Karaś to ryba występująca w prawie wszystkich zbiornikach wodnych, w których występuje woda. Karaś przeżywa, gdy giną inne gatunki ryb. Wynika to z faktu, że karaś może w takich warunkach zakopywać się w mule i zimować, będąc w stanie wstrzymania ożywienia. Łowienie karasia to ciekawa czynność. Ponadto ta ryba ma dość smaczne mięso, dzięki czemu można z niej przygotować wiele zdrowych i smacznych potraw.
Karaś: opis, rodzaje
Karaś jest wybitnym przedstawicielem rodziny karpiowatych i rodzaju o tej samej nazwie - rodzaju karaś. Karaś ma wysokie ciało ściśnięte z boków. Płetwa grzbietowa jest długa, a sam grzbiet gruby. Ciało pokryte jest stosunkowo dużymi, gładkimi w dotyku łuskami. Kolor ryb może się nieznacznie różnić w zależności od siedliska.
W naturze występują 2 rodzaje karasia: srebrne i złote. Najczęstszym gatunkiem jest to srebrny karp. Jest jeszcze jeden gatunek - ozdobny, który jest hodowany sztucznie i znany jest wielu akwarystom pod nazwą „złota rybka”.
Złota Rybka
Złota rybka na zewnątrz różni się od złotej rybki nie tylko kolorem łusek, ale także proporcjami ciała. Ponadto różnice te w dużej mierze zależą od środowiska. Patrząc z boku, pysk złotej rybki jest nieco spiczasty, podczas gdy pysk złotej rybki jest prawie okrągły. Charakterystyczną cechą jest kształt płetw grzbietowych i odbytowych. Pierwszy promień tych płetw wygląda jak twardy grzbiet i jest dość ostry. Pozostałe promienie są miękkie i pozbawione kolców. Płetwa ogonowa ma regularny kształt. Ten gatunek karaś jest zdolny do rozmnażania potomstwa metodą gynogenezy.
Złoty karp
Złoto lub, jak się je również nazywa, pospolite karaśy zamieszkują te same zbiorniki wodne co srebro, podczas gdy są znacznie mniej powszechne. Przede wszystkim złota rybka wyróżnia się kolorem łusek, który wyróżnia się złotym odcieniem. Złote karaśy nie różnią się imponującym rozmiarem. Różnią się również tym, że wszystkie płetwy mają kolor ciemnobrązowy. Pod tym względem złota rybka zabarwiona na złoto nazywana jest złotą rybką, mimo że płetwy mają ten sam odcień co łuski.
Dystrybucja i siedliska
Karaś to ryba, która żyje w prawie wszystkich zbiornikach wodnych wszystkich kontynentów, chociaż pierwotnie żyła w dorzeczu rzeki Amur. Karaś dość szybko, nie bez udziału człowieka, rozprzestrzenił się na inne akweny syberyjskie i europejskie. Osadnictwo karasia trwa do dziś, ponieważ zaczyna zasiedlać zbiorniki Indii i Ameryki Północnej, a także inne regiony. Niestety, liczba karpia pospolitego (złotej rybki) gwałtownie spada, ponieważ to srebrny karp wypiera ten gatunek.
Karaś preferuje życie w każdym zbiorniku wodnym, zarówno w wodzie stojącej, jak iw obecności prądu. Jednocześnie na swoje życie wybiera obszary wodne o miękkim dnie i obfitej roślinności wodnej. Karaś łowi się w różnych zbiornikach, a także w rozlewiskach rzek, w kanałach, w stawach, zalanych kamieniołomach itp. Karaś to ryba niewymagająca stężenia tlenu w wodzie, dlatego zasiedla tereny podmokłe, które zimą mogą przemarznąć do samego dna. Karaś woli prowadzić styl życia blisko dna, ponieważ na dnie znajduje pożywienie dla siebie.
Wiek i rozmiar
Karaś (złoty) dorasta do pół metra długości, przy czym przybiera na wadze około 3 kg. Złota rybka jest skromniejsza: dorasta do 40 cm długości i waży nie więcej niż 2 kg. Takie osoby są uważane za stare. Osoba dorosła zainteresowana wędkarzem nie przekracza 1 kg wagi.
W małych zbiornikach karaś przybiera na wadze nie więcej niż 1,5 kg, chociaż w obecności dobrej bazy pokarmowej wartość ta może być znacznie wyższa.
