Opracowano dużą liczbę jednostek wędkarskich do mocowania poszczególnych elementów sprzętu wędkarskiego. Wiele węzłów jest znanych od dawna, a niektóre z nich pojawiły się ostatnio, wraz z rozwojem bardziej zaawansowanych materiałów używanych do budowy sprzętu wędkarskiego. Jeśli wcześniej znana była tylko żyłka żyłkowa, obecnie wielu używa plecionej żyłki jako bardziej niezawodnej. Wraz z rozwojem nowych modeli plecionek, równolegle producent opracowuje niezawodny węzeł do mocowania plecionek do elementów sprzętu. Wędkarze powinni przestrzegać zaleceń producenta i uczyć się nowych technik wiązania.
Cechy węzłów na plecionkę
Węzły używane do dziania żyłki monofilamentowej mogą nie nadawać się do dziania plecionej żyłki, ponieważ taka żyłka ma swoje własne cechy związane ze strukturą oplotu, zastosowanym materiałem i metodą skręcania poszczególnych nici. Zawiązując do niego haczyk lub przynętę zwykłym węzłem, możesz obniżyć jakość plecionego sznurka. Bazując na cechach konstrukcyjnych oplotu (ilość nitek, metody lutowania itp.), Producent proponuje bardziej optymalną wersję węzła, która nie pogarsza głównych cech tego modelu żyłki.
Techniki poprawy niezawodności węzłów
Opierając się na cechach konstrukcyjnych plecionki, powinieneś zrozumieć, jak węzeł wpływa na główne cechy takiej żyłki. Gdy węzeł jest zawiązany, a następnie zaciśnięty siłą, włókna oplotu ulegają deformacji, co może prowadzić do spadku jego wytrzymałości. W tym przypadku poszczególne nici sznurka doświadczają różnych stopni naprężenia, co prowadzi do zmiany struktury sznurka.
Wybierając optymalną opcję węzła, należy wziąć pod uwagę następujące niuanse:
- zwróć uwagę na grubość linii;
- wziąć pod uwagę kształt przekroju poprzecznego sznurka;
- zwilżyć węzeł przed zaciśnięciem.
- Grubość plecionki zależy od ilości żyłek i ich grubości. Od tego zależy również jego siła. Plecionki o dużych średnicach nie mają decydującego znaczenia dla rodzaju zastosowanego węzła.
- W przekroju poprzecznym są kwadratowe i okrągłe. Podczas zawiązywania (napinania) węzła następuje skręcenie poszczególnych nitek sznurka, co prowadzi do pogorszenia podstawowych właściwości. Na tej podstawie od razu możemy powiedzieć, że okrągły warkocz jest mniej podatny na skręcanie się poszczególnych żyłek.
- Większość wędkarzy podczas zaciskania węzłów zwilża je wodą lub śliną, co dotyczy również plecionki. Podczas napinania linka nagrzewa się, co może zmienić strukturę linki.
Im bardziej złożona technologia wiązania węzłów, tym większe tarcie żyłki w węzłach. Złożone węzły bardzo mocno osłabiają warkocz, właśnie w węzłach, dlatego zwilżanie węzłów jest obowiązkowe.
Najbardziej niezawodne węzły do oplatania
Badania wykazały, że dla każdego rodzaju sznurka wymagana jest pewna (własna) wersja węzła. Z ogólnej liczby węzłów można wyróżnić kilka głównych:
Palomar (węzeł Palomar)
Węzeł Palomar to jedna z najłatwiejszych i zarazem najskuteczniejszych metod dziania. Aby przywiązać jeden z akcesoriów wędkarskich do żyłki, należy wykonać kilka prostych ruchów.
- Kawałek linii należy złożyć na pół.
- Żyłkę wygiętą na pół należy wkręcić w ucho haka.
- Następnie powinieneś zawiązać zwykły węzeł bez zaciskania go. Oczko haczyka powinno znajdować się pośrodku dziurki.
- W powstałą pętlę wciągany jest haczyk.
- W miejscu węzła warkocz należy zwilżyć i ostrożnie zacisnąć węzeł. Nadmiar żyłki obcinamy nożyczkami.
Długość odcinka linki zależy od długości smyczy i może mieścić się w przedziale 20-50cm.
