Taimen

Syberyjczycy czasami nazywają tę rybę czerwonym szczupakiem, ponieważ przed procesem tarła dorośli zmieniają swój zwykły szary odcień na miedziano-czerwony.

Ryby Taimen: opis

Taimen rybny jest przedstawicielem tytułowego rodzaju taimenów i rodziny łososiowatych, a uważany jest za największego przedstawiciela tej rodziny. Miejscowi szanują taimena, nazywając go innymi, charakterystycznymi pseudonimami.

Wygląd

Ciało tajmienia jest raczej smukłe, ale nieco nierówne, pokryte małymi srebrzystymi łuskami, jak większość klasycznych drapieżników.

W okolicach głowy, patrząc z góry, widać liczne czarne plamy, a także po bokach, które mogą mieć kształt litery „X” lub być czysto okrągłe. Głowa w pewnym stopniu przypomina łeb szczupaka, ponieważ jest spłaszczona u góry / u dołu. Taimen ma dość szerokie usta, umieszczone na całej szerokości głowy i otwierające się prawie do szczelin skrzelowych. Na dolnej i górnej szczęce znajdują się dość ostre i wygięte do wewnątrz zęby, które rosną w kilku rzędach.

Ciekawe wiedzieć! Taimen ma dość mocne i szerokie płetwy, które zapewniają drapieżnikowi dużą manewrowość i szybkość poruszania się w toni wodnej.

Płetwy grzbietowe i piersiowe są szare, podczas gdy płetwy odbytowe i ogonowe są czerwone. Kolor ryby zależy od siedliska, chociaż młode tajmienie są ubarwione w poprzeczne paski. Brzuch ryby jest lekki, prawie biały, a na tułowiu (z tyłu i po bokach) charakterystyczne plamienie. Ogólny ton ciała, choć zależy od charakteru zbiornika, ma odcienie zielonkawo-szare lub brązowo-czerwone. Kolor zmienia się dramatycznie w okresie tarła, ale po spawnowaniu powracają zwykłe tony.

Wymiary taimena

Po 6-7 latach osobniki osiągają dojrzałość płciową, gdy ich waga dochodzi do 4 kilogramów, przy długości do 70 cm W miarę wzrostu i rozwoju rozmiary taimena stają się coraz bardziej imponujące. Często rybacy spotykają osobniki dorastające do prawie 2 metrów, które przybierają na wadze do 80 kilogramów.

Według niektórych doniesień nie jest to w ogóle limit, ponieważ zdarzają się przypadki, gdy rybacy złowili prawie 3-metrowe osobniki. Niestety było to dawno temu i obecnie nie ma takich okazów.

Styl życia, zachowanie

Taimen pospolity to gatunek rezydentny, który woli stale mieszkać w jednym zbiorniku. Z reguły jest to ryba rzeczna, która preferuje zbiorniki z czystą wodą i wystarczającą ilością tlenu. Ta ryba jest zimnolubna, która latem żyje w małych kanałach, a zimą wpada do kanałów dużych rzek i jezior. Taimen pospolity utrzymuje obszary, w których w pobliżu wybrzeża znajdują się głębokie doły, w przeciwieństwie do form anadromicznych.

W ciągu dnia taimen wybiera zacienione obszary, a nocą pojawia się na terenach otwartych, charakteryzujących się szybkim prądem. Wczesnym rankiem, gdy wschodzi słońce, taimen poluje na małe ryby w szczelinach i robi to bardzo hałaśliwie. Ryba ta czeka na zimę w głębokich obszarach, podczas gdy taimen często unosi się bliżej powierzchni, aby zaczerpnąć świeżego powietrza.

Interesujący fakt! Według niektórych wypowiedzi taimen pospolity jest w stanie wydawać głośne dźwięki, podobne do dudnienia, które można usłyszeć z odległości kilkudziesięciu metrów.

