Przed przystąpieniem do budowy drewnianej łodzi należy wcześniej zadbać o jej najważniejsze części - boki . W tym celu wybiera się długie, szerokie, nie grube deski sosnowe lub świerkowe, najlepiej bez sęków. Powinny leżeć przez co najmniej rok w suchym miejscu, na płaskiej powierzchni, z niewielkim naciskiem z góry, aby uniknąć skrzywienia.
Po raz kolejny sprawdzamy przygotowane deski pod kątem wad - pęknięć, wypadających sęków itp. Następnie mierzymy wymaganą długość (tutaj, jak również dalej, nie zostaną podane konkretne wymiary części łodzi, ponieważ wszystko to zależy od twojego uznania) z niewielkim marginesem i każdą z nich przecinamy pod kątem 45g - to będzie dziób.
Następnie należy je zszyć i sfazować od odciętych końców w taki sposób, aby deski dociskane do siebie na dziobie nie miały szczeliny.
Miejsca te, a później wszystkie inne niedostępne do malowania po zmontowaniu konstrukcji impregnowane są ochronną warstwą środka antyseptycznego.
Następnie zaczynamy robić podstawę nosa - trójkątny pręt. Jego długość powinna być około 1,5 raza większa od szerokości boków łodzi. Planujemy również blok i pokrywamy go warstwą ochronną.
Następnie musimy wybrać odpowiedni kawałek dość szerokiej deski (pięćdziesiąt). Z niego wycięliśmy tylną klapę naszej łodzi z drewna.
Nie zapomnij zostawić zapasu powyżej i poniżej, a po montażu cały nadmiar zostanie odcięty.
Po przygotowaniu tych elementów przechodzimy bezpośrednio do montażu. Zaczynamy od dziobu, obie strony i trójkątny pręt są mocno połączone śrubami lub gwoździami.
Wytnij wystające części od góry i od dołu równo z bokami.
Następnie przygotowujemy się na najważniejszy moment - nadanie łodzi pożądanego kształtu. Aby to zrobić, wybieramy, w zależności od szerokości, którą chcesz zobaczyć w przyszłości, przekładkę.
Musi mieć dokładnie taką samą wysokość, jak pokazano na zdjęciu, w przeciwnym razie deski mogą pęknąć podczas zginania. Kąt usztywnienia również nie powinien być zbyt duży.
Po zainstalowaniu przekładki zaczynamy zginać boki, tutaj potrzebujesz kilku asystentów lub liny. Po wygięciu na żądaną odległość nakładamy „tło” i określamy gdzie i jak mocno fazować tak, aby boki przylegały do niego bez przerw.
Tak więc, stopniowo go usuwając, dostosowujemy go, aż osiągniemy pożądany efekt.
Po osiągnięciu tego przybijamy boki i odcinamy wystające części od dołu i od góry, jak chcesz. Lepiej zrobić to w formie trójkąta.
Następnie przystępujemy do montażu stałych rozpórek i siedzeń. Ich liczba i lokalizacja zależy od Twojego uznania. Podczas ich mocowania (tak, ogólnie, iw innych miejscach), pamiętaj, aby najpierw zrobić otwór małym wiertłem, aby uniknąć pojawienia się pęknięć.
Kończymy bardzo ważny etap początkowy, usuwając fazkę z dolnej części boków, przekładki i nakładając na nie powłokę ochronną.
Po wyschnięciu impregnatu i kleju do drewna można przystąpić do wykonywania jego dna. Do tego potrzebujemy gładkiej blachy ocynkowanej. Pożądane jest, aby jego długość była zgodna z długością statku. To prawda, że nie jest łatwo wybrać jeden, faktem jest, że sklepy budowlane sprzedają głównie małe arkusze (1,2x2m, 1,5x2) i bardzo niechętnie odcinają duże rolki. Jeśli nie możesz się zgodzić, weź to, co masz. Dno może być wykonane z dwóch arkuszy, po prostu okazuje się trochę bardziej skomplikowane.
Z zakupionej stali ocynkowanej wycinamy nożyczkami do metalu kawałek odpowiadający wielkości dna. Aby ułatwić określenie długości i szerokości, kładziemy łódkę na prześcieradle i zakreślamy markerem, z niewielkim marginesem 1,2-2 cm, na wszelki wypadek.
