Najskuteczniejszym sposobem łowienia w dużych obszarach wodnych jest trolling, w którym żyłka i przynęta są holowane za poruszającą się łodzią.
Najprościej jest pozwolić, aby wirująca łyżka podążała za łodzią napędzaną wiosłami.
Duże obszary jezior nie są zamieszkane przez ryby. Dlatego wędkarz, który nie jest zaznajomiony z profilem dna jeziora, jego głębokimi i płytkimi miejscami, może marnować wiele czasu na próżno.
W takim przypadku bardzo przydatne jest posiadanie mapy nawigacyjnej pokazującej podwodne stoki, wzgórza i mielizny, na których mogą żerować ryby. Korzystając z mapy, możesz wcześniej wykluczyć wiele miejsc i skupić się na najbardziej prawdopodobnych lokalizacjach dla ryb.
Wiele drapieżników poluje na powierzchni w określonych porach dnia. Okoń amerykański, szczupak, łosoś i pstrąg anadromiczny szukają pożywienia w płytkich wodach o głębokości od 1 do 3 metrów. Tego typu ryby najlepiej łowić na lekkie błystki i pływające woblery. Podczas trollingu z minimalną prędkością 1,5 węzła te sztuczne przynęty wyglądają naturalnie i atrakcyjnie. Przy tej prędkości świetnie sprawdzają się również duże, ultralekkie kołyszące się wahadłówki, tak samo jak woblery, żwawo i uwodzicielsko, o ile nie opuszczane na duże głębokości. Ten rodzaj łowienia nazywany jest trollingiem powierzchniowym.
Ryby żerujące w środkowych warstwach są trudne do zauważenia. Aby to zrobić, trzeba łowić na różnych głębokościach, obniżając przynęty o 3, 6 i 9 metrów. Gdy ryba złapie jedną z przynęt, resztę można sprowadzić dokładnie na tę głębokość.
Prostą wersję tego zestawu można wykonać przywiązując do żyłki smycz o długości jednego metra i przepuszczając samą linkę przez przesuwany ciężarek. Taki sprzęt pomoże utrzymać przynętę na dnie, ale żyłka się zużyje .
Głęboki trolling na samym dnie sprawdza się przy łowieniu szczupaków i innych gatunków ryb oraz przynęt sztucznych i naturalnych. Rysunek przedstawia jeden typ zestawu do głębokiego trollingu. Aby zmniejszyć ryzyko zaczepienia się o dno, używaj pływających woblerów.
Latem ryby jeziorne często spotyka się na otwartych wodach, gdzie polują na narybek. Trolling w tych wodach sprowadza się do znalezienia ryb w strefie pelagicznej. Wydaje się, że drapieżniki wolą przebywać w określonych warstwach wody, więc jedynym sposobem na ich złapanie jest znalezienie odpowiedniej głębokości. Najlepszym rozwiązaniem tego problemu może być użycie wielu prętów o różnych głębokościach. Do łowienia powierzchniowego można użyć wahliwej łyżki. Zamontuj pływający wobler na drugim pręcie. malejąco 2-4 metry. Na głębokości od 4 do 6 metrów najlepiej jest używać nurkujących i tonących woblerów lub błystek z obciążoną ołowianą główką. W ciepłych miesiącach letnich ryby czasami wypływają na jeszcze większą głębokość 7 - 10 metrów.Na takich głębokościach pracują tylko średniej wielkości woblery tonące z wydłużonym ostrzem.
Za pomocą tych czterech rodzajów sztucznych przynęt w jeziorze można łowić na głębokość 10 - 12 metrów. Jeśli woda jest czysta, metoda ta staje się jeszcze bardziej chwytliwa, ponieważ ryby widzą przynętę z głębokości 15 metrów. Podczas gryzienia wędkarz wykrywa głębokość, na której znajduje się ryba. Ta metoda trollingu może być również stosowana na podwodnych stokach i płyciznach poprzez określenie głębokości z mapy i wykorzystanie woblerów schodzących na określoną głębokość.
