Fish vomer

To ryba morska należąca do rodziny ostroboków. Główne rozmieszczenie ryb vomer uzyskano w wodach Oceanu Atlantyckiego i Pacyfiku, zwłaszcza we wschodniej części. Jest to ryba szkolna, która tworzy liczne ławice, zarówno w toni wodnej, jak i przy dnie.

Fish Vomer: opis

Zgodnie ze współczesną klasyfikacją gatunków ryb, ryba vomer zajmuje określone miejsce w rodzinie „ostrobok” iw rzędzie „okoń”. Z reguły jest przedstawicielem swoich dalekich krewnych cannacara blue neon, który jest również znany jako hybryda pielęgnic, reprezentująca rząd perchiformes.

Ciekawe wiedzieć! Specyfika gatunku polega na tym, że ci przedstawiciele tej rodziny mogą wydawać różne dźwięki, takie jak chrząkanie, które pozwala jednostkom komunikować się w stadzie, a także odstraszyć wrogów.

Wymiary i wygląd

Vomeres i selen wyróżniają się dość wysokim body, silnie skompresowanym z obu stron. Linia boczna jest prawie prosta i łukowata tylko powyżej płetwy piersiowej. Ponadto na ciele nie ma kościstych tarcz. Przód głowy dość stromy, wysoki i wypukły. Jeśli chodzi o usta, znajduje się powyżej kąta, podczas gdy dolna szczęka ma kierunek do góry. Płetwa grzbietowa składa się z 8 osobno osadzonych, ale krótkich kolców. Płetwy brzuszne są raczej krótkie i niezbyt duże. Płetwa ogonowa wyróżnia się obecnością dwóch długich, ale cienkich łodyg. Ciało vomerów jest pomalowane na srebrzysty odcień z niebieskawym lub zielonkawym odcieniem, szczególnie na grzbiecie. Płetwy są w kolorze szarym.

Ciekawe wiedzieć! U osobników młodocianych pierwsze dwa kolce płetwy grzbietowej mają wyraźnie widoczne nitkowate wyrostki. Z reguły dorośli nie mają takich procesów.

Styl życia, zachowanie

Seleny pokazują swoją aktywność wraz z nadejściem ciemności, a za dnia chowają się w swoich schronieniach w dolnej części. Często ich ulubionym miejscem są rafy. Vomery wyróżniają się wyjątkową budową ciała, która pozwala im ukrywać się w toni wodnej. Pod pewnymi kątami wnikania światła słonecznego ryba może przybrać zarówno półprzezroczysty, jak i przezroczysty wygląd.

Młode osobniki przylegają do miejsc, w których woda jest świeższa, dlatego okresowo dostają się do ujść rzek. Starsze osobniki przylegają do linii brzegowej i oddalają się od niej zaledwie kilkaset metrów, tworząc liczne stada. Głównym warunkiem normalnego funkcjonowania wymiocin jest obecność mulistego dna, ale w skrajnych przypadkach nadaje się dla nich również lekko piaszczyste dno.

Ryba opiera się głównie na narządach smaku i dotyku, których ma wystarczającą liczbę. Pozwala to rybom łatwo poruszać się w toni wodnej i znaleźć pożywienie dla siebie.

Jak długo żyje Vomer

Po urodzeniu potomstwo natychmiast napotyka wszystkie realia podwodnego świata, w którym przeżywają tylko najsilniejsi, z natychmiastową reakcją. Długość życia poszczególnych osób wynosi około 10 lat, chociaż wielu nie osiąga tego progu, więc udaje im się dożyć nie więcej niż 7 lat.

Womer: rodzaje ryb

Naukowcy wiedzą, że rodzaj selenu, reprezentujący rodzinę ostroboka, składa się z 7 głównych gatunków. W wodach Oceanu Atlantyckiego występują 4 gatunki, a pozostałe trzy występują w wodach Oceanu Spokojnego. Jednocześnie przedstawiciele Oceanu Spokojnego mają szereg różnic w porównaniu z gatunkami zamieszkującymi Ocean Atlantycki. Zazwyczaj różnice te są związane z obecnością lub brakiem łusek, a także strukturą płetw grzbietowych, zwłaszcza w młodym wieku.