Karaś osiąga dojrzałość płciową, osiągając wiek 3-5 lat i przybiera na wadze około 400 gramów. W rzeczywistości większość 3-latków waży nie więcej niż 200 gramów. W wieku dwóch lat karaś osiąga około 4 cm długości, przy dostatecznych warunkach życia i wystarczającej ilości pożywienia dwulatki mogą ważyć nawet 300 gramów.
Dlatego możemy śmiało powiedzieć, że wielkość ryby i jej waga zależą bezpośrednio od dostępności pożywienia. Karaś odżywia się głównie pokarmem roślinnym, dlatego w zbiornikach wodnych o piaszczystym dnie i niewielkiej roślinności wodnej karaś rośnie raczej wolno. Ryby rosną znacznie szybciej, jeśli zbiornik zawiera nie tylko pokarm roślinny, ale także pokarm dla zwierząt.
Kiedy w zbiorniku przeważa karaś, najczęściej spotyka się drobny inwentarz żywy, chociaż spowolnienie wzrostu jest związane z innymi czynnikami.
Złapałem DUŻĄ KARPIĘ za 5kg 450g !!! | Największa na świecie złowiona rybaStyl życia
Różnica między karpiem pospolitym a srebrnym karpiem jest niewielka, dlatego nie ma sensu rozpatrywać każdego gatunku osobno. Karaś jest prawdopodobnie najbardziej bezpretensjonalną rybą, ponieważ może żyć w każdym zbiorniku wodnym, zarówno w wodzie stojącej, jak i bieżącej. Jednocześnie ryby można spotkać w zbiornikach półpodziemnych pokrytych torfowiskami, a także w niewielkich zbiornikach, w których oprócz karasia i rotana żadna ryba nie przeżyje.
Im więcej błota w zbiorniku, tym lepiej dla karaśa, bo w takich warunkach karaś łatwo znajduje pożywienie w postaci pozostałości organicznych, małych robaków i innych cząstek. Wraz z nadejściem zimy ryby zakopują się w tym mułu i przeżywają nawet najostrzejsze zimy bez śniegu, kiedy woda zamarza do samego dna. Istnieją dowody na to, że karpie były wydobywane z mułu z głębokości 0,7 metra całkowicie żywe. Co więcej, działo się to przy całkowitym braku wody w zbiorniku. Karasie złote wyróżniają się szczególną witalnością, dlatego prawie niemożliwe jest znalezienie zbiornika, gdziekolwiek ta ryba występuje. W małych stawach lub jeziorach często przypadkowo trafiają do jezior, zwłaszcza po wiosennej powodzi. Jednocześnie wiadomo, że ikra ryb jest przenoszona przez dzikie ptactwo wodne na znaczne odległości. Ten naturalny czynnik pozwala karaśowi zasiedlać zbiorniki wodne,daleko od cywilizacji. Jeśli warunki do rozwoju karasia są dostatecznie komfortowe, to po 5 latach zbiornik będzie pełen karasia, choć wcześniej uznawano go za bez ryb.
Karaś występuje w wielu zbiornikach wodnych, choć w mniejszym stopniu w rzekach i niektórych jeziorach, co wynika z charakteru samego zbiornika. Jednocześnie może wybierać potoki, zatoki czy potoki, na których występuje dużo glonów i muliste dno, choć sam zbiornik może charakteryzować się występowaniem dna piaszczystego lub kamienistego. Sam karaś jest dość niezdarny i nie radzi sobie nawet z najwolniejszym nurtem. Wiele drapieżników wykorzystuje powolność tej ryby i może wkrótce wytępić całą populację karpia, jeśli nie ma gdzie się schować. W tym przypadku duży wpływ ma narybek i kawior. Ponadto, jeśli dno jest solidne, karaś pozostanie głodny i prawie nie zapuści korzeni w takich warunkach.
Karaś nie boi się zimnej wody, tak jak występuje na Uralu, a także w jamach na znacznej głębokości z wodą źródlaną.
Tarło karpia
Tarło karasia, w zależności od siedliska, rozpoczyna się w połowie maja lub na początku czerwca. Często już w połowie maja w pobliżu wybrzeża można obserwować gody ryb. To sygnał dla wędkarzy, który wskazuje, że karaś wyjeżdża na tarło i jego gryzienie może całkowicie ustać. W tym okresie karaś nie jest zainteresowany pokarmem, chociaż w pierwszych kilku dniach po rozpoczęciu gier godowych nadal obserwuje się aktywne ukąszenia. Dlatego im bliżej końca wiosny, tym mniejsze są szanse na złowienie karasia, szczególnie takiego, który osiągnął dojrzałość płciową.
