsca, a światło kołysze się na boki. Te ruchy pozwalają ożywić brzuszny tee drążka równoważnego i może stać się głównym celem okonia. Po każdym wejściu na maksymalną wysokość należy wykonać ostry, krótki ruch, podobny do trzęsienia się z przylegających glonów. Powtórz takie ruchy od 5 do 10 razy i przejdź do następnego dołka.
- Druga metoda jest również w stanie zainteresować pasiastego drapieżnika . Po dotknięciu dna pręt równoważący gwałtownie unosi się w górę o 30 centymetrów, po czym pręt zostaje opuszczony, a balans znajduje się w stanie swobodnego spadku. Gdy pasek równowagi ponownie opada na dno, musisz zatrzymać się na 3-5 sekund. Musisz wykonać 5-10 takich ruchów, a następnie przejść do następnego dołka, jeśli nie ma brań.
- Ta metoda charakteryzuje się tym, że występują gwałtowne uniesienia drążka równoważącego bez jego opuszczania . Wysokość podnoszenia wynosi 15-20 cm. Po każdym wzroście przerwa trwa do 5 sekund. Podejścia prowadzi się, aż przynęta znajdzie się na samym lodzie.
- Okoń dość często poluje na ryby w górnych warstwach wody . Dlatego zawsze warto zająć się górnym horyzontem. Okoń może reagować nie na grę przynęty, ale na ruchy dolnego tee. Ruchy te zapewnia lekkie drganie pręta. Podobna gra w tee i balanser pozytywnie wpływa na efektywność zimowego łowienia okoni.
- Podwójne podnoszenie bez opuszczania . Najpierw przynęta odrywa się od dna o 40 cm, po czym następuje przerwa na 5 sekund. Następnie następuje kolejny gwałtowny wzrost drążka równoważni o 40 cm z przerwą na końcu trwającą około 5 sekund. Po dwukrotnym podniesieniu przynęta płynnie opada do pozycji wyjściowej.
Charakterystyka wyważarki
A teraz być może najważniejszą rzeczą są główne cechy balansera, bez których wiarygodna gra nie będzie działać. Długość przynęty powinna wynosić 2-5 cm. Dłuższe modele nie przyniosą jakościowej poprawy wyniku, ale zmieni się rodzaj drapieżnika. Szczupak lub sandacz zmierzą się z okrągłymi przynętami. Są chwile, kiedy dość duży okoń zaczął dziobać mniejsze ciężarki wyważające.
Jeśli chodzi o kolory, najbardziej pracującym kolorem jest imitacja małego okonia. Dziwne, ale okoń bardziej reaguje na ten kolor. Takie wybarwienie przynęty gwarantuje złapanie dużego okonia, który uwielbia zjadać własnego gatunku. Dlatego jeśli istnieje chęć złowienia okonia na trofeum, lepiej wziąć balans imitujący tego pręgowanego drapieżnika.
Charakterystyka wędki
Skuteczność każdego połowu zależy od jakości sprzętu i łatwości jego użycia. Lepiej raz wydać pieniądze i kupić coś dobrego, niż później tego żałować. Przy wyborze sprzętu należy wziąć pod uwagę fakt, że ugryźć może drapieżnik taki jak szczupak czy sandacz, który może być nieco większy od żerujących okoni. W takich przypadkach, już niezawodny sprzęt może zawieść, co jest wysoce niepożądane.
Wysokiej jakości wędka do zimowego łowienia okoni na równoważni musi być sztywna, w przeciwnym razie ucierpi na tym naturalny luz przynęty. W takim przypadku końcówka wędki musi być miękka, aby można było zainicjować brania. Podobne wymagania stawia kołowrotek, który z łatwością powinien wytrzymać ukąszenia szczupaka czy sandacza.
Dlaczego wyważarka jest lepsza?
Przynęta ta wyraźnie przypomina małego okonia, dlatego wśród wielu oferowanych mu przynęt preferuje balanser. Poza tym okoń jest drapieżnikiem i denerwuje go fakt, że przed jego nosem pływa jakaś ryba. Dlatego balanser jest przynętą, która może sprowokować drapieżnika do ugryzienia. Jeśli opanujesz wszystkie zawiłości gry takiej przynęty, dobry połów nie potrwa długo. Osiągi balansera, jako przynęty, są kilkakrotnie wyższe niż innych przynęt przeznaczonych do łowienia zimą.
