Łowienie okoni na żywą przynętę

Okoń to ryba drapieżna, a każda mała ryba, która znajduje się w zbiorniku, jest najbardziej dostępnym pokarmem dla drapieżnika pasiastego. W związku z tym wielu wędkarzy łowi okonie na żywą przynętę, równolegle ze sztucznymi przynętami. Chociaż należy zauważyć, że w sprzedaży jest tak wiele sztucznych przynęt i dość skutecznych, że można się obejść bez żywej przynęty. Zestaw sprzętu do połowu okoni jest po prostu ogromny.

Z reguły podstawą diety tego drapieżnika w paski są małe osobniki o długości 6-8 cm. Mimo to okoń może gryźć robaki, zwłaszcza wiosną, małe skorupiaki latem i kiełbasy jesienią. Jeśli okoń nie może znaleźć odpowiedniego pożywienia dla siebie, może przejść na karmienie owadów. Okoń charakteryzuje się tym, że zawsze będzie podążał za tym łatwo dostępnym pożywieniem.

Na polowanie wybiera czyste obszary zbiornika, ukrywając się w zaroślach roślinności wodnej.

Łowienie na żywą przynętę polega na łapaniu większych okoni przy użyciu do tego małej ryby. Mniejsze osobniki są skutecznie łapane przez robaka.

Zaletami tego typu połowów jest to, że nie jest trudno zdobyć odpowiednią żywą przynętę, a także prawdopodobieństwo złowienia dużego drapieżnika w paski w porównaniu z robakiem czy robakiem. Do wad należą problemy z zacięciem małej rybki oraz problemy z jej przechowywaniem. Doświadczeni wędkarze bez problemu rozwiązują ten problem. Jeśli łowienie odbywa się latem lub w warunkach, gdy zbiornik nie jest jeszcze pokryty lodem, żywą przynętę można złowić bezpośrednio na rzece lub jeziorze. W takim przypadku część problemu znika.

Za najlepsze małe osobniki na żywą przynętę uważane są następujące gatunki ryb: karaś, strzebla, werhowka, płoć, ukleja, kiełb, klenie, w tym narybek okonia.

Jak złapać żywą przynętę

Łapanie małych osobników nie jest trudne. Są zbiorniki, w których można złowić narybek, oddalając się od brzegu (do wody) na pół metra i nabierać wody zwykłym słoikiem. Ta prosta metoda pozwala złowić od 1 do 3 narybku na raz. Ale to jest czysto teoretyczne. W rzeczywistości w ten sposób ryb, choć małych, nie można złapać.

Niestety nie w każdym akwenie można spotkać ryby o takim zagęszczeniu, dlatego rybacy używają „szumowiny”. Przed zainstalowaniem lepiej nakarmić to miejsce, aby zapewnić złapanie. Obecność przynajmniej części pokarmu pozwoli zebrać wystarczającą ilość małych rybek w jednym miejscu. To urządzenie jest zainstalowane bliżej dna. Po pewnym czasie sprzęt wyjmuje się z wody, po czym większość „drobiazgów”, które unosiły się nad nim, trafia do siatki urządzenia.

Najłatwiejszą opcją jest zakup żywej przynęty na rynku lub w specjalistycznym sklepie. Chociaż ta prosta opcja jest obarczona pewnym niebezpieczeństwem związanym z aktywnością żywej przynęty. Może się zdarzyć, że po przybyciu do stawu nie będzie się czego zahaczać.

Sposób łapania żywej przynęty

Przechowywanie i transport żywej przynęty

Wszyscy wiedzą, że złowiony „drobiazg” nie żyje długo, dlatego ważne jest, aby nie złowić żywej przynęty, ale ją zachować. Przechowywanie żywej przynęty odbywa się w następujących warunkach:

• Stała temperatura . Nie jest dozwolone ani chłodzenie, ani ogrzewanie wodą.
• Częste zmiany wody w celu zaopatrzenia ryb w tlen.

