Głównymi składnikami każdej domowej przynęty są: jęczmień, groszek czy proso. Można znaleźć wiele informacji na temat prawidłowego przygotowania tych składników, ale warto skupić się na przygotowaniu kaszy jaglanej, która byłaby krucha, łatwa do oddzielenia od siebie i dobrze związała suche składniki przynęty bez tworzenia się grudek.
Tak się składa, że jedni wędkarze wolą jęczmień, inni groszek, a jeszcze inni kaszę jaglaną, ale nie każdy wie, jak go odpowiednio ugotować, aby przyciągał ryby. Proso można szybko wypłukać z koryta, a jego duże frakcje są w stanie długo zatrzymać ryby w pobliżu żerowiska.
Aby dowiedzieć się więcej o tym, jak to zrobić, możesz obejrzeć odpowiedni film:
Odpowiednia kasza jaglana do udanego łowienia. (Przygotowanie)Prawidłowo ugotowane ziarna nie sklejają się ze sobą, ale jednocześnie otulają się suchą zanętą. W porównaniu z jęczmieniem perłowym, który jest bardziej lepki i trudny do wypłukania z koryta nawet w nurcie, proso powoduje, że przynęta jest bardziej krucha, co naprawdę wabi ryby.
Jeśli planowane jest połów karasia, lepiej użyć jęczmienia, który bardzo kocha. Jeśli mówimy o prosie, jest on bardziej wszechstronny i można go użyć do gotowania prawie wszystkich białych ryb.
Z reguły przy przyrządzaniu kaszy jaglanej rybacy stosują standardową metodę gotowania: szklankę kaszy nalewano dwiema szklankami wody i gotowano do miękkości, aż ziarna prosa puchły. Zajęło to około 10-15 minut. Następnie owsiankę pozostawiono w naczyniach, aż całkowicie ostygnie i dodano ją do przynęty podczas łowienia. Po ostygnięciu na patelni kasza jaglana zlepiła się i utworzyła jeden duży kawałek, który został ugnieciony, ale w rezultacie powstało wiele małych kawałków, które nie działały prawidłowo. Takie kawałki zostały źle umyte z podajnika, a łowienie ryb zamieniło się w prawdziwą torturę.
Możliwe, że właśnie z tego powodu wielu rybaków zrezygnowało ze stosowania prosa.
Poniżej przedstawiono rybakom technologię przygotowania prosa, która jest pozbawiona takich wad.
Jak ugotować proso do wędkowania?
Technologia jest dość prosta, a polega na tym, że kaszę jaglaną gotuje się w znacznie większej ilości wody: na 1 kg zboża potrzeba 7-8 litrów wody. Najpierw wodę doprowadza się do wrzenia, a dopiero potem wlewa się proso, po czym gotuje się we wrzącej wodzie przez 10-15 minut. Owsiankę można uznać za gotową, jeśli ziarna zaczną się otwierać. W takim przypadku proces gotowania należy gwałtownie zatrzymać poprzez szybkie schłodzenie. Aby to zrobić, kilkakrotnie polej gotową owsiankę zimną wodą, aż owsianka ostygnie do temperatury pokojowej. Następnie wodę należy spuścić. Jeśli kasza jaglana jest prawidłowo ugotowana, ziarna łatwo oddzielą się od siebie. Można go dodać do głównej zanęty w domu lub tuż obok stawu.
Gdy owsianka się gotuje, nie trzeba dodawać aromatów, ponieważ podczas mycia kaszy jaglanej bardzo osłabną. Lepiej jest dodawać je do suchych mieszanek.
Nie wystarczy prawidłowo ugotować owsiankę, musisz nauczyć się jej poprawnie używać. Wędkowanie będzie skuteczne, jeśli użyjemy przynęty o odpowiedniej konsystencji z odpowiednimi składnikami. Zanęta powinna składać się z różnych frakcji, tylko wtedy będzie skuteczna. Powinien nie tylko szybko (w ciągu 5 minut) zostać wypłukany z koryta, ale także stworzyć chmurę paszy i miejsce, które może przyciągać ryby. Aby przynęta utworzyła chmurę paszy, dodaje się do niej takie składniki, jak mleko w proszku lub bułka tarta, a aby uformować miejsce pożywienia w miejscu karmienia, do kompozycji przynęty dodaje się większe frakcje, takie jak kukurydza, groch, jęczmień itp. Jeśli chodzi o proso, to zajmuje gdzieś pośrodku: może tworzyć miejsce paszowe, ale może też tworzyć chmurę paszową.Jak to jest skuteczne, możesz się przekonać eksperymentalnie, ale do tego powinieneś przygotować proso zgodnie z proponowaną technologią.
