Prawidłowo wyposażamy donka w podajnik

Za pomocą wędki dennej możesz rozwiązać następujące zadania:

• Zapewnij przynęcie odpowiedni punkt wędkarski.
• Dostarcz przynętę do miejsca, w którym ryby się żerują.

Zestaw denny jest jednym z najbardziej wszechstronnych i pozwala łowić na różnych głębokościach, zarówno w nurcie, jak iw spokojnej wodzie.

Główne części wędki dennej

Aby wyposażyć dolny sprzęt, nie potrzebujesz dużego wysiłku, czasu i pieniędzy.

• Rod . Nowoczesne donki mają wędki spinningowe o różnych konstrukcjach: teleskopowe lub wtykowe, wykonane z włókna szklanego lub innych materiałów kompozytowych. Głównym zadaniem wędziska jest zdolność wytrzymania ciężaru gotowego zestawu, o czym świadczą napisy na wędkach spinningowych lub feederowych. Do łowienia w stojącej wodzie wystarczy wędka z testem 40-60g, a do łowienia z prądem lepiej wziąć wędkę z testem 120-140g. Długość wędki waha się od 2,1-2,4m do łowienia na jeziorach lub stawach oraz od 3m do łowienia na małych i średnich rzekach. Waga wędki nie odgrywa szczególnej roli, ponieważ będziesz musiał łowić na stojakach.
• Cewka . W zależności od warunków połowu wędzisko denne można wyposażyć w odpowiedni kołowrotek, zarówno stary inercyjny "Nevskaya", jak i nowocześniejszy, nieinercyjny o wymiarach 3000-4000. Szpula takiego kołowrotka powinna pomieścić do 100-150 metrów żyłki. Kołowrotek musi mieć hamulec cierny i byteraner.
• Żyłka . W tym przypadku możliwe jest zastosowanie zarówno żyłki monofilamentowej, jak i „plecionej”. Do rzutów na duże odległości lepiej jest wziąć „plecionkę” o średnicy od 0,12 do 0,2 mm, na krótsze odległości odpowiednia jest żyłka o średnicy 0,25 do 0,4 mm. W takim przypadku należy skupić się na następujących kwestiach: podczas łowienia w nurcie średnica żyłki powinna być jak najmniejsza, a podczas łowienia w stojącej wodzie średnica nie odgrywa szczególnej roli, najważniejsze jest to, że może wytrzymać złowioną rybę razem z wyposażeniem.
• Podajnik . Najważniejszym elementem wędki gruntowej jest koszyczek zanętowy. Cały wynik łowienia może zależeć od konstrukcji podajnika. Faktem jest, że koszyczek jest jednocześnie obciążnikiem, więc wybór rodzaju koszyczka i jego waga ma ogromne znaczenie, zwłaszcza jeśli trzeba łowić w nurcie. Prawidłowo dobrany koszyczek (jego waga) powinien oprzeć się prądowi bez przynęty, a przy najmniejszym ruchu wędziska koszyczek powinien być łatwo zdejmowany z miejsca. Do łowienia w jeziorze, w którym nie ma prądu, można użyć koszyczków o minimalnej wadze.
• Smycz na hak . Każdy wędkarz, wyruszając na ryby, zabiera ze sobą zestaw smyczy o różnej długości. Odrabiając taką pracę domową, wędkarz uwalnia się od wielu problemów. Jednym z głównych jest brak czasu, na który cierpią wszyscy rybacy. W trakcie łowienia często trzeba zmieniać smycze z długich na krótkie i odwrotnie, w zależności od aktywności ryby. Jeśli ryba jest powolna, stosuje się dłuższe przewody, a jeśli ryba jest aktywna, lepiej jest używać krótkich przewodów. Musisz także zmienić przynętę, a wraz z nią zmienić rozmiar haczyka. Aby nie zajmować się tymi drobiazgami na brzegu, a zabierają im dużo czasu, rybacy przygotowują smycze na „każdą okazję”.
• Alarm brań . Dzwonki, dzwonki, świetliki itp. Służą do sygnalizacji brania wędki dennej. Elektroniczne sygnalizatory brań są bardzo popularne w naszych zaawansowanych czasach.
• Stań . Kolejnym ważnym atrybutem łowienia przydennego jest stojak. Bardzo często rybacy używają do tego drewnianych „ulotek”. Są bardzo dobre, gdy jest jedna wędka, a jeśli kilka wędek jest skupionych w jednym miejscu, najlepiej jest użyć stojaka, np. „Rod under”.

Aby wędkowanie nie zostało przysłonięte różnymi klifami lub hakami, należy odpowiednio zamontować sprzęt.