Uni (węzeł Uni, węzeł Grinner)
Węzeł ten stosuje się w przypadkach, gdy nie można naciągnąć podwójnej żyłki w oczko haczyka: oczko lub bardzo małą lub bardzo grubą żyłkę. Power Pro zaleca używanie tego typu węzła do dziania swoich produktów. Jest bardziej złożony i aby nauczyć się go robić na drutach, będziesz musiał ćwiczyć:
- Dzianie rozpoczyna się od przeciągnięcia plecionki przez ucho haczyka, po czym wykonuje się pętlę.
- Następnie koniec linii jest kilkakrotnie owijany wokół głównej linii, a następnie wykonywana jest druga pętla.
- Koniec linii przechodzi przez drugą pętlę (pierwszą) i powinieneś wykonać 5-7 obrotów wokół podwójnej linii.
- Następnie linia jest zwilżana, a węzeł jest napinany. Jeśli jest nadmiar linii, odetnij ją nożyczkami.
Zaleca się opanowanie techniki robienia na drutach węzła „Uni”, używając na początek długiej żyłki ok. 60 cm.
Clinch (Improved Clineh)
Ten rodzaj węzła można polecić do dziania plecionki. Jest to dość proste i każdy początkujący wędkarz może to opanować.
- W ucho haczyka wciąga się kawałek plecionej żyłki o długości około 10-15 cm.
- Następnie koniec żyłki jest owinięty wokół głównej żyłki (razem z przednią częścią haka), podczas gdy można wykonać 5-6 obrotów.
- Wolny koniec żyłki jest przeciągany przez małe i duże pętle powstałe w wyniku takich manipulacji.
- Na ostatnim etapie pętla jest zwilżana, a węzeł napinany z maksymalnym wysiłkiem. Nadmiar końcówek żyłki jest usuwany.
Podczas zawiązywania węzła haczyk należy trzymać w okolicy ucha, aby zachować wszystkie uformowane pętle.
Węzeł krwi
Ten rodzaj węzła służy do bezpiecznego połączenia dwóch odcinków sznurka. Ponadto można łączyć segmenty o różnych grubościach, ale różnica w średnicy nie powinna być większa niż dwukrotna. Może służyć do przywiązania do plecionki żyłkowej smyczy.
- Dwie długości linki są umieszczone obok kierunku w przeciwnych kierunkach.
- Następnie jeden koniec jest brany i owinięty wokół drugiej linii 5-6 razy.
- Ten koniec linki jest odchylany i wkładany pomiędzy zwojami, w przeciwnym kierunku.
- Pobierany jest drugi koniec linii i wykonywana jest z nim ta sama procedura, co przy pierwszym końcu. W rezultacie pośrodku dwóch zwojów (powinny być zwoje linii po lewej i prawej stronie), dwa końce linii powinny wyglądać, skierowane w różnych kierunkach.
- Cały węzeł, przy wszystkich zwojach, jest zwilżony, a ruchami dwóch rąk w przeciwnych kierunkach ten węzeł jest zaciśnięty. Nadmiar linii jest usuwany.
Liczba zwojów zależy od grubości linii. Dla plecionki wystarczą 2-3 zwoje, dla zwykłej żyłki o średnicy 0,3 mm lub większej - 4 zwoje, dla zwykłej żyłki mniejszej niż 0,3 mm wystarczy 5 zwojów, dla żyłki o średnicy mniejszej niż 0,15 mm tyle zwojów może równa 6.
Wniosek
Podsumowując należy stwierdzić, że najprostszym i najbardziej niezawodnym, najmniej zmniejszającym wytrzymałość plecionki na styku, jest węzeł Palomar. Po kilkukrotnym związaniu można go następnie związać z zamkniętymi oczami lub w ciemności, bezpośrednio w pobliżu zbiornika. Nie każda technika wiązania węzłów może pochwalić się taką adaptacją.
Nie będzie zbyteczne odnotowanie, że każdy wędkarz woli „swój” węzeł, tak jak ten, który lubi. Takie sęki powstają w wyniku wieloletnich doświadczeń wędkarskich. Nawet węzeł taki jak Palomar ma swoje wady. Biorąc pod uwagę, że haczyki przychodzą nie tylko z „uszami”, ale także z „szpatułką”, czyli czymś do przemyślenia: węzeł „Palomar” nie nadaje się do mocowania takich haczyków.
Warkocz zapinany na supeł
