Sterlet

Ryba sterlet należy do rodziny jesiotrów i jest uważana za jeden z najstarszych gatunków ryb. Według ekspertów, jej przodkowie pojawili się gdzieś pod koniec okresu syluru. Chociaż sterlet jest niewielki, wykazuje podobieństwa do swoich kongenerów, takich jak bieługa, jesiotr gwiaździsty, jesiotr, cierń i inne. Jesiotr od czasów starożytnych należał do cennych gatunków ryb, stąd tempo jego połowów doprowadziło do tego, że w naszych czasach połowy są uważane za nielegalne, a ryby są pod ochroną.

Ryby sterletowe: opis

Sterlet jest przedstawicielem podklasy ryb chrzęstnych, dlatego ma naukową nazwę - ganoidy. Charakterystyczne dla wszystkich jesiotrów jest to, że ich łuski mają postać kostnych płytek, które pokrywają ciało ryby, które ma kształt wrzeciona.

Wygląd

Sterlet jest najmniejszym przedstawicielem gatunku ryb jesiotra, ponieważ rzadko dorasta do 1,3 metra. Średnia wielkość osobników waha się w granicach pół metra. O wadze nie większej niż 2 kg.

Sterlet ma wydłużony korpus i podłużną trójkątną głowę, natomiast głowa jest stosunkowo duża w stosunku do tułowia. Pysk ma wydłużony wygląd, bliżej stożka, a dolna warga jest podzielona na 2 części. Dzięki tej charakterystyce łatwo odróżnić sterleta od jego kongenerów. W dolnej części pyska znajdują się czułki w postaci grzywki, które można zobaczyć u innych przedstawicieli jesiotra.

Interesujący fakt! Znane są 2 odmiany sterleta: ostro-pysk, który zalicza się do klasycznej formy i tępo-pysk, którego krawędź kufy wyróżnia się swoistym zaokrągleniem.

Głowa jest chroniona od góry przez stopione łuski, a ciało pokryte jest ganoidalnymi łuskami z dużą liczbą robaków, przeplatanych grzebieniowymi wypustkami podobnymi do ziaren. U sterleta płetwa grzbietowa jest przesunięta bliżej ogona, a ogon różni się tym, że jego górna część jest nieco dłuższa niż dolna.

Klasyczny kolor sterleta wyróżnia się ciemnymi kolorami iz reguły ma szaro-brązowy odcień z obecnością bladożółtych odcieni. Druga odmiana sterleta nie ma rozwidlenia dolnej wargi, a jej liczba błędów jest największa i może osiągnąć 50 sztuk. Kolory brzucha u obu gatunków są prawie takie same i różnią się jasnymi tonami, a czasem prawie białymi.

STERLET. Jakie ryby milczą około 50

Charakter i styl życia

Sterlet należy do gatunków ryb drapieżnych. Woli mieszkać tylko w rzekach z czystą i przejrzystą wodą, w warunkach płynących. Potrafi pływać w morzach, ale jednocześnie pozostaje bliżej ujść rzek.

Latem ryby wolą przebywać na małych obszarach rzeki, a młode osobniki znajdują się w wąskich kanałach lub zatokach, w pobliżu ujść. Wraz z nadejściem chłodów ryby opuszczają dołów do zimowania, gdzie czekają na nadejście wiosny. W zimnych porach sterlet praktycznie się nie porusza i nic nie je. Po stopieniu lodu ryba opuszcza zimowiska i wspina się w górę rzeki, aby kontynuować wyścig.

Ciekawe wiedzieć! W przeciwieństwie do innych przedstawicieli gatunków ryb jesiotra, którzy wolą prowadzić izolowany tryb życia, sterlet woli trzymać się w wielu szkołach. Zimuje nawet w otoczeniu wielu krewnych.

Na dnie otworu może zimować kilkaset sterletów, które są dość mocno dociśnięte do siebie. To do pewnego stopnia zapobiega poruszaniu płetwami i skrzelami.

Jak długo żyje sterlet?

Jesiotry mają dość długą żywotność, a sterlet nie jest wyjątkiem. Może żyć do 30 lat, ale w porównaniu do jesiotra jeziornego, który żyje do 80 lat, jest to drobiazg.

