Żmija

Asp jest również znany pod innymi nazwami, takimi jak owca, boleń, białawy itp. Ten drapieżnik jest wybitnym przedstawicielem rodziny karpiowatych, rodzaju "boleń" i rzędu karpi. Z reguły przedstawiciele rodziny karpiowatych są rybami spokojniejszymi, ale boleń jest klasyczną rybą drapieżną.

Ryby boleń: opis

Eksperci identyfikują trzy drapieżne podgatunki boleni. Na przykład:

• Boleń pospolity lub europejski, który żyje na kontynencie europejskim.
• Boleń czerwonowargowy, który występuje w zbiornikach środkowego i południowego Morza Kaspijskiego.
• Aral boleń, zamieszkujący rzeki Syrdarya i Amu-Darya.

Bolek różni się tym, że ten drapieżnik nie ma żołądka, a zamiast niego prosta rurka z pustką w środku przechodzi od pyska do samego ogona. Dlatego pokarm natychmiast dostaje się do przewodu pokarmowego, gdzie jest znacznie szybciej trawiony.

Ta struktura narządów wewnętrznych wiąże się z szybkimi procesami metabolicznymi. Dlatego boleń zjada stale, a szybkie procesy metaboliczne pozwalają szybko przybrać na wadze. Ten drapieżnik zjada nie tylko małe ryby, ale także inne produkty pochodzenia zwierzęcego.

Wygląd

Boleń można łatwo odróżnić od innych gatunków ryb po ciemnoszaro-niebieskawym grzbiecie, srebrzysto-szarawych bokach i białym brzuchu. Płetwy grzbietowe i ogonowe są szare, podczas gdy końce płetw są ciemne, jakby miały obwódkę. Dolna część płetwy ogonowej jest dłuższa niż górna, choć tylko nieznacznie.

Reszta płetw jest czerwonawa u podstawy i szara na końcu. Oczy bolenia mają charakterystyczny żółtawy odcień. Ciało jest szerokie, a plecy szerokie i mocne. Ciało pokryte jest dużymi i grubymi łuskami. Bol jest w stanie wyskoczyć z wody wysoko, rozkładając płetwy na boki.

Głowa tego drapieżnika jest nieco wydłużona, a dolna szczęka jest zauważalnie dłuższa niż górna i niejako skierowana do góry. Boleń może dorastać do 1,2 metra długości i przybierać na wadze około 12,5 kg. Przy wadze około 2 kg i długości 0,6 metra ryba osiąga dojrzałość płciową, co ma miejsce w wieku około 3 lat. Na szczękach drapieżnika nie ma zębów, ale są osobliwe guzki i nacięcia, które pozwalają drapieżnikowi złapać i bezpiecznie przytrzymać ofiarę.

Ciekawe wiedzieć! Wspólną cechą wszystkich karpiowatych są mięsiste usta i brak zębów na szczękach, chociaż boleń nie ma wielu ostrych zębów w gardle.

Mimo to boleń jest w stanie utrzymać i złapać nawet dużą zdobycz, choć poluje głównie na narybek. W tym samym czasie najpierw tłumi drobiazg (unieruchamia), a dopiero potem go połyka. Ta metoda pozyskiwania pożywienia nie wymaga dużego wysiłku i energii.

Łowienie boleni trofeum!

Zachowanie i styl życia

Przedstawiciele tej klasy ryb zamieszkują płaskie rzeki o umiarkowanych, ale nie szybkich prądach. Jednocześnie bolenia nie można znaleźć w zbiornikach ze stojącą wodą, w których brakuje tlenu. Z reguły drapieżnik do polowania wybiera obszary wody za rozpadlinami lub ujścia małych rzek wpadających do większych rzek. Boleń woli przebywać blisko górnych warstw wody. Zasadniczo ryba prowadzi izolowany tryb życia i gromadzi się w małych grupach przed zimowaniem lub przed tarłem.

Drapieżnik jest wyjątkowy, ponieważ ma oryginalny sposób zdobywania pożywienia. Boleń zbliża się do ławicy ryb i ogłusza narybek, uderzając silnym ogonem w wodę. Następnie połyka rybę w całości. Każdy dorosły ma swoje terytorium, na którym poluje drapieżnik. Dlatego nieustannie porusza się przez zbiornik tą samą trasą, ale wcale nie oznacza to, że boleń jest łatwy do złapania, jeśli obliczysz jego trasę.

Bol zaczyna zachowywać się dość aktywnie wraz z pojawieniem się prawdziwego ciepła. W tym okresie ryby mogą łączyć się w ławice i polować w dużych ilościach. Z reguły dzieje się to wiosną, po zimowaniu. W tych samych licznych stadach boleni trafiają do zimowisk.

