Wędkarstwo

Łowienie świdra zimą

Leszcz może mieć wagę około 8 kg przy długości ciała około 80 cm, ale leszcz to młody osobnik ważący do 1 kg i nie dłuższy niż 25 cm, ryba ta ma szeroki, spłaszczony korpus, więc średnica otworu nie powinna być mniej niż 150 mm. Leszcz jest raczej płochliwą rybą, więc łowiąc go należy zachować ciszę i jak najmniej bawić się wokół dołka. Leszcz i leszcz to jedna i ta sama ryba, ale łowienie leszcza ma swoje własne subtelności.

Przede wszystkim dotyczy to konfiguracji sprzętu. Grubość żyłki jest wybierana nie więcej niż 0,1 mm, a nawet lepiej - około 0,08 mm. Jeśli masz pewne doświadczenie w łowieniu ryb, hodowcę można wyciągnąć bez problemów i na linii 0,08 mm, jeśli jego waga nie przekracza 1 kg. Kiwnięcie zimowej wędki do złapania drania powinno być długie, ale giętkie, aby jig poruszał się płynnie w słupie wody.

Gdzie złapać

Z reguły hodowca błąka się w liczne stada iw takich warunkach czeka na zimę. Z tymi samymi stadami porusza się w poszukiwaniu pożywienia, ale nie na duże odległości. Jeśli znajdziesz podobne stado, możesz zagwarantować dobry połów. Ale żeby znaleźć jego parking, musisz ciężko pracować.

Na początek musisz wywiercić określoną liczbę otworów zgodnie z określonym wzorem, aby określić dolny relief. Większość doświadczonych wędkarzy wypracowała pewne podejście, które pozwala w krótkim czasie znaleźć przystań dla ryb. W tym celu stosuje się dwa podstawowe schematy wiercenia:

Pierwszy schemat to wiercenie otworów w różnych kierunkach, zaczynając od środka. W tym celu wybiera się określone miejsce na lodzie i wierci się otwór. Z tego otworu wykonano jeszcze trzy otwory po lewej i prawej stronie, a także do przodu i do tyłu. Odległość między otworami jest równa 5 metrom. Każdy dołek zajmuje nie więcej niż 5 minut. Ponadto za każdym razem należy zmierzyć i zapamiętać głębokość w obszarze każdego otworu.
Drugi schemat to wiercenie otworów trójkątem w danym odcinku zbiornika. Odległość między otworami może wynosić do 5 metrów.

Takie schematy pozwalają w tym przypadku określić topografię dna, należy pamiętać, że leszcz może znajdować się w dołach lub w miejscach wyjść z dołów. W przypadku znalezienia reliefu dna, który charakteryzuje się występowaniem znacznych różnic głębokości, to miejsce to należy łowić ostrożniej. Jeśli drań jest w pobliżu tego miejsca, da się odczuć.

Należy również zauważyć, że takie schematy wiercenia nie są jedyne. Istnieją inne podejścia, takie jak naprzemienne wiercenie otworów lub wiercenie łukowe. Schemat wiercenia otworów dobierany jest w zależności od rodzaju zbiornika.

Kiedy złapać

Hodowca jest najbardziej aktywny w słoneczne dni, a także w okresach ocieplenia. Jednocześnie aktywnie gryzie, w okresie, gdy lód zaczyna topnieć na zbiorniku. W tych okresach wypływanie na rzeki jest dość niebezpieczne, a lód na jeziorach jest nadal silny. Wynika to z faktu, że ryba wyczuwa nadejście wiosny i zaczyna wykazywać szczególną aktywność.

A jednak możesz złapać drania przez całą zimę. Wędkowanie nocą może być najbardziej efektywne, ale takich wędkarzy praktycznie nie ma. Każdy z nich woli łowić w ciągu dnia, zaczynając o 10 rano i kończąc o 16:00. W tym samym czasie drań może wyjść na przerwę, gdzieś około 12 w południe. Około pierwszej po południu znowu zaczyna bić przynętę. Chociaż można zauważyć, że te liczby dla każdego zbiornika mogą być inne.

Zanęta na podleschik

Niektórzy wędkarze twierdzą, że hodowca lepiej gryzie bez przynęty, zwłaszcza w stojącej wodzie, inni natomiast, że nie da się tego zrobić bez niej, zwłaszcza łowiąc na rzece. Dlatego większość z tych wędkarzy wypracowała własne podejście, które polega na tym, że nie wszystkie dołki są wabione. W ten sposób można określić preferencje ryby. Zwykle robi się to w następujący sposób:

Jeśli wybrany zostanie wzór wiercenia, składający się z partii zawierających trzy otwory, pierwsza partia nie jest podawana.
Druga partia jest zasilana zakupioną mieszanką.
Trzecia partia jest karmiona samodzielnie przygotowaną zanętą. Najłatwiej jest użyć bułki tartej, którą po prostu wlewa się do otworu.

Takie podejście pozwala określić nie tylko rodzaj przynęty, ale także, czy w ogóle jej potrzebujesz.

Przynęta dla świdra

Drań łapie się jigami z dodatkiem bloodworms. W takim przypadku musisz zacząć od dodania jednego bloodworma. Jeśli nie ma ukąszenia, możesz zasadzić kilka bloodwormów. Jeśli zacznie się gryzienie, możesz zwiększyć ich liczbę do 3 lub więcej.

Następujące przyrządy wykazały dobre wyniki:

Mrówka;
kropelka;
owsianka;
uralka.

Czasami drań dobrze gryzie tradycyjne pellety. Ale większość rybaków wybiera podłużne jigi, wierząc, że drań je preferuje. Kolorowanie przyrządów może być zupełnie inne:

czarny;
Zielony;
miedziany odcień;
biały;
żółty.

Z reguły kolor przyrządu określa się podczas procesu łowienia. O ile wiadomo warunki pogodowe mają szczególny wpływ na stosowanie konkretnej przynęty, dlatego kolor dobierany jest eksperymentalnie.

Hodowca ma grubą warstwę śluzu. Śluz może pozostać na żyłce, co ze względu na ostrożność ryby zmniejsza liczbę brań. Dlatego linię należy regularnie wycierać.

Prawidłowa gra przyrządu

Wybierając grę jigową, brana jest pod uwagę okoliczność wskazująca na położenie ryby w słupie wody. Jeśli hodowca karmi się w bezpośrednim sąsiedztwie dna, wybiera się grę do podnoszenia przyrządu, jeśli znajduje się w słupie wody w pewnej odległości od dna, wybiera się grę obniżania przyrządu. Jednocześnie podczas podnoszenia lub opuszczania przyrządu za pomocą pręta i skinienia głową podaje się mu wibracje o niskiej lub wysokiej częstotliwości. Jeśli hodowca jest raczej ospały i niechętny do połknięcia przynęty, możesz spróbować bardziej agresywnych typów postów.

Jig jest podnoszony na wysokość nie większą niż 50 cm, po czym jig jest powoli opuszczany, a następnie wznoszony. Jeśli ta metoda nie daje znaczących rezultatów, możesz zapukać w dno przynęty. W efekcie pojawi się chmura zmętnienia, która nie pozostawi obojętnym żadnego gatunku ryb. Podobny efekt pełzających po dnie robaków czy robaków z pewnością zainteresuje łajdaka.