Podstawy trollingu
Istnieje kilka zasad trollingu, niezależnie od tego, na jakiej łodzi jest wykonywany: wiosłem, silnikiem, a nawet silnikiem elektrycznym. Pierwszym jest użycie uchwytu na wędkę. Po pierwsze. uchwyt na wędkę powinien być mocno zamocowany w łodzi, najlepiej na stałe. Musi pewnie trzymać wędkę i jednocześnie zapewniać wędkarzowi szybki dostęp do niej w momencie brania. Proste uchwyty mogą być wykonane z metalowych lub plastikowych rur przymocowanych do łodzi. W handlu dostępne są również różne uchwyty przenośne. Najbardziej praktycznym z tych urządzeń jest niewątpliwie „Down East”, które nie tylko spełnia wszystkie powyższe wymagania, ale można je również zainstalować na prawie wszystkich małych łodziach.
Przykład Down East:
Optymalne jest kierowanie łodzią lekko zygzakowatym lub zakrzywionym kursem. Przy użyciu dwóch lub trzech wędek ten kurs odtwarza naturalną sytuację, w której przynęta po jednej stronie łodzi pływa szybciej niż przynęta po drugiej. Zakręty należy wykonywać powoli, aby uniknąć splątania linek. W takiej sytuacji możesz użyć od dwóch do czterech wędek.
Linę należy wypuścić słabym rzutem lub po prostu wypuścić szpulę, a wtedy ruch łodzi do przodu spowoduje nawinięcie linki z kołowrotka. Podczas trollingu lepiej jest używać krótkich linek, ale powinny one mieć wystarczającą długość, aby dobrze pokryć łowisko. Długie linki utrudniają kontrolę przynęty. Drgania szczytówki wędziska podczas jazdy oznaczają, że przynęta porusza się we właściwy sposób. Ponadto na haczyk najlepiej nadaje się krótsza żyłka.
Po drugie, trolling sztuczną przynętą od dołu oznacza, że wypuszczona żyłka powinna być o 50% dłuższa niż głębokość, na której łowisz. Długość tę można zwiększyć tylko wtedy, gdy woda jest krystalicznie czysta, a ryba płochliwa. Warto też poświęcić trochę czasu na eksperymentowanie z różnymi przynętami, aż znajdziesz najlepszą.
Głęboki trolling
Ryba przeważnie przebywa na głębokości 5-15 metrów lub większej. Niestety, tylko kilka jezior jest wystarczająco przejrzystych, aby zachować dobrą widoczność na tych głębokościach. Jeśli znasz głębokość jeziora lub używasz echosondy, przynętę można opuścić najpierw 5 metrów, a minutę później na głębokość 10 metrów lub więcej. Najlepszym sposobem na trzymanie przynęty przez cały czas na dnie i upewnienie się, że porusza się na odpowiedniej głębokości, jest przymocowanie ciężarka do ciężarka przed przynętą. Wcześniej do opuszczania przynęty na dno używano urządzenia do głębokiego trollingu lub amerykańskiego wynalazku zwanego „Bait Walker”. Ten sprzęt jest bardzo skuteczny podczas łowienia okoni, pstrągów, szczupaków czy sandaczy.
Downrigger składa się ze szpuli z linką, wysięgnika i bloku, przez który przebiega linka.Większość downriggerów jest wyposażona w uchwyt na wędkę, głębokościomierz i system nawijania.Wędka używana z podciągiem powinna mieć średnią akcję i prawidłowo zamontowaną.
Trolling z downriggerem
Rzucanie obciążonymi przynętami sztucznymi pozwala na ich trolling na głębokości do około 10-15 metrów. Do łowienia na głębokości 10 - 20 metrów służy szybowiec nurkowy umocowany w odległości 2,5 - 4 m od przynęty. Obciążniki te służą do opuszczenia przynęty na żądaną głębokość, ale podczas holu ryb opór ciężarka, często metalowego lub plastikowego, dodatkowo obciąża żyłkę. Poprzednie pokolenia wędkarzy - sportowców musiały wieszać na żyłce ciężkie ołowiane ciężarki do trollingu na dużych głębokościach. Tysiące dużych szczupaków. Pstrągi i łososie z Ameryki Północnej łowiono przy użyciu obciążników o masie 3-5 kg i ciężkiego sprzętu do połowów morskich. Ten rodzaj wędkarstwa sportowego był bardzo skuteczny.
Downrigger składa się ze szpuli z żyłką, strzały oraz bloku, przez który przechodzi pojedyncza lub pleciona żyłka. Większość tych zestawów ma system kołowrotków, licznik żyłki i uchwyt na wędkę. Ciężarek jest przymocowany do końca drutu. Mechanizm zwalniający linkę jest umieszczony na przewodzie lub na samym przewodzie.