Ciekawe wiedzieć! Kiedy boleń poluje, słychać go ze znacznej odległości. Rybacy mówią, że ryby „walczą”. Mimo to boleń bardzo skutecznie zdobywa dla siebie pożywienie.

Poprzez „walkę” bolenia można łatwo obliczyć jego położenie. Oczywiście złapanie go nie jest takie łatwe, ale dla doświadczonych wędkarzy to szansa. Ten drapieżnik ma doskonały wzrok i widzi wszystko, co dzieje się na brzegu. Jeśli zobaczy choćby najmniejszy znak niebezpieczeństwa, prawdopodobnie nie połknie przynęty.

Wraz z nadejściem jesieni boleń przenosi się na obszary o znacznej głębokości i praktycznie nie zbliża się do linii brzegowej. Mimo to okres jesienny uważany jest za najkorzystniejszy pod względem polowania na bolenie. Wynika to z faktu, że jesienią ryby zaczynają przechowywać składniki odżywcze na zimę i stają się mniej ostrożne.

Długość życia

Długość życia zależy od rodzaju bolenia. Uważa się, że średnio ten drapieżnik żyje około 10 lat. Na przykład boleń płaskogłowy może żyć około 9 lat, a na Bliskim Wschodzie około 7 lat. W naszych czasach nie mają czasu, aby dożyć takich lat, ponieważ wielu wędkarzy poluje na bolenie i wykorzystuje do tego najbardziej zaawansowane narzędzia połowowe.

Siedlisko, siedliska

Do normalnego życia tego drapieżnika niezbędne są specjalne warunki siedliskowe, które dziś ograniczają naturalne zbiorniki o niewielkich rozmiarach, a także zbiorniki, w których woda jest zanieczyszczona. Boleń to dość duża ryba drapieżna, która potrzebuje obszernych i głębokich wód z czystą, bieżącą wodą, bogatą w tlen i bogatą w zasoby pokarmowe.

W środowisku naturalnym siedlisko bolenia reprezentowane jest przez duże rzeki i jeziora oraz zbiorniki mórz północnego, południowego i bałtyckiego.

Siedlisko tego drapieżnika jest nieistotne w porównaniu z innymi gatunkami ryb i ogranicza się do terytorium Europy Wschodniej i części Europy Zachodniej. Możesz narysować linię warunkową, która łączy część kontynentu euroazjatyckiego oraz rzeki Ural i Ren. Południowa granica tej warunkowej linii przypada na terytorium Azji Środkowej, w tym części Kazachstanu, a także dorzecza Morza Kaspijskiego i Aralskiego. Powinno to również obejmować rzeki Amu-daria i Syrdaria przepływające przez terytorium Uzbekistanu.

Interesujący fakt! Niewielkie populacje tego drapieżnika występują w jeziorze Balkhash. W zbiorniku tym ryby drapieżne były zasiedlane sztucznie, ale bolenia nie występuje w zbiornikach Kaukazu Północnego, Syberii i Dalekiego Wschodu.

Na północy siedlisko bolenia ogranicza rzeka Svir, która wpływa zarówno do jezior Ładoga, jak i Onega, a także rzeka Newa i jej obszar wodny wpadający do Bałtyku.

Co je

Boleń należy do kategorii rybichtiofagów pelagicznych, na co wskazuje budowa pyska i ciała tego drapieżnika, dodatkowo drapieżnik przylega do środkowej i górnej warstwy wody. W młodym wieku dieta drapieżnika składa się z owadów i robaków, a także małych skorupiaków i innych małych przedmiotów pochodzenia zwierzęcego.

Kiedy osobniki dorastają do 30 cm długości, stają się klasycznymi drapieżnikami i polują na narybek leszcza i płocie. W tym okresie bolenie nadal żywią się robakami i innymi przedmiotami pochodzenia zwierzęcego o niewielkich rozmiarach.

Gdy boleń całkowicie przestawia się na żerowanie na rybach, wówczas nie dotyka specjalnie i poluje na narybek żadnego gatunku ryb, w tym chwastów, takich jak ukleja, strzebla itp. Dieta bolenia obejmuje również tulkę, klenie, krąpie itp. Jednocześnie boleń poluje także na większe ryby, choć jego wielkość jest ograniczona wielkością pyska. Osoby starsze potrafią połykać ryby do 15 cm długości.

Ciekawe wiedzieć! Boleń to ryba drapieżna, która w porównaniu z innymi gatunkami ryb drapieżnych sama szuka potencjalnej zdobyczy, goniąc za ławicami narybku. Co więcej, takie zachowanie bolenia jest charakterystyczne nawet dla młodego wieku.

