Sprzęt zwany „ gumą ” jest szeroko stosowany przez wędkarzy do połowu różnego rodzaju ryb. Jego urządzenie jest dość proste i nie wymaga dużo pieniędzy i czasu. Jest nie tylko prosty, ale także dość kompaktowy. Możesz włożyć go do plecaka i wyruszyć na ryby. Jeśli chcesz, możesz zebrać kilka „gumek”, zajmują też trochę miejsca.
W obecności łodzi założenie „ gumki ” nie wymaga żadnego wysiłku, a zasięg wędkowania wzrośnie kilkakrotnie, co może poważnie wpłynąć na jej skuteczność.
Skład sprzętu
Takie wędki mogą mieć różne rozwiązania konstrukcyjne, ale klasyczna „gumka” obejmuje:
- Główna linia.
- Smycze na haczyki.
- Gumowe amortyzatory.
- Kawałek nylonowego sznurka z ładunkiem.
- Sygnalizatory brań.
- Liny spławikowe.
- Kołowrotek lub krótka wędka z kołowrotkiem.
A teraz o wszystkim bardziej szczegółowo
- Główną żyłkę wędkarską o średnicy od 0,2 do 0,4 mm i długości około 10-15 metrów dobiera się w zależności od tego, jaką rybę ma złowić. Jeśli jest to karaś lub okoń, możesz wziąć cieńszą żyłkę, a jeśli jest to karp lub sandacz, linia powinna być mocniejsza. Z reguły stosuje się żyłkę monofilamentową.
- Smycze wykonane są z cieńszej żyłki niż główna. Dzieje się tak, aby w przypadku haka nie trzeba było zrywać głównej linki. Długość smyczy może być różna, nawet na tej samej „gumce”. Długość smyczy może wynosić od 10 cm do 70 cm. Ma to na celu uczynienie sprzętu bardziej wszechstronnym, ale z reguły rybacy używają smyczy o tej samej długości z gumką. W takim przypadku można użyć haczyków o różnych rozmiarach. Dzieje się tak, abyś mógł szybko odbudować od łapania robaków do łapania robaków.
- Gumowy amortyzator o okrągłym kształcie w przekroju lepiej nadaje się do podwieszania „gumek” . Jego długość dobiera się w zależności od warunków łowienia, przy czym należy pamiętać, że gumka powiększa się o 3-5 razy.
- Abyś mógł bez problemu rzucić sprzęt iz daleka, do końca gumki przymocowany jest ładunek na nylonowym sznurku o długości około 1 metra. Ładunek może być wykonany fabrycznie, odlany z ołowiu lub własnoręcznie wykonany np. Z kawałka cegły. Z reguły jego waga mieści się w granicach 1 kg. Jest to konieczne, aby mógł utrzymać sprzęt w jednym miejscu.
- Aby zobaczyć moment ugryzienia, na sprzęcie należy zainstalować alarm . Najprostsze urządzenie sygnalizacyjne jest wykonane z kawałka cienkiej gałązki wierzby, co robią prawie wszyscy rybacy. Ale można też użyć „zaawansowanego” elektronicznego urządzenia sygnalizacyjnego. W każdym razie konieczne jest wykonanie zamiatania we właściwym czasie.
- Spławik z liną jest używany, jeśli sprzęt jest instalowany z łodzi. Pływak posłuży jako swego rodzaju latarnia sygnalizująca miejsce opuszczenia ładunku. Obecność łódki nie tylko pozwala zwiększyć dystans wędkowania, co jest ważne, ale także upraszcza proces zdejmowania sprzętu.
- „ Gumka ” jest przechowywana i transportowana na małej rolce o długości około 50 cm, wykonanej z drewna lub pianki. Najlepszym materiałem do tego jest sklejka o grubości 5 mm lub więcej, ponieważ uzyskuje się z niej bardzo trwałą rolkę. Alternatywnie możesz użyć krótkiej wędki z kołowrotkiem. Niewiele osób korzysta z tej metody, ponieważ trudno jest nawinąć żyłkę za pomocą gumki na rolce, ale jeszcze trudniej jest ją rozwinąć, ponieważ taśma elastyczna jest rozciągnięta.
Jak zrobić gumkę do łowienia własnymi rękami
Można go łatwo złożyć w domu, ale nie należy tego robić bezpośrednio podczas łowienia. Chociaż sprzęt jest prosty, jego instalacja wymaga pewnego czasu, a czasu na łowienie jest za mało.
Aby zmontować gumkę, musisz wykonać następujące czynności:
- Najpierw należy wziąć kawałek żyłki wędkarskiej o średnicy 0,25-0,5 mm i długości 15-50 mm, na końcu której wykonana jest pętla do mocowania gumowego amortyzatora. Następnie, mierząc 20-30 cm od pętli, wykonuje się 5 kolejnych pętli (może więcej), w odległości 40-50 cm od siebie.
- Ładunek jest pobierany i przywiązany do nylonowego sznurka . Na końcu sznurka jest również pętla. Długość sznurka może się różnić, ale nie więcej niż 1 m. Najważniejsze, że z jego pomocą wygodnie było rzucić ładunek.