Dymorfizm płciowy

Ta ryba praktycznie nie ma dymorfizmu płciowego, dlatego prawie niemożliwe jest odróżnienie samic od samców. Osoby obu płci mają prawie ten sam rozmiar i kolor ciała, a ciało pokryte jest prawie taką samą liczbą kostnych wypukłości.

Siedlisko, siedliska

Ryby sterletowe występują w rzekach wpływających do Morza Azowskiego, Czarnego i Kaspijskiego, a także w bardziej północnych regionach, przez które przepływają rzeki Ob, Jenisej i Północna Dźwina. Ponadto sterlet występuje w dorzeczach takich jezior jak Ładoga i Onega. Był również sztucznie zasiedlany w takich zbiornikach jak Niemen, Peczora i Oka, w tym w niektórych dużych zbiornikach.

Dieta rybna

Sterlet to ryba drapieżna, żywiąca się głównie małymi bezkręgowcami ze względu na niewielkie rozmiary. Ponadto ryba zjada zarówno denne obiekty żywe, jak i organizmy żywe w słupie wody. Szczególnie chętnie zjada kawior innych ryb. Zbyt duże dorosłe osobniki polują na małe ryby.

Interesujący fakt! Przedstawiciele różnych płci jedzą inaczej. Wynika to z faktu, że samice przeważnie przylegają do dna, podczas gdy samce pozostają bardziej w słupie wody. Sterlet poluje wyłącznie w ciemności.

Narybek sterleta, który się rodzi, zjada bioplankton i inne mikroskopijne mikroorganizmy. Wraz z wiekiem osobniki stopniowo przestawiają się na żerowanie na większych mikroorganizmach.

Proces hodowlany

Samice osiągają dojrzałość płciową w wieku 7,5 roku, a samce w wieku 4,5 roku. Ponadto sterlet nie rozmnaża się corocznie, ale po roku.

Pozwala to samicom w pełni zregenerować się z procesu tarła, ponieważ wymaga to od ryb dużo siły i energii.

Sterlet rozmnaża się pod koniec wiosny i wczesnym latem. Aby to zrobić, woda musi ogrzać się do + 8- + 20 stopni, chociaż optymalny próg dla tych gatunków wynosi około +12,5 stopnia. Zdarzają się przypadki, gdy tarło ryb rozpoczyna się wcześniej lub później niż określone daty ze względu na warunki pogodowe. Ponadto poziom wód źródlanych wpływa również na początek procesu tarła.

Wołga różni się tym, że nie rozmnaża się w tym samym czasie. Z reguły osobniki żyjące w górnym biegu rzeki rozmnażają się nieco wcześniej niż osobniki zamieszkujące dolny bieg rzeki. Wynika to z faktu, że wiosenna powódź występuje wcześniej w górnym biegu Wołgi, a następnie stopniowo rozprzestrzenia się na jej dolny bieg. Na tarło ryba wybiera obszary zbiornika, w których nurt jest szybki, a woda jest krystalicznie czysta. W takim przypadku dno zbiornika powinno być twarde, pokryte kamykami. Ryba sterletowa jest dość płodna, ponieważ samica może złożyć jednorazowo ponad 15 tysięcy jaj.

Sterlet składa dość lepkie jaja, które rozwijają się na dnie przez kilka dni, po czym z nich wyłania się narybek sterleta. Ponadto pozostają w woreczku żółtkowym do dziesięciu dni. Kiedy woreczek żółtkowy znika, wielkość osobników osiąga nie więcej niż 1,5 cm długości. Narybek sterleta ma niewielkie podobieństwo do dorosłych. Ich usta są bardzo małe i mają przekrój poprzeczny, a czułki w postaci grzywki mają prawie ten sam rozmiar. Jeśli chodzi o dolną wargę, można ją już podzielić na 2 części, podobnie jak u dorosłych przedstawicieli tego gatunku. Głowa jest pokryta od góry małymi, licznymi kolcami, a kolor narybku jest nieco ciemniejszy niż u dorosłych. Jest to szczególnie widoczne bliżej ogona narybku.

Po wykluciu narybek pozostaje w tych miejscach przez długi czas i dopiero wraz z nadejściem jesieni, gdy narybek osiągnie wielkość około 20 cm, zsuwa się z prądem rzeki. Przedstawiciele różnych płci rosną w tym samym tempie, podczas gdy praktycznie nie różnią się od siebie. Kolorystyka również niewiele pokazuje.

