Na północnym Atlantyku występuje plamiak, który reprezentuje rodzinę dorsza. W ostatnim czasie wzrosło zapotrzebowanie na cenne gatunki ryb, w tym plamiaka, dlatego populacja tej ryby jest poważnie zniszczona. W tym artykule opisano, jak wygląda ryba plamiaka, co je, jak rozmnaża się itp.
Ryba plamiaka: opis
Ten przedstawiciel nie różni się imponującym rozmiarem i jest mniejszy od dorsza. Z reguły średnia wielkość osobników wynosi około 50 cm, chociaż złowiono osobnik o długości nieco ponad 1 metra. Średnia waga osobników również nie jest duża i nie przekracza 2 kg. Jednocześnie waga ryby zależy od wielu czynników, takich jak wiek ryby, jej płeć, charakter siedliska i dostępność zasobów pokarmowych.
Plamiak wyróżnia się obecnością 3 płetw grzbietowych i 2 płetw odbytowych. Dolna szczęka jest krótsza niż górna, a na górnej szczęce brakuje zębów podniebiennych. Pomiędzy wszystkimi płetwami widać przestrzeń, co wskazuje na wyraźne oddzielenie. Pierwsza płetwa odbytowa jest nieco większa niż druga. Ciało ryby wyróżnia się jasnym odcieniem.
Wygląd
Plamiak jest trochę podobny do dorsza, ponieważ ma mały pysk, spiczastą kufę, smukłe ciało i wklęsły ogon. Plamiak to typowy drapieżnik żywiący się pokarmem pochodzenia zwierzęcego. Dodatkowo posiada dwie płetwy odbytowe, 3 grzbietowe i jedną podbródkową. Ponadto pierwsza płetwa grzbietowa jest znacznie wyższa niż u dorsza. Po bokach ciała widać jasne paski, a całe ciało pokryte jest ciemnymi plamami. U plamiaka płetwa ogonowa ma zauważalne zagłębienie, a druga i trzecia płetwa są bardziej kanciaste.
Interesujący fakt! Głowa i grzbiet plamiaka mają fioletowo-szary odcień, a boki srebrzystoszare, natomiast linia boczna jest wyraźnie zaznaczona. Brzuch jest zawsze lekki. Plamiak można łatwo rozpoznać po obecności czarnej plamki nad płetwą piersiową. Ciemne plamy pojawiają się również po bokach ciała. Zewnętrznie plamiak i dorsz są bardzo podobne.
Pysk plamiaka jest mniejszy niż u dorsza, a pysk ostrzejszy, podobnie jak smukłe ciało. Patrząc od dołu, kufa plamiaka jest prosta i lekko zaokrąglona, a nos ma kształt klina. Górna szczęka jest nieco dłuższa niż dolna, a tułów lekko spłaszczony na boki.
Ciało pokryte jest raczej małymi łuskami, ale grubą warstwą śluzu. Jeśli spojrzysz na plamiaka z góry, zobaczysz, że ta część ciała ma ciemnofioletowo-szary odcień. Brzuch, dolne boki i głowa są białe. Płetwy są koloru ciemnoszarego, a na spodniej stronie boków można zobaczyć liczne czarne plamki.
Styl życia, zachowanie
Plamiak woli zasiedlać wody głębsze niż dorsz, podczas gdy na płytkich wodach praktycznie nie występuje. Pomimo tego, że plamiak jest rybą zimnokrwistą, nie lubi zbyt niskich temperatur. Dlatego ryba próbuje opuścić granice Nowej Fundlandii, Zatoki Świętego Wawrzyńca i wód terytorialnych Szkocji, kiedy temperatura wody spada do poziomu krytycznego.
Plamiaki preferują przebywanie na głębokości do 150 metrów, przylegając do linii brzegowej w odległości około 300 metrów. Dorośli starają się pozostać na głębokości, podczas gdy młode bardziej lubią górne warstwy wody.
Optymalna temperatura dla plamiaka wynosi od 2 do 10 stopni. Główna populacja plamiaka jest rozproszona w zimnych i niezbyt słonych wodach charakterystycznych dla amerykańskiego wybrzeża Oceanu Atlantyckiego.
Plamiak Motovsky BayJak długo żyje plamiak
Młode osobniki plamiaka żyją w strefie przybrzeżnej na małych obszarach, dopóki nie zdobędą wystarczającej siły i energii, aby wypłynąć na otwarte wody. Samice plamiaka osiągają dojrzałość płciową w wieku od 1 do 4 lat, podczas gdy samce dojrzewają nieco wcześniej.