Tak więc istnieją następujące rodzaje selenu:

• Selena Brevoorta żyje u wschodnich wybrzeży Oceanu Spokojnego, od wód Meksyku po wody Ekwadoru. Dorosłe osobniki osiągają prawie 40 cm długości.
• Ryby księżycowe z Karaibów  preferują zachodni Ocean Atlantycki, od wód terytorialnych Meksyku po wody terytorialne Brazylii. Przedstawiciele tego gatunku dorastają do prawie 30 cm.
• Afrykańska ryba księżycowa woli zamieszkiwać wschodnie wybrzeże Atlantyku, od wód terytorialnych Portugalii po wody Republiki Południowej Afryki. Może osiągnąć długość około 40 cm, przybierać na wadze do półtora kilograma.
• Selena Mexican występuje na wodach Pacyfiku na wschodnim wybrzeżu, od wód terytorialnych Meksyku po wody terytorialne Kolumbii. Osobniki dorastają do 30 cm, a może trochę więcej.
• Selena Peruvian występuje w wodach wschodniego Pacyfiku, w tym na wybrzeżu Kalifornii, a także w wodach Peru. Dorośli dorastają do nie mniej niż 40 cm.
• Selena West Atlantic jest rozmieszczona wzdłuż zachodniego wybrzeża Atlantyku, w tym wód Kanady i Argentyny. Istnieją osobniki o długości do 60 cm i wadze ponad 4 i pół kilograma.
• Selena vulgaris jest przedstawicielem zachodnich wód Atlantyku, w tym wód Kanady i terytorium Urugwaju. Dorosłe osobniki ważą nieco ponad 2 kilogramy i mają do pół metra długości.

Przedstawiciele wód atlantyckich mają do 4-6 promieni płetwy grzbietowej i są długie, a u osobników żyjących w wodach Pacyfiku za długie uważa się tylko pierwsze 2 promienie. U wielu gatunków w trakcie rozwoju następuje proces całkowitej redukcji promieni płetwy grzbietowej. W tym przypadku wyjątkiem są 2 gatunki Pacyfiku - selen meksykański i selen Brevoort.

Siedlisko, siedliska

Jak wspomniano powyżej, zasięg selenu lub vomeru jest ograniczony przez wody Atlantyku i wody wschodniego Pacyfiku. Wody Atlantyku charakteryzują się rozmieszczeniem selenu w strefie tropikalnej, a także na wybrzeżach Ameryki Środkowej i Afryki Zachodniej. W wodach Pacyfiku wymiociny występują częściej w wodach tropikalnych Ameryki, w bezpośrednim sąsiedztwie wybrzeża Kalifornii, w tym w wodach Peru i Ekwadoru.

Liczne kolonie selenu obserwuje się w pobliżu szelfu kontynentalnego, gdzie ostrobok woli trzymać się na głębokości nie większej niż 60 metrów. Ponadto koncentrują się bliżej dna lub prawie przy powierzchni wody. Ta rodzina wybiera wody o dnie mulistym lub mułowo-piaszczystym.

Ważne jest, aby wiedzieć! Często liczne stada wymiocin w warstwie dolnej mieszają się ze stadami ostroboka, zderzaków czy sardynelli. W rezultacie można obserwować wielomilionowe ławice ryb.

Dieta selenowa

Gdy tylko słońce zachodzi za horyzontem, vomery są aktywowane i zaczynają szukać pożywienia. Dieta selenu, niezależnie od warunków siedliskowych, obejmuje zarówno drobne ryby, jak i różne bezkręgowce żyjące na dnie zbiornika w mule, a także zooplankton.

Dorośli zajmują się tylko kopaniem w błotnistym dnie, podczas gdy ich duża liczba z łatwością wykopuje dno zbiornika na ogromnych obszarach. Dorośli nie odmawiają krewetkom, małym rybom, robakom i krabom, a także innym zwierzętom odpowiedniej wielkości.

Rozmnażanie i potomstwo

Ci przedstawiciele rodziny ostroboków są dość płodni, ponieważ są w stanie złożyć jednorazowo do miliona jaj, a nawet więcej. Po tarle jaja znajdują się w słupie wody, będąc w stanie wolnym, ponieważ nie są do niczego przyczepione. Dlatego nie jest zaskakujące, że tylko 20% z nich przeżywa, nie więcej. Po urodzeniu narybek od razu zaczyna samodzielnie żerować w poszukiwaniu najmniejszych składników zooplanktonu.

Naturalni wrogowie Vomera

Ponieważ ten typ ryb nie różni się imponującymi rozmiarami, żerują na nim większe ryby drapieżne. A jednak uważa się, że głównym wrogiem vomerów są ludzie, którzy łowią w dużych ilościach, mimo że populacje selenu stosunkowo szybko regenerują się. Problem wiąże się również z tym, że na etapie składania jaj i po urodzeniu narybku umiera nawet 80% narybku.