Po tarle kawior jest aktywnie zjadany przez zielone żaby i traszki, które żyją w takich samych warunkach jak karaś. Kiedy z pozostałych jaj pojawia się narybek karasia, padają one ofiarą tych samych drapieżników. Pływacy to duże chrząszcze wodne, które również polują na młode karpie, chociaż ci myśliwi nie wyrządzają znaczących szkód populacji karpia. Na poziomie naturalnym regulują liczebność ryb w zbiornikach wodnych.
Ponieważ karaś jest powolny, często pada ofiarą wielu podwodnych drapieżników, w tym ryb drapieżnych. Karaś nie potrzebuje szybkości ruchu, zwłaszcza jeśli jest dla niego wystarczająca ilość pożywienia. Karaś uwielbia grzebać się w mule, gdy jeden ogon wystaje z mułu. Dostaje więc pożywienie dla siebie, ale jednocześnie może stać się pokarmem dla innych drapieżników, bo zapomina o swoim bezpieczeństwie. Gdy na zewnątrz jest ciepło lub bardzo gorąco, karaś zbliża się do przybrzeżnych zarośli roślinnych, szczególnie wcześnie rano lub późnym wieczorem. Tutaj żywi się młodymi pędami roślinności wodnej, zwłaszcza trzcinami.
Karaś hibernuje, zakopany w mule. W tym przypadku głębokość zbiornika wpływa na głębokość zanurzenia karasia w mule. Im płytszy zbiornik, tym głębiej zakopuje karaś. Więc spędza całą zimę, aż zbiornik zostanie całkowicie oczyszczony z lodu. Następnie karaś można znaleźć w pobliżu wybrzeża, gdzie dominują rośliny wodne. Karaś wyłania się z zimowisk na krótko przed tarłem, kiedy temperatura wody wyraźnie wzrasta, a woda zaczyna mętnieć, a z dna unosi się roślinność wodna. W tym okresie róża psa zaczyna kwitnąć.
Łowienie CARP! Łzawimy na czerwono i KARP JEST STOPĄ!Łowienie karpia
Zasadniczo karaś zasiedla zbiorniki ze stojącą wodą, chociaż występuje również w rzekach, w warunkach lekkich prądów. Liczba złotych rybek spada z każdym rokiem, ale złote rybki można znaleźć wszędzie iw znacznych ilościach.
Z reguły karaś najlepiej ugryzie wczesnym rankiem lub późnym wieczorem. Po zachodzie słońca w linię zaczyna wpadać duży karaś, co jest ważne dla każdego wędkarza. W krótkim czasie w tym okresie można złowić większe karaśy i więcej niż w ciągu całego dnia. Miejsce połowów należy znaleźć dokładniej, opierając się na wiedzy o tym, jak karaś zachowuje się w określonych warunkach. Nie można tego zrobić bez znajomości zwyczajów ryb.
Jeśli łowienie odbywa się zwykłą wędką spławikową, lepiej usiąść obok zarośli trzcin lub innej roślinności wodnej. Równie ważne jest, aby roślinność występowała również na dnie zbiornika, pokrywając dno stawu lub stawu. Różnica głębokości w takich miejscach powinna wynosić około pół metra. Aby zwabić karaś i utrzymać go w miejscu połowu, odpowiednia jest mieszanka paszowa, ciasto lub gotowany groszek. W tym przypadku karaś można złowić wędką, gumką lub przynętą denną. Jako przynętę możesz użyć robaka, bloodworma, robaka lub przynęty pochodzenia roślinnego, w postaci jęczmienia, ciasta, miękiszu białego chleba itp.
Duży karaś można pokusić na kawałki "tulki". Każdy kęs jest odważny. Po złapaniu przynęty próbuje wyciągnąć ją w bok lub w głąb. Ponieważ na hak zaczepia się głównie małe osobniki, do jego złapania potrzebny będzie delikatny sprzęt, z hakiem nr 4-6, ze smyczą o grubości nie większej niż 0,15 mm i żyłką główną o średnicy do 0,25 mm. Najważniejsze jest to, że pływak jest wrażliwy. Zazwyczaj są to cechy spławika z gęsiego pióra. Często karaś ma dość ostrożne brania, które wymagają szybkiej reakcji. Nieterminowe zacięcie pozostawia haczyk bez dyszy, a wędkarz bez zaczepu.