Gdy na ulicy zapada niesprzyjająca pogoda, ulewne deszcze i porywiste wiatry drapieżnik wypływa w głębiny. Jednocześnie od czasu do czasu wypływa na powierzchnię wody, gdzie znajduje różne owady złapane w wodzie. W każdym razie ten drapieżnik potrzebuje pożywienia. Im pełniejsza rzeka i im więcej zawiera pożywienia, tym więcej jest trofeów, tuczonych okazów. Naturalnie w małych rzekach brakuje pokarmu dla bolenia, więc rośnie wolno i nie ma czasu na osiągnięcie imponujących rozmiarów.

Najlepszy okres gryzienia

Natychmiast po tarle (aktywnie karmi przez cały dzień).

Łapanie bolenia na wstrząsach Miejsca i okablowanie #OnlySpin

Proces hodowlany

Gdzieś w 3. roku życia młode osoby osiągają dojrzałość płciową. Jednocześnie waga przeciętnych okazów sięga półtora kilograma. Drapieżniki zamieszkujące chłodniejsze regiony osiągają dojrzałość płciową około 1 rok później.

Proces tarła rozpoczyna się, gdy warunki są optymalne, a to bezpośrednio zależy od warunków pogodowych. Drapieżniki zamieszkujące zbiorniki w południowych regionach rozpoczynają tarło w połowie kwietnia. W tym przypadku tarło trwa około 2 tygodni. W tym okresie woda nagrzewa się do temperatury 7-16 stopni. Bolki pojawiają się w parach, podczas gdy kilka par może znajdować się w tym samym obszarze, co stwarza iluzję grupowego odradzania się.

Interesujący fakt! Przed rozpoczęciem tarła samce organizują walki o prawo do zapłodnienia jaj. Walki nie są tak nieszkodliwe, ponieważ drapieżniki mogą poważnie zranić się nawzajem.

Boleń nie różni się tym, że szuka specjalnych miejsc na tarło. Pojawia się w tej części akwenu, w której poluje. Głównym warunkiem jest piaszczysto-żwirowe dno lub skalista rolka. Jeśli warunki tarła bolenia nie są odpowiednie, może udać się w górę rzeki, aby znaleźć odpowiednie miejsce.

Każda samica składa od 50 do 100 tysięcy jaj, które przyczepiają się do korzeni i łodyg martwych zimą roślin. Jajka różnią się tym, że są niezawodnie trzymane na podstawie. Po około 2 tygodniach w sprzyjających warunkach z jaj wyłania się narybek bolenia. W niesprzyjających warunkach proces dojrzewania jaj może trwać tydzień lub trochę dłużej.

Naturalni wrogowie

Boleń to dość ostrożna ryba o doskonałym wzroku. Jednocześnie posiada wysoko rozwinięte narządy zmysłów, dzięki czemu nawet w trakcie polowania na narybek jest w stanie kontrolować swoją przestrzeń życiową. Z tego powodu wiele drapieżników po prostu nie ma czasu na podejście, a tym bardziej na zaatakowanie bolenia. To samo dotyczy osoby. Żeby złapać bolenie, trzeba ostrożnie zakamuflować się na brzegu, wtedy jest przynajmniej jakaś szansa na złapanie tego drapieżnika.

Naturalnie w młodym wieku boleń staje się pożywieniem wielu ryb drapieżnych, a także ptactwa wodnego, w tym mew i kormoranów.

Gdy boleń osiągnął dojrzałość, nie ma już praktycznie żadnych wrogów naturalnych, z wyjątkiem orłów i rybołowów. Te ptaki drapieżne są w stanie wytropić bolenie z dużej wysokości, po czym nurkują i wyrywają zdobycz z wody.

Wartość handlowa

Oprócz tego, że boleń jest rybą ostrożną i płochliwą, gdy dostanie się na haczyk, jest w stanie bardzo aktywnie stawić opór. Pod tym względem boleń cieszy się dużym zainteresowaniem w wędkarstwie sportowym i amatorskim, zarówno w naszym kraju, jak i za granicą. Ta ryba jest szczególnie interesująca dla spinningistów, którzy czerpią dużo przyjemności z gry drapieżnikiem.

Ważne jest, aby wiedzieć! Boleń należy do dość cennych ryb handlowych, chociaż jego roczny połów stanowi zaledwie 0,1% całkowitej masy złowionych ryb. Boleń ma smaczne i delikatne mięso, poza tym ryba szybko przybiera na wadze handlowej.