Wartość handlowa

Przedstawiciele wód Atlantyku są obecnie ograniczeni do połowów handlowych, dlatego można je łowić corocznie w niewielkich ilościach, na ogół wynoszących około kilkudziesięciu ton. Morscy przedstawiciele tej rodziny cieszą się dużą popularnością wśród miłośników wędkarstwa sportowego. Również władze Ekwadoru dość często nakładają ograniczenia na połowy selenu, aw marcu 2012 r. Połowy wymiocin zostały całkowicie zakazane.

Obecnie selen peruwiański ma największe znaczenie handlowe. Łowi się na wodach terytorialnych Ekwadoru. Do łapania wymiocin używa się włoków i okrężnic. Europa Wschodnia jest zainteresowana regularnymi dostawami tej ryby, co doprowadziło do jej przełowienia.

Przedstawiciele wód Pacyfiku mają gęste, ale miękkie mięso, całkiem przyjemne w smaku. Gatunki te, zamieszkujące Ocean Spokojny, są łatwo rozmnażane w sztucznym środowisku, chociaż takie osobniki nie osiągają już długości do 20 cm, nie zyskując na wadze handlowej. Aby wyhodować wymiociny w warunkach sztucznych, należy utrzymywać temperaturę wody na pożądanym poziomie, a także zadbać o błotniste dno w zbiorniku.

Populacja i stan gatunku

Chociaż wymiociny mają wrodzoną zdolność przystosowywania się do swojego siedliska i szybkiego odnowienia liczebności, w niektórych krajach wprowadzono zakazy mające na celu ograniczenie połowów. Wynika to z faktu, że zwiększone wskaźniki połowów prowadzą do pojawienia się czynnika, w którym przeważają mniejsze osobniki, a to prowadzi do niezdolności ryb do przywrócenia liczebności. Mimo to ryba nie ma statusu ochronnego.

Co jeszcze ciekawego w rybach vomer

Vomer rybny jest interesujący dla kilku faktów. Na przykład ryba vomer jest również nazywana „księżycem” - rybą, chociaż w tłumaczeniu z języka greckiego słowo „selene” oznacza jedynie „księżyc”. W tym przypadku wymiotów nie należy mylić z prawdziwym rybim księżycem, który ma zupełnie inną nazwę - „Mola mola”.

Drugim czynnikiem, który zasługuje na uwagę, jest umiejętność maskowania się. Aby sprawdzić, jak działa zjawisko naturalne, naukowcy z University of Texas badający ryby szkolne przeprowadzili eksperymenty na jednym z rodzajów selenu. Aby to zrobić, zaprojektowali specjalne urządzenie, które stanowiło ramię wahadłowe i podwodną kamerę. Gdy aparat był zanurzony w wodzie, ryby były filmowane pod różnymi kątami, co odpowiadało różnym warunkom oświetlenia. W wyniku badań naukowcy odkryli, że ryba staje się prawie niewidoczna pod kątem 45 stopni. Na podstawie ciągłych eksperymentów naukowcy zasugerowali również, że ryby drapieżne atakują swoją zdobycz właśnie pod tym kątem.

W związku z tym, co się dzieje, gdy promienie odbijają się od ciała selenu pod takim kątem, naukowcy nie byli w stanie tego określić. Faktem jest, że ten rodzaj selenu nie ma łusek, więc naukowcy zasugerowali, że skóra zawiera pewne mikrostruktury w postaci sześciokątnych wydłużonych nanoskopowych kryształów, które odbijają światło pod pewnym kątem.

Do eksperymentów użyto selenu Brevoorta, więc nie ma powodu, by twierdzić, że inne odmiany selenu mają takie same właściwości.

Istnieje mit, że ryba jest trująca, ale jak dotąd nikt nie udowodnił tego. Na tej podstawie można spokojnie zjeść tę rybę, zwłaszcza pieczoną lub grillowaną. Ryby mają bardzo niską zawartość tłuszczu i wysoką zawartość białka. Dlatego selen jest produktem potrzebnym osobom prowadzącym zdrowy tryb życia.

Wreszcie

Jeśli zwrócimy uwagę na pewne fakty, wówczas światowe zasoby ryb zmniejszają się w dość katastrofalnym tempie. Przede wszystkim ucierpią na tym ludzie, jeśli nie ograniczysz połowów ryb na całym świecie. Aby zapewnić ludzkości ryby, należy zwrócić większą uwagę na sztuczną hodowlę.