Ryby przebywające na głębokości z reguły nie widzą rybaków, ale doskonale słyszą, jak rybacy mówią i poruszają się w bezpośrednim sąsiedztwie wody. Aby usłyszeć, ryby mają ucho wewnętrzne i linię boczną.
Fale dźwiękowe dobrze rozchodzą się w wodzie, więc wszelkie szelesty i niezdarne ruchy na brzegu od razu docierają do ryby. Dojeżdżając do zbiornika i głośno trzaskając drzwiczkami auta, można wystraszyć rybę, która oddali się od brzegu. Jeśli uważasz, że przybyciu do zbiornika towarzyszy głośna zabawa, to nie powinieneś liczyć na dobre, efektywne łowienie. Duże ryby są bardzo ostrożne, co rybacy najczęściej chcą widzieć jako główne trofeum.
Ryby słodkowodne dzielą się na dwie grupy:
- ryby ze świetnym słuchem : karp, lin, płoć;
- ryba ze słuchem : okoń, szczupak.
Jak słyszą ryby?
Ucho wewnętrzne ryby jest połączone z pęcherzem pływackim, który działa jak rezonator, łagodząc wibracje dźwiękowe. Wzmocnione wibracje przenoszone są do ucha wewnętrznego, dzięki czemu ryba ma dobry słuch. Ludzkie ucho jest w stanie odbierać dźwięk w zakresie od 20 Hz do 20 kHz, a zakres dźwięków ryb jest zawężony i mieści się w przedziale 5 Hz - 2 kHz. Można powiedzieć, że ryba słyszy gorzej niż człowiek, około 10 razy, a jej główny zakres dźwiękowy znajduje się w niższych falach dźwiękowych.
Dlatego ryba w wodzie może usłyszeć najmniejszy szelest, zwłaszcza chodzenie po brzegu lub uderzanie o ziemię. Zasadniczo są to karpie i płocie, dlatego wybierając się na karpie lub płocie należy wziąć pod uwagę ten czynnik.
Ryby drapieżne mają nieco inną budowę aparatu słuchowego: nie mają połączenia między uchem wewnętrznym a pęcherzykiem powietrza. Polegają bardziej na wzroku niż na słuchu, ponieważ nie słyszą fal dźwiękowych leżących powyżej 500 Hz.
Nadmierny hałas w stawie ma duży wpływ na zachowanie dobrze słyszących ryb. W takich warunkach może przestać poruszać się po zbiorniku w poszukiwaniu pożywienia lub przerwać tarło. Jednocześnie ryba jest w stanie zapamiętywać dźwięki i kojarzyć je z wydarzeniami. Podczas badań naukowcy odkryli, że hałas bardzo silnie oddziałuje na karpia iw takich warunkach przestał żerować, podczas gdy szczupak kontynuował polowanie, nie zwracając uwagi na hałas.
Narząd słuchu u ryb
Ryba ma parę uszu, które znajdują się za czaszką. Funkcją uszu ryby jest nie tylko określanie drgań dźwięku, ale także pełnienie funkcji organów równowagi dla ryb. W tym samym czasie ucho ryby, w przeciwieństwie do ludzi, nie wychodzi. Drgania dźwiękowe przenoszone są do ucha przez receptory tłuszczu, które wychwytują fale o niskiej częstotliwości generowane przez ruch ryb w wodzie, a także dźwięki obce. W mózgu ryby porównuje się wibracje dźwiękowe i jeśli pojawią się wśród nich osoby postronne, wyróżniają się, a ryba zaczyna na nie reagować.
Dzięki temu, że ryba posiada dwie linki boczne i dwoje uszu, jest w stanie określić kierunek w stosunku do emitowanych dźwięków. Po ustaleniu kierunku niebezpiecznego hałasu może ukryć się w czasie.
Z biegiem czasu ryba przyzwyczaja się do obcych hałasów, które jej nie zagrażają, ale jeśli pojawią się nieznane jej odgłosy, może oddalić się od tego miejsca i nie można jej łowić.