Najlepszy okres gryzienia
Karaś dobrze gryzie w okresie przed tarłem, kiedy woda ogrzewa się do 14 stopni. Ogólnie rzecz biorąc, latem gryzą nierównomiernie, kapryśnie, zwłaszcza jeśli w zbiorniku jest dużo naturalnego pokarmu. Dziobują najlepiej rano, o wschodzie słońca i wieczorem, gdy upał ustąpi.
Zimowe wędkowanie
Istnieją zbiorniki wodne, w których karaś jest aktywny przez cały rok, i są takie zbiorniki, w których karp nie traci swojej aktywności na pierwszym i ostatnim lodzie. Jednocześnie większość zbiorników różni się tym, że zimą praktycznie bezużyteczne jest łowienie karasia w takich zbiornikach.
Mniejszy karaś zakopuje się w mule na początku grudnia, podczas gdy większy karaś nadal przemieszcza się po zbiorniku w poszukiwaniu pożywienia. Dlatego zimą łowi się głównie duży karaś o wadze do pół kilograma, a nawet więcej. Ryba jest najbardziej aktywna w grudniu i styczniu, a także w marcu, gdzie pojawiają się pierwsze oznaki nadchodzącego upału.
Kiedy na zewnątrz jest zbyt zimno, karaś wypływa w głąb, ale udaje się do płytszych części zbiornika na żer. Nawet w takich warunkach karaś woli przebywać blisko zarośli trzcin lub trzcin. Jeśli w zbiorniku jest ryba drapieżna, możemy śmiało powiedzieć, że w tym zbiorniku występuje karaś.
Karaś, podobnie jak inne gatunki ryb, jest dość wrażliwy na skoki ciśnienia atmosferycznego. Można liczyć na to, że złapie go w słoneczne, bezwietrzne dni, ale w warunkach zamieci, opadów śniegu czy silnych mrozów lepiej nie wybierać się na karaś.
Łowienie CARP zimą z lodu!Łowienie karasia wiosną
Wiosna to dobry czas na łowienie karasia. Już przy temperaturze wody +8 stopni staje się znacznie bardziej aktywny, a gdy temperatura wody wzrośnie do +15 stopni, karaś zaczyna aktywnie brać przynętę. Jeśli na zewnątrz panuje ciepła wiosenna pogoda, to już w marcu można zaobserwować jego aktywne skubanie. Karaś zaczyna być kapryśny, gdy nie można ustalić temperatury wody na odpowiednim poziomie.
Wraz z nadejściem wiosny, kiedy roślinność wodna jeszcze nie zaczęła się odradzać, w różnych częściach akwenu można spotkać duże i małe okazy. Jeśli mały karp zaczął dziobać w jednym miejscu, lepiej poszukać innego miejsca, w którym zatrzymało się stado większych karpi.
W tym okresie ryba wybiera miejsca pobytu, w których woda szybko się nagrzewa. Karp chce również wygrzewać się w bezpośrednim świetle słonecznym. Dlatego w tym okresie karaś jest na płytszych obszarach porośniętych trzciną, trzciną lub rdestem. Karaś, podobnie jak wiele innych gatunków ryb, ma zhor przedni i poporodowy. Ważne jest, aby dokładnie określić te momenty w życiu karasia, a wtedy złowienie może być bardzo namacalne.
Letnie wędkowanie
Łowienie karasia latem jest uważane za najbardziej akceptowalne, mimo że w zbiorniku jest już wystarczająca ilość pożywienia. Latem można liczyć na złowienie okazów okazów. W takim przypadku należy zwrócić uwagę na warunki pogodowe. Jeśli na dworze jest zimno, deszczowa i wietrzna pogoda to nie należy liczyć na znaczną aktywność karasia.
Pierwsza połowa czerwca nie jest tak owocna pod względem połowów, ponieważ karp nadal odbywa tarło. W tym okresie karaś praktycznie nie żeruje, a osobniki, które nie osiągnęły dojrzałości płciowej, spotyka się na haczyku. Wyjątkowość karasia polega na tym, że w okresie letnim może kilkakrotnie rozmnażać się. W związku z tym dochodzi do krótkotrwałych wybuchów aktywności i bierności, co wpływa na kąsanie ryb. W okresie tarła, kiedy prawdziwy zhor jest inny, karaś bierze każdą przynętę.