- Następnie można podłączyć obciążnik do amortyzatora gumowego, a amortyzator gumowy do głównej linii. Muszę powiedzieć, że sprzęt jest gotowy. Smycze zakładane są na „gumce” wrzuconej do zbiornika. Najłatwiejszym sposobem jest przypięcie smyczy metodą loop-to-loop, ale jest to jeszcze łatwiejsze, jeśli każda smycz jest wyposażona w mały karabińczyk. Wtedy instalacja i usunięcie przewodów z zestawu może zająć bardzo mało czasu.
- Do przechowywania i transportu „gumki” należy przyciąć wyrzynarką, szpulą ze sklejki , która ma na jednym końcu ostrzenie. Pozwala wbić kołowrotek w ziemię w pobliżu zbiornika, co pozwala utrzymać sprzęt w jednym miejscu i nie szukać sposobów na jego naprawienie.
- Możesz określić ukąszenia wizualnie lub kładąc rękę na linii, ale nie jest to zbyt wygodne. Możesz użyć dzwonka lub rozłupanej cienkiej gałązki. Takie urządzenie sygnalizacyjne jest bardzo proste, ale jednocześnie dość niezawodne.
- Jeśli jest łódź , ładunku nie można rzucić, ale dostarczyć na określoną odległość. W takim przypadku możesz użyć pływaka z liną, która jest przywiązana do ładunku i pokazuje jego położenie. Po zakończeniu łowienia przy pomocy łódki ładunek jest bardzo szybko wyciągany z wody, po czym „gumka” jest również szybko zwijana na kołowrotek. Zajmuje to bardzo mało czasu.
Jakie rodzaje ryb możesz złowić
Ten typ sprzętu jest w stanie złapać każdą rybę, w zależności od rodzaju przynęty. Z „gumką” można złapać:
- Karaś.
- Okoń.
- Chekhon.
- Naiwniak.
- Sandacz.
- Karp.
- Szczupak.
Tyle tylko, że dla każdego gatunku ryb konieczna jest modyfikacja sprzętu. „Gumka” jest szeroko stosowana do połowu karasia. Aby to zrobić wystarczy mieć żyłkę o grubości 0,2 mm oraz smycze o grubości 0,15-0,18 mm. Jeśli „gumka” jest zakończona dla sandacza, wówczas grubość żyłki dobiera się co najmniej 0,3-0,4 mm z wyprowadzeniami 0,25-0,35 mm. Haczyki w tym przypadku dobiera się w zależności od wielkości żywej przynęty.
Przy wyborze średnicy żyłki głównej należy wziąć pod uwagę fakt, że po zakończeniu łowienia trzeba będzie wyciągnąć ładunek ze zbiornika, a jeśli jest daleko, to obciążenie żyłki głównej może być znaczne. Dlatego wielu wędkarzy używa żyłki o średnicy co najmniej 0,5 mm do takielunku „gumek” i dostosowuje się do warunków połowu wymieniając ciężarki. A jeśli nagle pojawił się haczyk, to cienka żyłka raczej nie pomoże, ale za pomocą żyłki o średnicy 0,5 mm można wyciągnąć dobry kłód.
Przynęty i przynęty
Zasadniczo rybacy używają robaków i robaków jako przynęty, a czasem bloodwormów, ale można również stosować inne rodzaje przynęt, takie jak:
- Ciasto.
- Robak.
- Robak.
- Bloodworms.
- Kasza jęczmienna.
- Kukurydza.
- Chleb.
- Pijawki.
- Ropuchy.
- Smażyć.
- Zhivtsa.
Narybek i żywą przynętę stosuje się przy łowieniu ryb drapieżnych takich jak okoń, szczupak, sandacz. Narybek służy do połowu okoni, ale do złowienia sandacza lub szczupaka potrzebna jest dobra przynęta. Montowane są na haczyku za wargą lub z tyłu, w rejonie górnej płetwy. Jedynym problemem związanym ze stosowaniem narybku i żywej przynęty jest to, że do jej przechowywania potrzebny jest pojemnik. Należy pamiętać, że nie można długo trzymać żywej przynęty ani smażyć w naczyniu, ponieważ szybko traci ona swoją mobilność.
Proces łowienia „gumy”
„Gumkę” można przypisać jednemu z najbardziej efektywnych narzędzi. W trakcie dobrego brania możesz wyciągnąć kilka ryb na raz. Technika łowienia jest dość prosta i obejmuje następujące etapy:
- Po przybyciu do stawu sprzęt jest rozwijany na brzegu, a ładunek jest przymocowany do gumki za pomocą nylonowej linki. Następnie za pomocą sztuczki ręcznej ładunek jest wrzucany jak najdalej do zbiornika. W takim przypadku należy trzymać się linki, ale nie gumowego amortyzatora.
- W kolejnym etapie do głównej linki mocowane są smycze. Następnie z kolei na każdy haczyk smyczy zakłada się przynętę i sprzęt, który pod działaniem gumowego amortyzatora trafia do słupa wody.
- Następnie wykonuje się niewielkie napięcie na linii i instaluje się sygnalizator brań.
- Gdy tylko ryba zacznie gryźć, jak wskazuje urządzenie sygnalizacyjne, musisz wykonać zamiatanie.