Na początku lata, po tarle, obserwuje się szczyt aktywności taimenów. Kiedy woda zaczyna się aktywnie rozgrzewać, taimeny stają się mniej aktywne. Fakt ten można wytłumaczyć okresem zmiany zębów, który jest dość bolesny. Pod koniec sierpnia taimen ponownie zaczyna się aktywować, a już we wrześniu odnotowuje się wysoką aktywność, która trwa do pojawienia się pierwszego lodu.

Według ichtiologów osadnictwo taimenów w rzekach nie zostało jeszcze odpowiednio zbadane. Naukowcy wiedzą, że dorośli opuszczają swoje klasyczne siedliska, aby nie konkurować z młodymi, którzy zaczynają bronić ich terytorium.

Jak długo żyje taimen

Według niektórych doniesień taimen można bezpiecznie uznać za długą wątrobę w rodzinie łososi, ponieważ może żyć co najmniej 50 lat. Niestety jest to możliwe tylko w sprzyjających warunkach bytowych, a co najważniejsze przy odpowiednim zapleczu żywieniowym.

Interesujący fakt! Niedaleko Krasnojarska, w rzece Jenisej, złowiono kiedyś okaz, którego wiek miał co najmniej 55 lat.

Było wiele przypadków, gdy rybacy spotykali osoby w wieku poniżej 30 lat. Eksperci uważają, że średni wiek osób wynosi około 20 lat.

Środowiska naturalne

Taimen pospolity zasiedla prawie wszystkie rzeki Syberii, a także występuje w dorzeczu Morza Ochockiego oraz w dorzeczu rzeki Amur, dorzeczach Ussuri i Sungari, a także w rzekach związanych z ujściem rzeki Amur. Ponadto znajduje się taimen:

• W jeziorze Zaisan.
• W jeziorze Bajkał.
• W jeziorze Teletskoye.

Taimen znajduje się na Półwyspie Jamał. Kiedyś, gdy tamy nie zostały jeszcze zbudowane, taimeny weszły do ​​Wołgi, spotykając się w obrębie Stawropola, a także zamieszkiwały dopływy środkowej Wołgi, w tym dorzecza Górnego Uralu.

Granice zachodnie ograniczają dorzecza Kamy, Peczory i Vyatki. Obecnie praktycznie nie występuje w dorzeczu Peczory, ale występuje w takich rzekach jak Shchugor, Ilych i Usa, które są dopływami Peczory.

Taimen pospolity żyje również w Mongolii, w dorzeczu rzeki Selenga, a także w zbiornikach depresji Khubsugul i Darkhat, w tym w rzekach Kerulen, Onon itp. Taimen zamieszkuje również dopływy Amuru, które dotarły do ​​Chin.

Taimen trofeum 36 kg

Dieta Taimena

Taimen pospolity je prawie przez cały rok, robiąc sobie przerwę tylko w okresie tarła. Po tarle rozpoczyna się okres zhora, kiedy taimen żeruje szczególnie aktywnie, ale okres ten nie trwa długo i rozpoczyna się okres bierności, związany z nadejściem letnich upałów. Potem znowu zaczyna się okres zhora, kiedy ryby zaczynają gromadzić się w składniki odżywcze na zimę jesienią. Dzięki obecności warstwy tłuszczu rybom udaje się przetrwać zimno, gdy zapasy pokarmu są bardzo ograniczone.

W zależności od charakteru zbiornika podstawą diety są drobne ryby, reprezentujące rodzinę siei, karpi, lipienia itp. Młody taimen żeruje na bezkręgowcach i larwach chruścików. Stopniowo młode osobniki zaczynają polować na narybek innych gatunków ryb, a już od 3 roku całkowicie przestawiają się na karmienie ryb.

Jednocześnie dieta taimena składa się z innych rodzajów ryb, takich jak:

• Gudgeon i Chebak.
• Gorczak i strzebla.
• Płoć i jelenie.
• Sieja i okoń.
• Lipień i miętus.
• Lenok i rzeźbiarz.