Ciekawe wiedzieć! Sterlet jest często krzyżowany z innymi członkami tej rodziny. W tym czasie, krzyżując bieługę i sterleta, można było uzyskać dość cenną hybrydę - lepszą. Od lat 50. ubiegłego wieku ta hybryda jest nadal uważana za obiekt zainteresowania przemysłowego.

Hybryda różni się tym, że zawiera główne zalety obu typów. Bester przybiera na wadze oraz dobrze i szybko rośnie, co jest typowe dla bieługi. Ponadto osobniki hybrydy znacznie szybciej dojrzewają pod względem tarła, co pozwala znacznie szybciej przeprowadzić proces rozmnażania gatunków, zwłaszcza w niewoli.

Naturalni wrogowie sterleta

Sterlet woli przebywać w dolnych warstwach wody, więc nie ma wielu naturalnych wrogów. Główne zagrożenie dla ryb pojawia się, gdy ryba zmiata jaja i pojawia się z nich narybek, który staje się ofiarą innych ryb drapieżnych. Co więcej, kawior może zostać zjedzony przez jego krewnych, jeśli znajdą pęczek kawioru. Najbardziej niebezpieczne dla młodych ryb są sum i bieługa.

Stan i liczebność gatunku

Jednak jeszcze jakieś dziesięć lat temu przedstawiciel tej rodziny jesiotrów nie wykazywał żadnych negatywnych oznak wskazujących na to, że w niedalekiej przyszłości zostanie mu nadany status „gatunku wrażliwego”. A wszystko to wynika z faktu, że zasoby wodne są zanieczyszczone w wysokim stopniu, a sterlet może żyć wyłącznie w czystej wodzie. Ponadto kłusownicy wyrządzają duże szkody populacji tej ryby, a walka z nimi nie jest odpowiednio prowadzona. W rezultacie sterlet jest teraz wymieniony w Czerwonej Księdze jako gatunek zagrożony.

Ogromny sterlet. Spróbuj złapać jednego. Łapanie sterleta na osłach. Rafting wędkarski.

Wartość handlowa

Gdzieś w połowie XX wieku łowiono sterleta na zwykłą skalę handlową, ponieważ uważano go za tę samą pospolitą rybę. W wyniku aktywnego odłowu populacja sterletów zaczęła się zmniejszać w tym samym szybkim tempie, co doprowadziło do tego, że jego połowy na wolności są zabronione. Mimo to rybę tę można spotkać na sklepowych półkach w dowolnej postaci, zarówno świeżej, mrożonej, konserwowej, jak i solonej czy wędzonej. Powstaje naturalne pytanie: skąd pochodzi sterlet, jeśli praktycznie go nie złowiono?

Chodzi o to, że świat istnieje nie tylko z kłusowników, ale także ludzi, którzy nie chcą, aby ten gatunek zniknął na zawsze. Nawiasem mówiąc, dotyczy to również wielu innych gatunków ryb zagrożonych wyginięciem. W efekcie pojawiły się hodowle ryb, w których hodowla sterletów rozpoczęła się w warunkach zbliżonych do naturalnych. Początkowo starano się przynajmniej zachować ten zagrożony gatunek. W wyniku tych starań udało się nie tylko uratować gatunek, ale także upewnić się, że sterlet ponownie stanie się powszechną rybą handlową. Nie jest to jednak łatwe, ponieważ ryby hodowane w niewoli są gorszej jakości niż ryby hodowane naturalnie. Niemniej jednak udało im się ożywić wiele przepisów na gotowanie potraw z tej ryby. Sterlet hodowany w sztucznych warunkach nie jest tani, podobnie jak potrawy,zrobione z tego. Warto jednak zauważyć, że sztuczna hodowla w warunkach hodowli ryb to doskonała szansa, aby gatunek nie zniknął na zawsze. Co więcej, dotyczy to również innych gatunków ryb, które mogą spodziewać się takiego samego zakończenia.

Ważne jest, aby wiedzieć! Sterlet różni się od innych przedstawicieli tej rodziny nie tylko najmniejszym rozmiarem, ale także zdolnością do rzucania jaj wcześniej niż inne jesiotry.