Montujemy sprzęt

1. Montaż pręta . Ponieważ w naszych czasach przeważnie używa się prętów teleskopowych, należy je ustawiać w pozycji roboczej, wyciągając jeden pierścień po drugim. W takim przypadku upewnij się, że pierścienie prowadzące znajdują się w jednej linii. Przed połączeniem części korka zaleca się sprawdzenie, czy na złączach nie ma zabrudzeń.
2. Instalacja cewki . Cewka jest montowana w specjalnie zaprojektowanych miejscach i mocowana nakrętkami. Zacisk powinien być optymalny, aby nie zerwać nici.
3. Nawijanie linii... Sposobów nawijania żyłki jest kilka, wśród których można znaleźć najprostszy i najskuteczniejszy, za pomocą którego można nawinąć żyłkę na kołowrotek bez pomocy i bez żadnych urządzeń w postaci gwoździ wbijanych w drewniane konstrukcje. Operację tę można łatwo przeprowadzić bezpośrednio w pobliżu zbiornika. W tym celu należy najpierw przeciągnąć linkę przez pierścienie prowadzące i zamocować ją na kołowrotku, po czym rolkę z żyłką wrzucić do zbiornika i za pomocą rączki kołowrotka nawinąć. Zaletą takiego nawijania jest to, że żyłka jest stale pod pewną siłą, ze względu na to, że rolka podczas nawijania obraca się w wodzie, co stwarza pewien opór, który pozwala na równe i dokładne ułożenie linki na szpuli.W domu możesz użyć do tego wiadra wody - wynik będzie identyczny.
4. Produkcja smyczy . Aby zrobić smycz, potrzebujesz kawałka żyłki o wymaganej długości i haczyka, który jest przymocowany do żyłki za pomocą dowolnego węzła. Alternatywnie możesz zaoferować węzeł Palomar jako najprostszy i najbardziej niezawodny, ale jednocześnie powinieneś wiedzieć, że nie nadaje się on do haczyków z łopatą. W przypadku takich haczyków stosuje się inne rodzaje węzłów. Uważa się, że haczyki szpatułki są bardziej niezawodne. Wynika to z faktu, że żyłka traci swoją wytrzymałość w miejscu, w którym styka się z materiałem oka. Sęki, które służą do mocowania haczyków bez występów, nie mają tej wady. Jeśli w wyniku zapięcia widoczne są dodatkowe końce żyłki, to są one odgryzane lub odcinane nożyczkami. Podczas zaciskania węzłów zwilż linię, możesz użyć śliny, w przeciwnym razie linia może stracić część swojej siły.

Po wykonaniu wszystkich czynności przygotowawczych na głównej linii montuje się smycze (smycz) i karmnik.

Rodzaje platform

Koszyczek można przymocować do żyłki głucho lub w sposób zapewniający jej ślizganie się wzdłuż żyłki.

• Paternoster Gardner . Zestaw jest bardzo prosty i może być opanowany przez początkujących wędkarzy w bardzo krótkim czasie. Jego podstawą są dwie pętle: jedna znajduje się na końcu linii, druga w odległości 20-25 cm od pierwszej. Jedna pętla (dolna) służy do przypięcia smyczy, druga (górna) - do wpięcia karmnika. Wskazane jest zapięcie koszyczka za pomocą karabińczyka i krętlika, a do smyczy metodą pętli.
• Symetryczna i asymetryczna dziurka. Wystarczająco czuły bieg, zarówno w nurcie, jak iw wodzie stojącej. Aby to zrobić, musisz wziąć kawałek żyłki o długości 1-1,5 mi średnicy 0,2-0,4 mm i złożyć go na pół. Możesz tworzyć równe segmenty (pętla symetryczna) lub różne (pętla niesymetryczna) i kształtować na obu końcach pętli. Przed zawiązaniem kolejnej pętli na jedno z ramion należy założyć karabińczyk z krętlikiem, za pomocą którego zamocujemy koszyczek. Smycze są przymocowane do pętli poniżej, a górna pętla służy do przymocowania przyponu do głównej linki.

Symetryczna pętla działa dobrze na twardym dnie, a asymetryczna pętla jest bardziej wrażliwa na błotnistym dnie.

• Rurka jest zabezpieczona przed skręceniem . Wielu „donkerów” używa rurki zapobiegającej skręcaniu, która jest instalowana na głównej linie, dłuższym bokiem w kierunku smyczy. W takim przypadku na głównej linii musi być zainstalowany amortyzator. Istnieją sposoby, aby zapobiec skręcaniu się sprzętu, ale bez użycia różnych rurek. Wyprowadzenia są usztywnione podwójnymi linkami, które skręcają się razem. Skręcanie żyłki odbywa się w odległości 10-15 cm, co wystarczy, aby sprzęt nie skręcał się podczas rzucania.

Do wyposażenia wędki dennej można użyć dowolnego rodzaju podajników, zarówno konstrukcji przemysłowych, jak i domowych. Wybierając wagę podajnika, należy zwrócić uwagę na charakter dna zbiornika i obecność prądu. Jeśli jest prąd, podajnik jest cięższy, a jeśli zbiornik ma błotniste dno, lepiej jest zabrać podajnik lżejszy.