Ponadto taimeny łatwo zjadają nieletnich swoich krewnych. Często głodne ryby atakują pisklęta, żaby, myszy, wiewiórki, a także różne ptactwo wodne. Zdarzały się przypadki, gdy w żołądkach taimena znajdowano nawet nietoperze.

Rozmnażanie i potomstwo

Wraz z nadejściem wiosny taimen zaczyna wznosić się w górę rzeki, docierając do górnego biegu, a także wchodząc z szybkim prądem do małych dopływów i tam składa jaja. Większość samic idzie na tarło z jednym samcem, ale są chwile, kiedy samicy towarzyszą 2 lub 3 samce. Samica przygotowuje miejsce w glebie dennej o długości od 1,5 do 10 metrów i składa jaja w tym długim zagłębieniu, po czym samiec lub samce natychmiast je zapładniają. Proces tarła trwa nie dłużej niż 20 sekund.

Ważne jest, aby wiedzieć! Po zapłodnieniu samica delikatnie zakopuje jaja. Jeśli proces tarła się nie zakończył, kontynuuje proces tarła, a samce są zaangażowane w jej zapłodnienie.

Po tarle osobniki nadal pozostają na tarliskach przez około 3 tygodnie, podczas gdy chronią i zachowują swoje przyszłe potomstwo. Z reguły taimen pospolity co roku rozmnaża się, z wyjątkiem taimena, który zamieszkuje zimniejsze wody. Odradzają się po roku. Jaja taimena są stosunkowo duże i osiągają wielkość 0,6 cm, narybek pojawia się średnio w ciągu miesiąca, choć wiele zależy od temperatury wody. Narybek jeszcze przez 2 tygodnie przebywa w swoich kryjówkach, po czym udają się na swobodne pływanie.

Po wykluciu narybek długo przebywa na tarliskach i nie zamierza ich opuszczać. Dojrzałość płciowa osób występuje, gdy jednostki przybierają na wadze. Samice są gotowe do rzucania jajami, przybierając na wadze do 2 kilogramów, a samce - 1 kilogram. Ponadto ich długość wynosi około 60 cm, w zależności od warunków bytowania i dostępności zasobów żywnościowych następuje to później, bo prawie po 5 lub 7 latach.

Naturalni wrogowie

Na młode osobniki taimenów polują inne gatunki ryb drapieżnych, a także ich krewni. Gdy osobniki idą na tarło i pokonują znaczne odległości, wówczas w trakcie takiego ruchu ryba wpada w łapy niedźwiedzi, które są niemal głównymi naturalnymi wrogami taimena. A przecież głównym wrogiem jest człowiek w osobie kłusowników, którzy wyrządzają ogromne szkody populacji tej ryby.

Wartość handlowa

Taimen nazywany jest również królem - rybą, co świadczy nie tylko o jego majestatycznym wyglądzie, ale także o walorach gastronomicznych. Mięso taimena jest dość delikatne w smaku, podobnie jak jego kawior. Z tego powodu, pomimo znaczących zakazów połowów komercyjnych, nadal praktykowane jest niekontrolowane komercyjne i rekreacyjne odławianie taimenów, zarówno w Rosji, jak iw innych krajach.

Ważne jest, aby wiedzieć! Po uzyskaniu zezwolenia (wykupieniu licencji) można łowić tajmienia, gdy osiągnie on wielkość ok. 75 cm. Ta sama zasada dotyczy specjalnie wyznaczonych łowisk.

Z przepisów wynika, że ​​rybak, który złowił tajmienia, ma obowiązek go wypuścić, chociaż istnieje możliwość zrobienia zdjęcia z trofeum. Możesz go zabrać ze sobą, jeśli ryba zostanie zraniona, aby po prostu nie przetrwała w środowisku naturalnym.