Ciekawe wiedzieć! Plamiak może żyć w środowisku naturalnym ponad 10 lat. Uważa się, że ryba ma długą wątrobę, zwłaszcza że średnia długość życia wynosi około 15 lat.
Znajome siedliska
Plamiak jest rybą zimnolubną, dlatego jego siedliska są szeroko rozpowszechnione w północnych wodach Atlantyku, a największe populacje występują na amerykańskim wybrzeżu. Zimą plamiak migruje w dużych stadach na południe, bliżej Nowego Jorku i New Jersey, a na przylądku Hatteras zaobserwowano ryby. W rejonach południowych występuje niewielki połów plamiaka wzdłuż Zatoki św. Wawrzyńca, a także wzdłuż jej północnego wybrzeża. W tym samym czasie plamiak nie pojawia się w zimnych wodach zewnętrznego wybrzeża Labradoru, ale tutaj plamiak cieszy się latem.
Dieta
Podstawą diety, zwłaszcza młodych osobników, są małe bezkręgowce, natomiast starsze i większe osobniki żerują na małych rybach innych gatunków. Po urodzeniu przez kilka pierwszych miesięcy młode żerują na zooplanktonie, ale potem stają się raczej żarłocznymi drapieżnikami, obficie żerującymi na wszystkich odmianach bezkręgowców.
Jeśli podasz pełną listę żywych pokarmów, będzie ona bardzo obszerna i obejmie prawie wszystkie żywe istoty, które żyją zarówno w słupie wody, jak i na dnie zbiorników wodnych. Plamiak poluje również na kałamarnice i śledzie, zwłaszcza u wybrzeży Norwegii oraz w rejonie Cape Breton, na plamiak poluje na młode węgorze.
Rozmnażanie i potomstwo
Po osiągnięciu dojrzałości płciowej, która jest możliwa w wieku około 4 lat, samce z reguły wolą przebywać na głębokości, podczas gdy samice wolą przebywać w płytkiej wodzie. Tarło odbywa się na głębokościach do 150 metrów od stycznia do czerwca. Jednocześnie szczyt tarła przypada na marzec i kwiecień.
Interesujący fakt! Z reguły naturalne tarliska znajdują się na wodach środkowej Norwegii, w południowo-zachodniej części Islandii i Georges Bank. W okresie tarła samica składa do 850 tysięcy jaj.
Uważa się, że starsze i większe samice są w stanie złożyć prawie 3 miliony jaj. Zapłodnione jaja znajdują się w słupie wody i migrują pod wpływem prądu. Proces ten trwa do momentu, gdy narybek plamiaka wyłoni się z jaj. Po urodzeniu narybek spędza kilka miesięcy prawie na powierzchni wody.
Następnie opadną bliżej dna, gdzie pozostaną tam prawie przez całe życie, czasami unosząc się do górnych warstw wody. Okres godowy odbywa się na mniejszych obszarach prawie przez całą wiosnę.
Naturalni wrogowie
Plamiak woli prowadzić towarzyski tryb życia, dlatego zawsze porusza się w dużych grupach. Ryba porusza się dość szybko, szczególnie w niebezpieczeństwie. Plamiak nie lubi wędrować na duże odległości. Pomimo tak imponujących danych dotyczących prędkości, plamiak ma wielu naturalnych wrogów.
Łowienie plamiaka czarnomorskiego, łowienie ryb 08.05.2016Populacja i stan gatunku
Plamiak to ryba morska zamieszkująca północny Atlantyk i należąca do rodziny dorsz. Woli prowadzić styl życia na dnie i stado. Ma duże znaczenie handlowe, ponieważ wchodzi w skład diety człowieka. Dlatego popyt na tę rybę stale rośnie, co prowadzi do jej niekontrolowanego połowu i spadku liczebności.
W ciągu ostatnich 2 lat organom ochrony środowiska udało się wykonać wiele pracy, aby zatrzymać dalszy spadek populacji. Dzięki ustalonym surowym przepisom połowowym udało się przywrócić populację plamiaka, ale nie na tyle, aby całkowicie się zrelaksować, ponieważ nadal jest ona dość wrażliwa. Georgia Haddock Association z 2017 szacuje, że ta ryba nie jest poddawana niekontrolowanym połowom.