Następnie musimy przygotować dolne części desek. Szczeliwo sanitarne nakładamy pistoletem w niewielkiej warstwie w postaci ciągłej skręconej nici. Następnie bezpośrednio na nim kładziemy specjalny sznur w dwóch rzędach. Wszystko to niezawodnie ochroni dno łodzi przed wyciekiem w przyszłości.
Jeśli nie ma szczeliwa, zastępujemy go zwykłą farbą, jeśli nie ma nici, kładziemy hol.
Po wykonaniu tej czynności ostrożnie umieść wycięty kawałek puszki na łodzi, wyrównaj i zacznij go mocować.
Do mocowania można użyć ocynkowanych śrub z podkładką dociskową lub gwoździ. W tym przypadku mocujemy sprawdzoną przez lata metodą - tj. gwoździe (1,8x32). Zaczynamy od środka i przechodzimy do krawędzi. Praca jest monotonna i żmudna, ale nie należy się spieszyć - wystające paznokcie nie dodadzą urody.
Jak często musisz je pokonać, pokazano na zdjęciu.
Odcinamy miejsca, w których blacha wystaje poza krawędzie o więcej niż 5 mm. Resztę stukamy młotkiem, zginając na pokładzie.
Dziób łodzi wymaga zabezpieczenia, pokrywamy go tą samą puszką. Zmierz i wytnij żądany kawałek w kształcie prostokąta.
Na część burt, która zostanie pokryta ocynkowaną powłoką, wstępnie impregnowaną antyseptykami (generalnie do tego czasu łódź musi być zaimpregnowana co najmniej jedną warstwą), nakładamy uszczelniacz za pomocą nici. Następnie nałóż arkusz, jak pokazano na zdjęciu i przybij go.
Krawędzie arkusza nie mogą wychodzić poza trójkąt nosowy, w przeciwnym razie paznokcie wyjdą.
Cynkowanie kładziemy na górze i pod sobą, odcinając nadmiar, a także mocujemy gwoździami. Rezultatem jest wspaniały nos, po prostu bardzo spiczasty. Dlatego zgniatamy lub odcinamy jego czubek, aby później nie uszkodzić torfowisk ani nie łowić wokół niego sprzętu.
Uwagę na pewno przyciągnie nowa łódka na stawie, aby jakoś zabezpieczyć ją przed wtargnięciem lub aby nie została porwana przez prąd, wykonujemy na dziobie łańcuszek do zaczepienia. Do tego potrzebujemy długiej śruby lub kołka. Wiercimy otwór w bokach dokładnie wzdłuż średnicy spinki do włosów, mocując go, niepotrzebnie odpiłowując piłą do metalu.
Łódź jest prawie gotowa. Pokrywamy go dodatkowymi 2 warstwami impregnatu i pozostawiamy do wyschnięcia w cieniu.
Jeśli chcesz, możesz od razu zadbać o zabezpieczenie dna łodzi, pokrywając ją farbą. Cynkowanie na zewnątrz, w kontakcie z wodą, z czasem ulega zniszczeniu bez dodatkowej powłoki.
Aby wygodnie było chodzić po blaszanym dnie i nie grzechotało, konieczne jest zapewnienie drewnianej podłogi. Może to być najbardziej zróżnicowany projekt. Na przykład this.
Teraz możemy śmiało powiedzieć, że łódź jest gotowa! Łódź z ocynkowanym dnem jest znacznie lżejsza niż z drewnianą, aw trakcie eksploatacji łatwiej będzie ją przygotować po zimowaniu na kolejny sezon. Pod względem siły nie ustępuje innym. Na przykład po 10 latach użytkowania moja poprzednia stara łódź zgniła boki i przynajmniej coś na dnie.
Tak, i nie tylko - nie żal środka antyseptycznego, to on, a nie farba, znacznie lepiej opiera się niszczeniu drewna.
Jeśli skończysz z czymś takim lub nawet lepszym, możesz pogratulować sukcesu.
Oto kilka ostatnich zdjęć różnych osób:
Na podstawie materiałów: grossoxota.ru