Aby łowienie było udane, musisz być w stanie wybrać odpowiednie, obiecujące miejsce. Gdy na dworze jest gorąco, karaś nieustannie migruje w poszukiwaniu zacienionych miejsc, w których można schronić się przed bezpośrednim działaniem promieni słonecznych. W takich warunkach karaś należy szukać w cieniu drzew wiszących nad wodą, tuż przy linii brzegowej, porośniętej różnorodną roślinnością. Tutaj ryby mogą dziobać przez cały dzień. Tam, gdzie powierzchnia wody zaczyna kwitnąć, nie będzie karasia z powodu silnego braku tlenu.
ŁOWIENIE NA KARPIE lub 100% POD WODĄ na WILD PONDJesienne łowienie karpi
Jesienne połowy karasia mają swoje osobliwości. Ze względu na spadek temperatury wody, a także stopniowe obumieranie roślinności wodnej, która latem służyła jako pokarm dla ryb, karaś opuszcza wybrzeże na głębokość do 3 metrów, gdzie temperatura wody jest bardziej stabilna.
Na początku jesieni karaś nadal odwiedza miejsca stałego żerowania. Jest to szczególnie prawdziwe w ciepłe jesienne dni. Wraz ze spadkiem temperatury wody karaś nieustannie migruje przez zbiornik w poszukiwaniu wygodniejszych części akwenu. Istnieją zbiorniki o minimalnej głębokości, w których karaś natychmiast zakopuje się w mule wraz z nadejściem chłodów, więc nie można liczyć na złowienie jesienią w takich warunkach.
W zbiornikach o znacznych różnicach głębokości karaś hibernuje w głębokich jamach, podczas gdy może w ogóle nie reagować na żadną przynętę. Zanim pierwszy lód pojawi się na zbiorniku, nadal można go ugryźć, jeśli znajdzie się miejsce na jego pobyt.
Karaś może aktywnie dziobać w pochmurną, ale ciepłą pogodę i mżący ciepły deszcz. Nagłe wzrosty aktywności obserwuje się również przed zmianami pogody. Zdaniem wielu wędkarzy karaś szczególnie aktywnie zaczyna dziobać przed burzą, podczas opadów deszczu lub śniegu, zwłaszcza gdy karaś gromadzi się w składnikach odżywczych.
Wreszcie
Wielu wędkarzy praktykuje głównie łowienie karpi i jest nazywanych „karaśami”. Wynika to z faktu, że karaś dominuje w wielu stawach, stawach i innych małych zbiornikach, w których inne ryby po prostu nie przeżywają. Poza tym łowienie karasia jest dość ryzykownym i ciekawym zajęciem; jego mięso jest dość smaczne, choć kościste. Dotyczy to zwłaszcza drobiazgów, ale po złapaniu trofeum karaś można z niego zrobić dość smaczne danie. Aby był również przydatny, lepiej piec karaś w piekarniku. Nie mniej smaczny jest smażony karaś, ale taką potrawę mogą jeść tylko osoby zdrowe, które nie mają problemów z przewodem pokarmowym.
W każdym razie jedzenie ryb pozwala na regularne uzupełnianie organizmu w niezbędne składniki odżywcze, takie jak witaminy i minerały. Ponadto u ryb występują w łatwo dostępnej formie. Jedzenie ryb może spowolnić proces starzenia, wzmocnić tkankę kostną, normalizować skórę, wzmocnić włosy itp. Innymi słowy, obecność wszystkich niezbędnych związków w rybach pozwala zapobiec pojawieniu się wielu dolegliwości, które wiążą się z brakiem witamin i minerałów.
Obecnie karaś jest prawdopodobnie jedyną rybą występującą w stawach iw dużych ilościach. Wybierając się na karaś, możesz być pewien, że zawsze będzie można go złowić w porównaniu z innymi gatunkami ryb, chociaż istnieją zbiorniki, w których nie ma innych ryb oprócz karasia. Chociaż nie gwarantuje to, że łowienie zakończy się sukcesem. Nie wiadomo z jakich powodów, ale czasami karaś odmawia wzięcia najbardziej atrakcyjnej przynęty.
Karaś występuje w prawie każdym akwenie, w którym jest woda i wystarczająca ilość pożywienia. I będzie mógł zimować, zakopany w mule na znaczną głębokość.
Opis karasia, styl życia