Do przechowywania narybku wybiera się naczynia o odpowiedniej wielkości. Bardzo ważne jest, aby dla narybku była wystarczająca ilość wolnego miejsca i tlenu. Wiadro wody o pojemności 10 galonów jest idealne. W takim przypadku wodę w wiadrze należy regularnie wymieniać. Jeśli zauważy się, że narybek przykleja się do powierzchni wody i próbuje połykać powietrze, należy pilnie wymienić wodę.

Narybek jest transportowany w zamkniętym pojemniku z wodą. Powinno być dużo wody, ponieważ pojemnik jest szczelnie zamknięty i praktycznie nie ma dostępu do tlenu.

Istnieje inna opcja, która ma na celu nie zabijanie narybku. Sprowadza się do stosowania sztucznych przynęt naśladujących ruchy żywej ryby. Jeśli trochę ćwiczysz, całkiem możliwe jest porzucenie żywej przynęty.

Wybór sprzętu

Pręt

Wybór sprzętu należy rozpocząć od wyboru wędki. Przy wyborze należy wziąć pod uwagę fakt, że wargi okonia są miękkie, a czubek wędziska również powinien być miękki. Miękka końcówka nie pozwoli mu podciąć wargi, co zdarza się dość często u niedoświadczonych wędkarzy.

Żyłka wędkarska

Wybrana linia może mieć grubość od 0,22 do 0,25 mm. Kolor tak naprawdę nie ma znaczenia, ale lepiej jest wziąć linię w kolorze neutralnym lub zielonym. Oba kolory mogą pozostać niezauważone przez okonia: neutralny kolor naprawdę połączy się z wodą, a zielony będzie pasował do koloru roślinności. Oczywiście powinieneś preferować wysokiej jakości żyłkę, która nie jest tania. Alternatywnie możesz zaoferować fluorocarbon, który jest coraz częściej używany przez wędkarzy. Ryba na pewno go nie zauważy. Chociaż fluorocarbon ma specyficzne właściwości, które nie są w stanie wpłynąć na połowy okoni.

Haczyki

Szczególną uwagę należy zwrócić na dobór haczyka. Za najbardziej chwytliwe w naszych czasach uważa się haczyki o średniej długości łodygi i zagiętym do wewnątrz żądłem.

Nie zapominaj, że narybek musi pozostawać aktywny przez długi czas pod wodą. Dlatego lepiej wybrać haczyki wykonane z cienkiego drutu, aby nie zranić żywej przynęty.

Cewka

Cewka jest tylko nieinercyjna. Ten typ cewki jest obecnie bardzo popularny ze względu na swoją prostotę i niezawodność, zwłaszcza jeśli cewka pochodzi od znanego producenta. Z drugiej strony okoń nie dorasta do poważnych rozmiarów i nie ma specjalnych wymagań co do kołowrotka.

Pływak

Pływak może być wszystkim. Chociaż ważne jest, aby wziąć pod uwagę charakter ukąszeń drapieżnika: spławik może przejść na bok lub zejść pod wodę.

Jak sadzić żywą przynętę

Przed przypięciem żywej przynęty należy dobrać odpowiedni rozmiar haczyka. Rozmiar przynęty i rozmiar haczyka powinny być porównywalne. Jeśli użyjesz dużego haczyka, żywa przynęta nie będzie żyła długo, a jeśli jest mała, może zejść z haczyka. Żywa przynęta jest sadzona na kilka sposobów:

• Haczyk przylega do ogona. Ponadto ogon jest wcześniej owinięty nylonową lub nylonową nicią.
• Haczyk przylega do pleców w pobliżu górnej płetwy. W takim przypadku należy uważać, aby nie zranić małej ryby, w przeciwnym razie po prostu umrze.
• Mocowanie haczyka w okolicy głowy, gdy haczyk przechodzi przez usta i wychodzi przez skrzela. Jest to uważane za najłatwiejszy i najbardziej niezawodny sposób.