Stało się to możliwe dzięki temu, że sterlet jest uważany za dość bezpretensjonalną rybę do karmienia. Ponadto nadaje się do hodowli mieszańców w warunkach niewoli, takich jak np. Bester. Pomimo tego, że sterlet uważany jest dziś za gatunek zagrożony wyginięciem, ryby nadal mają duże szanse na przeżycie, dzięki temu, że są ludzie, którzy na to nie pozwolą.

Korzystne cechy

Uważa się, że nie tylko sam sterlet jest przydatny, ale także jego kawior, który nie jest gorszy od kawioru bieługi, a wielkość jaj jest nieco mniejsza niż kawioru z jesiotra.

100 gramów mięsa sterletowego zawiera tylko 88 kcal, co sprawia, że ​​jest ono niezbędne w żywieniu. Mięso tej ryby zawiera cały kompleks witamin i pierwiastków śladowych, takich jak cynk, chrom, molibden, nikiel i inne, a także witaminy PP. Szczególnie interesujące są kwasy beztłuszczowe, takie jak omega-3, które mają pozytywny wpływ na pracę mózgu i krążenie oczu. Jeśli jesz mięso sterleta przynajmniej kilka razy w tygodniu, możesz utrzymać sprawność układu sercowo-naczyniowego, zmniejszając tym samym ryzyko zawału serca.

Zdaniem naukowców stosowanie tłustych ryb wpływa dobroczynnie na skórę, poprawia widzenie i stymuluje ośrodkowy układ nerwowy.

Pierwiastek śladowy, taki jak fluor, pomaga wzmocnić kości, w tym zęby, czyniąc je bardziej odpornymi na próchnicę.

Uważa się, że najkorzystniej jest robić galaretkę z mięsa sterletowego, gotować zupę rybną, używać jej jako nadzienia do pieczenia kulebyaków i ciast. Ponadto ryby można piec lub piec na rożnie. Aby przygotować filety ze sterleta, po pokrojeniu ryby lepiej ją trochę zamrozić. Po takim zabiegu łatwiej jest z niej usunąć skórę i równie łatwo usunąć kości. Przygotowując dania ze sterletu należy zawsze pamiętać, że przedłużona obróbka cieplna niszczy większość składników odżywczych. Najbardziej przydatną rybę uważa się, jeśli jest spożywana na surowo, to znaczy solona lub marynowana. Jest nie mniej przydatny w postaci gotowanej, ale jeśli chodzi o smażoną rybę, jest najmniej przydatny, a poza tym jest również szkodliwy, ponieważ jest ciężki na żołądku. Dlatego tylko zdrowi ludzie mogą jeść takie ryby,nie cierpi na problemy z przewodem pokarmowym.

Jeśli chodzi o niebezpieczne właściwości ryb, to praktycznie żadnych z nich nie ma, z wyjątkiem tego, że osoba może przejawiać osobistą nietolerancję na owoce morza. Nie powinny go również stosować osoby z zaburzeniami czynności trzustki, których pracę mogą utrudniać wielonienasycone kwasy tłuszczowe.

Wreszcie

Rybę sterletową należy gotować przez około 15 minut, aby pozostało w niej jak najwięcej składników odżywczych. Nawiasem mówiąc, jest to typowe dla innych rodzajów ryb. Uważa się, że zupa rybna ze sterletu jest najsmaczniejsza i najbogatsza. Najważniejsze podczas gotowania nie przesadzać.

W czasach carskich, gdy barki na Wołdze przemieszczały barki po rzece, jedli bogatą zupę rybną ze sterletów. Pomogło im to przywrócić siłę i energię. W tamtych czasach takie ryby były obfite, czego nie można powiedzieć o naszych czasach. Jeśli mówimy o naturalnych wrogach tej ryby, to głównym wrogiem jest człowiek, ponieważ nie tylko łapie ją w dużym tempie, ale także zanieczyszcza zasoby wodne. Z reguły w takich warunkach ryby po prostu fizycznie nie mogą żyć. Prowadzi to do zmniejszenia liczby stad ryb, które są tak niezbędne do normalnego życia człowieka.

Oczywiście nie można powiedzieć, że człowiek nic nie robi w zakresie ochrony gatunku. Oczywiście, że tak, ale te wysiłki mogą nie wystarczyć. Aby zapobiec najgorszemu, czeka nas jeszcze dużo pracy, a ponadto praca jest trudna i bardzo kosztowna.

DLACZEGO CZARNY KAWIOR JEST TAK DROGI?