Wartość handlowa
Plamiak odgrywa bardzo ważną rolę w życiu człowieka, dlatego ma duże znaczenie gospodarcze. Dla Brytyjczyków to najpopularniejszy gatunek ryb. W ostatnich latach w Ameryce Północnej połowy handlowe zmniejszyły się, i to w szczególności, ale dziś wszystko się układa. Plamiak to doskonały produkt spożywczy dla ludzi, zarówno świeży, wędzony, suszony czy konserwowy, a także w postaci różnorodnych dań. Plamiak, w porównaniu z dorszem, jest mniej przydatny, dlatego wcześniej nie był tak duży popyt. Ze względu na ekspansję światowego handlu rybami plamiak cieszy się dużym zainteresowaniem, ponieważ jest rozpoznawany przez konsumentów.
Promocja plamiaka na rynku światowym odbyła się dzięki nowoczesnym technologiom, a raczej pojawieniu się nowocześniejszych technologii filetowania i pakowania ryb zarówno świeżych, jak i mrożonych. W efekcie udało się zwiększyć popyt na plamiaka, co doprowadziło do zwiększenia połowów plamiaka.
W przypadku plamiaka lepiej jest używać naturalnej przynęty, ponieważ jest najbardziej skuteczna. Plamiak jest świetny, jeśli używasz krewetek i skorupiaków jako przynęty. Ewentualnie dopuszczalne jest użycie kawałków ryby lub kawałków kalmarów. W tym samym czasie ryby łowi się na sztuczne przynęty, ale nie tak aktywnie.
Ciekawe wiedzieć! Z reguły ryby przemieszczają się w wielu szkołach, choć na znacznej głębokości, dlatego do łowienia trzeba wybrać niezawodny sprzęt wędkarski. Należy pamiętać, że ryby mają dość delikatne wargi, dlatego przy nadmiernym wysiłku wargi pękają, co prowadzi do zejścia ryby.
Biorąc pod uwagę fakt, że ryba woli przebywać na głębokości, lepiej mieć łódź do jej złapania, ponieważ złapanie tej ryby z brzegu jest dość problematyczne.
Aby złowić tę rybę, będziesz musiał udać się na wody położone w północno-wschodniej Anglii, a także w północno-zachodniej Szkocji. Na tych obszarach dorsz i błękitek pojawiają się znacznie częściej niż plamiak, więc jest prawdopodobne, że zostanie złowionych więcej dorsza i błękitka niż plamiaka.
Pożytek i szkoda
W supermarketach można kupić plamiaka świeżego, suszonego i wędzonego, ale najprawdopodobniej mrożonego. Mięso plamiaka ma dość delikatny smak, jest białe i niskotłuszczowe, dlatego jest wysoko cenione wśród dietetyków. Mięso tej ryby dobrze komponuje się z różnymi ciekawymi produktami spożywczymi, a także nadaje się do przyrządzania różnorodnych potraw. Mięso ma również dość gęstą konsystencję, którą zachowuje dowolna technologia przetwarzania. Ryba nawet podczas smażenia zachowuje swój delikatny smak, a skóra przyjemnie chrupie. Nawiasem mówiąc, nie usuwaj skóry. Plamiak ma szczególnie jasny i bogaty aromat, jeśli jest wędzony lub solony. Należy pamiętać, że ryba wędzona jest szkodliwa, gdyż zawiera substancje rakotwórcze, dodatkowo mogą wystąpić problemy z przewodem pokarmowym.Wartość energetyczna mięsa z plamiaka to tylko 73 kcal na 100 gramów produktu.
Mięso tej ryby, podobnie jak reszty członków rodziny dorsza, jest chude, a tłuszcz gromadzi się w wątrobie. Zwykle tłuszcz ten jest topiony i używany do celów leczniczych.
Plamiak, podobnie jak inne owoce morza, jest bogaty w witaminy, minerały, a także aminokwasy i wielonienasycone kwasy tłuszczowe omega-3 i inne. Dzięki obecności tych kwasów możliwe jest dostarczenie organizmowi składników, które mają korzystny wpływ na pracę ośrodkowego układu nerwowego, na pracę oczu, na pracę układu sercowo-naczyniowego, układu odpornościowego itp., Obniżając poziom cholesterolu we krwi i uodporniając organizm na działanie negatywnych czynników zewnętrznych. wpływy. Jednocześnie organizm nie musi zużywać dużo energii, aby uwolnić wszystkie przydatne składniki, ponieważ u ryb występują one w łatwo dostępnej formie.
Naturalnie plamiak nie powinien być spożywany przez osoby, które mają indywidualną nietolerancję na owoce morza.
Plamiak - ryba z Atlantyku