Populacja i stan gatunku

Na poziomie międzynarodowym powszechnie przyjmuje się, że taimen jest gatunkiem wrażliwym, którego liczba spada prawie wszędzie. Taimen syberyjski jest wpisany do Czerwonej Księgi Rosji i jest objęty specjalną ochroną w wielu regionach. Według IUCN stada ryb zostały znacznie ograniczone w 39 z 57 istniejących dorzeczy. Populacje zamieszkujące trudno dostępne miejsca na naszej planecie są uważane za nienaruszone.

Ważny fakt! Połowa dorzeczy Federacji Rosyjskiej charakteryzuje się umiarkowanym poziomem zagrożenia, natomiast dorzecza położone na zachód od Uralu charakteryzują się raczej wysokim stopniem zagrożenia.

Niestety, nikt nie zna dokładnych liczb wskazujących na liczebność taimenów, ale wiadomo na pewno, że w dorzeczach Peczory i Kamy ryb praktycznie nie ma. Ryba ta jest rzadko spotykana w innych regionach, takich jak wschodnie stoki Uralu Środkowego i Polarnego, a także w północnej Soswie, chociaż jest tu znacznie więcej taimenów.

Poważne zagrożenie dla liczebności tej ryby stanowią:

• Wędkarstwo sportowe, legalne i nielegalne.
• Zanieczyszczenie zasobów wodnych.
• Budowa sztucznych barier w postaci zapór lub dróg.
• Wydobycie surowców naturalnych.
• Spożycie nawozu.
• Zmiana składu wody w wyniku globalnego ocieplenia.

Zalecenia IUCN mają na celu przeprowadzanie kriokonserwacji genomów, a także praktykowanie reprodukcji zwierząt gospodarskich przy tworzeniu obszarów ochrony przyrody. Dodatkowo zaleca się stosowanie bezpiecznych metod łowienia, przy użyciu pojedynczych haczyków, sztucznych przynęt, a także trzymanie złowionych ryb w wodzie.

Atak TAJEMNICY NA MYSZ w ciągu dnia! Film przedstawiający połowy tajmienia trofeum w czasie rzeczywistym

Korzystne cechy

Mięso z pstrąga zawiera kilka warstw tłuszczu, dzięki czemu jest dość soczyste i kruche, a zawartość tłuszczu wynosi od 4 do 8 jednostek.

Zasadniczo kucharze wolą używać lekko solonego mięsa taimena do przygotowywania różnych zimnych przekąsek i sałatek. Ponieważ mięso jest poddawane obróbce cieplnej, zachowane są w nim wszystkie przydatne składniki. Mrożone filety z pstrąga najlepiej smażyć lub gotować.

Oprócz zimnych przekąsek i sałatek z mięsa tej ryby przygotowywane są różne potrawy i są one dość smaczne. Ukha czyli rosół gotowany z taimenu i doprawiony liśćmi laurowymi, zielem angielskim i świeżymi ziołami to niesamowicie smaczne danie. Stosuje się również podroby czyli serce, nerki, wątrobę, komory, bąbelki itp., Które smaży się na złoty kolor. Gotowany taimen dobrze komponuje się z pieczonymi ziemniakami i sałatką z dzikiego czosnku.

Tłuszcz z taimenu jest znacznie bardziej przydatny niż olej słonecznikowy, ponieważ zawiera wielonienasycone kwasy tłuszczowe, które pomagają człowiekowi pozbyć się nadmiaru cholesterolu z organizmu, a także jest środkiem zapobiegawczym przed różnymi dolegliwościami.

Dziś taimen jest rzadką rybą, więc nie jest odławiany na skalę przemysłową. Jeśli ryba ta pojawia się na półkach sklepowych, to najprawdopodobniej jest uprawiana w warunkach sztucznych, co oznacza, że ​​jej dobroczynne właściwości nie są tak wysokie, jak ryb złowionych na wolności.