W wodach stojących możliwe jest łowienie okoni na przynętę z przesadzaniem narybku. Jig dość często pomaga wędkarzowi w warunkach, kiedy łowienie na spławik prowadzi do ciągłych haczyków. Podczas łowienia wiosną i jesienią zaleca się stosowanie żyłki 0,17-0,22mm. Zimą zaleca się stosowanie jeszcze cieńszej żyłki - 0,13-0,14mm. Wynika to z faktu, że zimą ryby nie są tak aktywne i mogą zostać zaalarmowane ostrym sprzętem.

Łowienie na jig jest normalne, przy użyciu klasycznych typów kołków.

Zakładając żywą przynętę na haczyk należy pamiętać, że narybek jest w stanie złapać sprzęt za każdą przeszkodę. Dlatego musisz wybrać odpowiednie miejsca, aby uniknąć przeszkód.

Cechy wędkarstwa według pory roku i dnia

O różnych porach roku można spotkać na różnych poziomach wodnych. Małe i średnie osobniki wolą przebywać w basenach z gęstą roślinnością wodną. Wraz z nadejściem jesieni wszyscy przenoszą się na otwarte obszary zbiornika. Jeśli chodzi o dużego okonia, to przeważnie znajduje się on na głębokości i wypływa stamtąd tylko rano i późno w nocy.

Okoń to ryba szkolna. Każde stado może liczyć od 10 do 15 osobników. Tak więc po złowieniu jednego pręgowanego drapieżnika można liczyć na kolejne brania.

W zbiornikach ze stojącą wodą okoń woli przebywać w sąsiedztwie głęboko rosnących roślin, obok miejsc niezanieczyszczonych. W rzekach okoń zasiedla również zarośla, aw przypadku ich braku miejsca o słabym nurcie, w których występują podwodne zwały kamieni, głazów i zaczepów. Okoń zaczyna być łapany o świcie i kończy dziobać o zachodzie słońca. W porównaniu z innymi gatunkami ryb okoń nie jest łapany w nocy. Jest najbardziej aktywny w ciepły, słoneczny dzień wczesnym rankiem i o zachodzie słońca. W tych okresach po spędzeniu całego dnia w schronisku na głębokości wychodzi na polowanie duży okoń.

Wędkowanie w ciepłe dni

Wiosną, latem i jesienią łowi się okonia jak zwykle, ale wraz z nadejściem zimy wiele się zmienia. Najbardziej aktywny okoń łowi się po 1,5-3 tygodniach od zamrożenia. Ponadto okoń łowi się zimą w tych samych obszarach akwenu, co latem. W środku zimy okoń rozpada się na małe stada po 5-7 osobników i migruje po całym zbiorniku w poszukiwaniu głębszych miejsc. Zimna woda sprawia, że ​​okoń opuszcza swoje zwykłe miejsca.

Wędkowanie zimą

Dobre ugryzienie okonia zimą obserwuje się przy spokojnej, bezwietrznej pogodzie z mrozem od 10 do 20 stopni. Z reguły aktywność okoni obserwuje się w godzinach porannych i wieczornych.

Wideo

Ten film zawiera informacje o łowieniu okoni na żywą przynętę latem przy użyciu sprzętu dennego. Tutaj możesz również zobaczyć, jak prawidłowo zaciąć żywą przynętę.

Wędkarstwo poważnie. Aby zanurzyć się w żywej przynęcie

Wniosek

Łowienie na żywą przynętę to ciekawy i dość skuteczny sposób łowienia okoni i innych gatunków ryb drapieżnych. Jednocześnie należy zauważyć, że połowy na żywą przynętę są w Europie zabronione i uważane są za barbarzyński rodzaj połowów. A jednak nasi rybacy wszędzie łowią ryby drapieżne na żywą przynętę.