Jeśli za pomocą jednego downrigger wykonuje się trolling kilku przynęt, wówczas dodatkowe mechanizmy są instalowane wyżej na drucie, aby zwolnić żyłkę.
Mechanizmy te utrzymują linkę w odległości od 3 do 30 metrów od przynęty, w zależności od głębokości, na jakiej ryba jest trzymana, czystości wody i innych czynników.
Waga ołowiu zależy od każdego indywidualnego downrigera. Najcięższe ciężarki ważą około 6 kilogramów. Często mają kształt torpedy ze skrzydłami.
Ważne jest, aby zanotować wartość echosondy, aby określić żądaną głębokość. Przydaje się również do wykrywania drapieżników, które często żyją na określonych głębokościach. Dzięki tym informacjom możesz złowić jedną przynętę nieco powyżej miejsca, w którym znajduje się ryba, drugą pod nią, a dwie kolejne bezpośrednio na głębokości, na której ryba trzyma.
Downrigger może być używany na łodziach o dowolnej wielkości. Pręt jest instalowany w uchwycie samego wyrzutnika. lub obok. Do łowienia z downriggerem sprzedawane są specjalne wędki, które pozwalają na mocniejsze uderzenie podczas brania. Zazwyczaj te wędki są wyposażone w kołowrotek castingowy o stosunkowo cienkiej żyłce, ale wytrzymują obciążenie trollingu z prędkością 3 - 4 węzłów.
Mechanizm zwalniania linii musi być dokładnie zdebugowany. Może być wykonany w formie zacisku lub sprężyny, które podczas brania zwalniają żyłkę tak, aby wędkarz mógł bawić się wędką. Gdy woda się nagrzewa, drapieżniki przemieszczają się do tych warstw wody, których temperatura najbardziej im odpowiada. Czasami schodzą na głębokość 30-50 metrów. Wskaźnik temperatury przymocowany do linki downrigger może pokazywać temperaturę w miejscu przynęty.
Wyposażenie elektroniczne
Najłatwiejszym sposobem zmierzenia głębokości jest opuszczenie do wody sznurka z obciążnikiem. Do każdego metra tej liny przymocowany jest mały plastikowy znacznik, a kiedy smycz osiągnie dno, pozostaje tylko policzyć liczbę tych znaków. Jednak ten czasochłonny proces zajmuje dużo czasu przy częstym używaniu.
Elektroniczny sprzęt do pomiaru głębokości sprawił, że wędkarstwo sportowe, a zwłaszcza trolling, jest przyjemne i skuteczne. Istnieje kilka różnych typów echosond: podświetlane, LCD, graficzne i kolorowe. Echosonda z podświetleniem jest najtańsza i daje bardzo wyraźny obraz głębokości i struktury dna - kamienistego, piaszczystego lub mulistego. Ich bardziej złożone odmiany pokazują również nagromadzenie ryb, pojedynczych osobników i dają sygnały dźwiękowe, gdy ryby zostaną wykryte lub zbliża się do mielizny. Wszystkie te informacje są wyświetlane na ekranie w postaci sygnałów świetlnych.
Graficzny rejestrator zapisuje wszystkie informacje na rolce papieru. Ten typ echosondy dostarcza informacji o głębokości, strukturze dna, płyciznach, zatopionych pniach drzew, małych rybach, drapieżnikach, pinach termicznych i prądach. Sondy wideo wykorzystują bardziej zaawansowaną technologię. Podają te same informacje, ale w kolorze. Inne wyposażenie, które można zainstalować, aby pomóc wędkarzowi, to czujnik do pomiaru temperatury wody oraz urządzenie pokazujące prędkość trollingu.
Ryby jako przedmioty wędkarstwa sportowego
Można powiedzieć, że rybacy z Ameryki Północnej to najszczęśliwsi sportowcy na świecie. Nigdzie indziej nie można znaleźć tak wielu gatunków ryb handlowych i w takich ilościach, zarówno w zbiornikach słodkowodnych, jak iw morzach. Chociaż zanieczyszczenie, kwaśne deszcze i niekontrolowana działalność człowieka zniweczyły niegdyś bogate zbiorniki wodne, większość systemów rzecznych i jeziornych pozostaje wystarczająco czysta dla zdrowych populacji ryb. Połączenie sił poważnych wędkarzy i współczesnych ekologów uratowało wiele zbiorników wodnych przed nieuchronnym zniszczeniem.
Wędkowanie trollingiem - wideo
Wędkowanie metodą trollingu