Szczególne znaczenie handlowe mają półanadromiczne odmiany bolenia. Pomimo doskonałego smaku mięso bolenia jest dość kościste, dlatego lepiej nadaje się do suszenia lub wędzenia. Bałyk od bolenia w swoim smaku niewiele różni się od baliku wytwarzanego z bardzo cennych gatunków ryb, takich jak np. Łosoś.

Populacja i stan gatunku

Niewielkie populacje boleni, jak również spadek ich liczebności, wynikają z faktu łowienia dużej liczby osobników niedojrzałych, które łowią się w sieci rybackie razem z innymi gatunkami ryb.

Boleń Bliskiego Wschodu to podgatunek bolenia pospolitego, który jest również przedstawicielem rodziny karpiowatych. Podgatunek ten jest uważany za niewielki liczebnie, dlatego został już uwzględniony w międzynarodowej Czerwonej Księdze. Główna populacja tego podgatunku znajduje się w dorzeczu Tygrysu, który znajduje się na terytorium Iraku i Syrii.

W ograniczonej liczbie drapieżnik ten występuje w Karelii, gdzie leży północna granica siedliska tej ryby. Tutaj ryba jest również wymieniona w Czerwonej Księdze. W tym regionie dochodzi do odłowów drapieżników, chociaż są one bardzo rzadkie.

Do różnych niekorzystnych czynników należy również zaliczyć czynnik zanieczyszczenia środowiska, w tym akwenów wodnych. W tym względzie rozważana jest już kwestia sztucznej hodowli boleni, która ma wartość handlową.

Wreszcie

Obecnie wiele gatunków ryb znajduje się w Czerwonej Księdze i ma taki sam status jak boleń. To dowód na to, jak nieodpowiedzialny jest człowiek wobec natury. Mówiąc o naturalnych wrogach ryb, to przede wszystkim warto wspomnieć o osobie, która w ogóle nie myśli o przyszłości. Można więc w ogóle zostać bez ryb, ale jej brak, jako przedmiotu pożywienia dla ludzi, grozi bardzo poważnymi problemami. Mięso rybne różni się tym, że jest to przede wszystkim produkt dietetyczny z zestawem wszystkich niezbędnych składników, takich jak witaminy i minerały. Bez ciągłego uzupełniania organizmu substancjami odżywczymi człowiek może spodziewać się wielu dolegliwości związanych z pracą układu sercowo-naczyniowego, tkanki kostnej, skóry, ośrodkowego układu nerwowego itp. Innymi słowy, osoba po prostu nie przeżyje.

Rybacy łowią bolenie różnymi sprzętami, ale najczęściej używa się przynęt spinningowych i sztucznych. W dzisiejszych czasach półki sklepów specjalistycznych po prostu pękają od asortymentu przynęt i innych akcesoriów. Teraz nie ma problemu ze znalezieniem dobrej wędki i chwytliwej łyżki, gdybyś miał pieniądze. Oprócz spinningu boleń łowi się zwykłą wędką, ale jako przynętę trzeba użyć żywej przynęty. Nie odejdzie duża ryba, ponieważ główna dieta drapieżnika składa się z narybku.

Aby złapać tego drapieżnika, będziesz musiał spróbować, ponieważ ma on doskonały wzrok i z łatwością określa, gdzie żyje ryba, a gdzie jest sztuczna przynęta. Dlatego teraz można znaleźć przynęty w punktach sprzedaży detalicznej, które z wyglądu są prawie niemożliwe do odróżnienia od żywych ryb. Uzbrojony w dobrą wędkę spinningową i chwytliwą przynętę trzeba też uważać, by boleń nie zauważył wędkarza na brzegu. Aby to zrobić, możesz użyć munduru maskującego i zachowywać się tak, aby nie powodować hałasu na brzegu. Przy najmniejszym niebezpieczeństwie ryba nie złapie przynęty, nawet jeśli zostanie rzucona tuż pod nos drapieżnika.

Wyznaczenie torów ruchu drapieżnika nie jest trudne, jeśli zwrócić uwagę na charakterystyczne „uderzenia” w taflę wody. Z reguły każda osoba ma swoje terytorium i własną drogę ruchu. Dobry efekt można uzyskać wykonując celny rzut w miejsce, w którym drapieżnik właśnie uderzył w wodę. Gdy zbierze i połknie unieruchomioną rybę, istnieje szansa, że ​​przypadkowo połknie przynętę. Kiedy pada na haczyk, zaczyna aktywnie stawiać opór, więc sprzęt musi być mocny i niezawodny, a fizyczne dane wędkarza nie będą przeszkadzać.

Bolek na Pilkerze z pierwszej obsady! Złapałem łyżkę